Η Κίνα υπήρξε μια κοινωνία σκλάβων για περισσότερα από 2000 χρόνια. Έτσι, όταν το 221 π.Χ. εμφανίζεται η Δυναστεία Τσιν, της οποίας η σημασία θα αναγνωριζόταν ευρύτατα σε μελλοντικές εποχές, η ιστορία της Κίνας καλωσόρισε τον ερχομό της πρώτης σταθερής, συγκεντρωμένης, αν και φεουδαρχικής, αυτοκρατορίας.
Στην περίοδο των Εμπόλεμων Βασιλείων (από 475 π.Χ. μέχρι 222 π.Χ.), οπότε ουσιαστικά εξέλιπε η κοινωνία των σκλάβων, πολλά μικρά βασίλεια άρχισαν να πολεμούν μεταξύ τους. Επτά από αυτά, τα ισχυρότερα, επέζησαν. Ονομάστηκαν «Επτά Δυνάμεις» και ήταν οι Τσιν, Τσι, Τσου, Γουέι, Γιαν, Χαν και Τζάο. Οι Τσιν, που ήταν εγκατεστημένοι στις βορειοδυτικές περιοχές, διεξήγαγαν τις πρώτες μεταρρυθμίσεις στη γεωργία και τις στρατιωτικές υποθέσεις και έτσι άκμασαν γρήγορα.
Το έτος 247 π.Χ. στο θρόνο ανεβαίνει ο Γιντζένγκ που εκείνη την εποχή ήταν μόλις 13 χρόνων. Αργότερα, από την ηλικία των 22, αρχίζει να κάνει διάφορες προσπάθειες να υποσκελίσει τις άλλες έξι δυνάμεις και να σταθεροποιήσει την Κίνα. Στρατολόγησε χαρισματικούς ανθρώπους (όπως π.χ. τον κατάσκοπο Τζένγκουο), και με τη βοήθειά τους άλλαξε τα δεδομένα σε πολλούς τομείς. Για παράδειγμα, μετέτρεψε το αλατούχο αλκαλικό έδαφος πολλών περιοχών σε εύφορο και καλλιεργήσιμο. Σε λιγότερο από δέκα χρόνια, ο Γιν κατάφερε να διαλύσει τις υπόλοιπες έξι δυνάμεις και να δημιουργήσει μια νέα τεράστια αυτοκρατορία. Ως αποτέλεσμα, εμφανίστηκε η αυτοκρατορία των Τσιν και ο Γιν ονομάστηκε ο «Πρώτος Αυτοκράτορας».
Αφού σταθεροποιήθηκε, ο Γιν έλαβε πολλά σημαντικά μέτρα, όπως το σύστημα Τζουνσιάν. Σύμφωνα με αυτό, η Κίνα διαιρέθηκε σε 36 επαρχίες. Εν συνεχεία, αποφάσισε ότι μόνο ο ίδιος ο αυτοκράτορας θα μπορούσε να διορίζει τους αξιωματούχους κάθε επαρχίας, καθώς και την κεντρική κυβέρνηση.
Η διαφορά στους χαρακτήρες ανάμεσα στα κράτη είχε γίνει τροχοπέδη στις επικοινωνίες και τις πολιτιστικές ανταλλαγές. Έτσι την εποχή αυτή γίνεται και η τυποποίηση των χαρακτήρων. Θεσπίστηκε ότι στο εξής θα ίσχυε ο τύπος που χρησιμοποιούσε το κράτος των Τσιν μέχρι τότε. Έκτοτε τα συνηθισμένα κείμενα και γραπτά στην κινεζική γλώσσα έμελλε να συμβάλουν στην ενίσχυση και την ανάπτυξη του κινεζικού πολιτισμού.
Επίσης σταθεροποιήθηκαν τα μέτρα και τα σταθμά, πράγμα που ευνόησε την ανάπτυξη της οικονομίας και επίσης ενίσχυσε το κεντρικό σύστημα διακυβέρνησης. Η απολυταρχία είχε επίσης εισχωρήσει στους κύκλους της διανόησης. Το έτος 213 π.Χ., ο Γιν έδωσε εντολή ότι όλα τα ιστορικά βιβλία και τα κλασικά του Κομφούκιου θα έπρεπε να καούν, εκτός από την Ιστορία των Τσιν και όσοι τολμούσαν να απειθαρχήσουν θα έπρεπε οπωσδήποτε να θανατωθούν.
Εξάλλου, ο Γιν έδωσε εντολή να ανακαινιστούν τα διάφορα μέρη του Σινικού Τείχους, που είχαν κατασκευαστεί επί εποχής Τσιν, Τζάο και Γιαν κι έτσι, ένα Νέο Σινικό Τείχος, που έφτανε στην έρημο δυτικά και στη θάλασσα ανατολικά, ήταν έτοιμο για χρήση, σε περίπτωση εισβολής των Χουν. Επίσης, οι Τσιν απασχολούσαν πάνω από 700.000 εργάτες στην κατασκευή του Μαυσωλείου του Όρους Λι, που σήμερα θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα θαύματα του κόσμου, μαζί με τους τάφους των Τσιν και τον πήλινο στρατό.
Ο Γιν οδήγησε την Κίνα σε μια εκπληκτική νέα φάση της ιστορίας της, με τη σταθεροποίηση του εδαφικού καθεστώτος και την καθιέρωση της μεγάλης πολυφυλετικής αυτοκρατορίας, υπό την καθοδήγηση της φυλής των Χαν.
[ 
]
