Τζανγκ Τζουτζένγκ
Στη γεωργία σημειώθηκε μεγάλη πρόοδος επί δυναστείας Μινγκ, σε σύγκριση μάλιστα με προηγούμενες εποχές. Η μεταξουργία, η κατεργασία και δημιουργία αντικειμένων από πορσελάνη, η εξόρυξη σιδήρου, η χαλυβουργία, η χαρτοποιϊα και η ναυπηγική, όλα πραγματοποίησαν μεγάλα άλματα. Οι οικονομικές και πολιτιστικές ανταλλαγές με άλλες χώρες έγιναν συχνότερες. Ο φημισμένος καπετάνιος Τζενγκ Χε έκανε εφτά ταξίδια στη Νοτιοανατολική Ασία και εξερεύνησε πάνω από 30 χώρες, σε Ασία και Αφρική. Προς το τέλος της περιόδου της Δυναστείας Μινγκ, η Κίνα δέχθηκε επιδρομές από την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ολλανδία.
Στα πρώτα χρόνια της δυναστείας Μινγκ πολλά εδάφη παρέμειναν χωρίς ιδιοκτήτη και ακαλλιέργητα. Ο Αυτοκράτορας Ταϊτζού στρατολόγησε άστεγους χωρικούς για να καλλιεργήσουν τη γη. Τους επέβαλε ελάχιστη ή και καθόλου φορολογία, και ως αποτέλεσμα, ο αριθμός των χωρικών που κατείχαν δική τους γη αυξήθηκε σημαντικά. Νέα είδη φυτών εισήχθησαν από το εξωτερικό: καπνός, πατάτες, καλαμπόκι και φυστίκια. Η χειροτεχνία γνώρισε κι αυτή νέα άνθιση. Οι ιδιοκτήτες εργαστηρίων νοίκιαζαν εργατικά χέρια για να δουλεύουν γι' αυτούς. Το μεγαλύτερο εργαστήριο διέθετε 10 αργαλειούς –πρώιμο σημάδι του καπιταλισμού στην Κίνα. Πολλά αγαθά έγιναν για πρώτη φορά διαθέσιμα αυτή την εποχή. Εμπορικά κέντρα εμφανίστηκαν και βελτιώθηκαν οι μεταφορές. Πόλεις όπως το Πεκίνο, η Ναντζίνγκ, η Σούτζοου, η Χαντζόου και η Καντόνα, πραγματικά άνθισαν.
Το μυθιστόρημα θεωρείται η μεγαλύτερη πολιτιστική εξέλιξη επί Δυναστείας Μινγκ. Εκπληκτικά έργα δημοσιεύονται, όπως το Ταξίδι προς τη Δύση, το Μυθιστόρημα των Τριών βασιλείων, και ο Χρυσός Λωτός. Τα Ταξιδιωτικά Ημερολόγια του Σου Σιακέ εθεωρείτο ο καλύτερος ταξιδιωτικός οδηγός στην εποχή του. Στον τομέα της Ιατρικής, ο Λι Σιτζέν έγραψε τη Συλλογή Ιατρικού Υλικού. Ο Σου Κουανγκτσί, ένας ειδικός επί της γεωργίας, έγραψε την Ολοκληρωμένη Πραγματεία επί της Αγροτικής Διοίκησης, κ.ά.
Κατά την ύστερη δυναστεία Μινγκ, η ιδιοκτησία άρχισε να συγκεντρώνεται στα χέρια λιγότερων ανθρώπων. Βασιλικοί απεσταλμένοι εμφανίστηκαν απ' άκρη σ' άκρη στη χώρα και η φορολογία αυξήθηκε, ενώ εντάθηκαν οι κοινωνικές διαμάχες. Μερικοί αξιωματούχοι άρχισαν να ανησυχούν για την κατάσταση αυτή και προσπάθησαν να εφαρμόσουν λύσεις. Ανάμεσα σ' αυτές ήταν το αίτημα να αφαιρεθούν εξουσίες από τη βασιλική οικογένεια και τους ευνούχους. Αυτοί οι αξιωματούχοι συνήθιζαν να μιλάνε στο κοινό για τις προτάσεις τους και να συζητάνε τα θέματα της αυλής ανοιχτά. Στο τέλος ονομάστηκαν Κόμμα Ντόνγκλιν. Αλλά σταδιακά προκάλεσαν τους ευνούχους και οι προσπάθειές τους είχαν ως αποτέλεσμα να αναστατώσουν την κοινωνία περισσότερο.
Οι επαναστάσεις στις αγροτικές περιοχές σταδιακά εντάθηκαν και γύρω στο 1627 εμφανίστηκε λιμός στην επαρχία Σαανσί. Εκατοντάδες χιλιάδες χωρικών που λιμοκτονούσαν εξεγέρθηκαν κατά της αυλής. Το 1644 οι επαναστάτες βάδισαν προς το Πεκίνο και ο Αυτοκράτορας Τσονγκτζέν αυτοκτόνησε.
[ 
]
