熟能生巧 shú néng shēng qiǎo: η εξάσκηση φέρνει την τελειότητα

Η παροιμία «η εξάσκηση φέρνει την τελειότητα» προέρχεται από την Συλλογή Έργων του Ουγιάνγκ Σιού, ο οποίος έζησε από το 1007 έως το 1072 μ.Χ., και υπήρξε μεγάλος πολιτικός, ιστορικός και σπουδαιότατος λογοτέχνης της Δυναστείας Σονγκ (960-1279 μ.Χ.). Συγκεκριμένα η παροιμία προέρχεται από ένα κείμενο στην συλλογή που ονομάζεται Γέρος Γυρολόγος Λαδιού, το οποίο είναι το εξής:

Ο Τσεν Κανγκσού ήτανε πολύ καλός στην τοξοβολία, και ήτανε πολύ περήφανος για αυτό. Μια φορά ενώ έκανε τοξοβολία στον χώρο τοξοβολίας του, ένας γέρος γυρολόγος λαδιού άφησε το κοντάρι από τον ώμο του, στάθηκε και τον παρακολούθησε για πολύ ώρα. Τον είδε να χτυπάει το στόχο του οχτώ με εννιά από τις δέκα φορές, και ο γέρος απλώς κούνησε ελαφρά το κεφάλι του.

Ο Κανγκσού τότε τον ρώτησε, «και εσύ ξέρεις από τοξοβολία; Δεν ρίχνω το τόξο πολύ καλά;»

Ο γέρος είπε, «δεν είναι τίποτα σπουδαίο. Απλώς είσαι πεπειραμένος.»

Ο Κανγκσού είπε θυμωμένα, «πώς τολμάς να περιφρονείς την τοξοβολία μου!»

Ο γέρος είπε, «το ξέρω από την εμπειρία μου στο χύσιμο λαδιού.» Στην συνέχεια πήρε μία νεροκολοκύθα, την έβαλε στην γη, έβαλε πάνω της ένα κέρμα (αρχαίο στρογγυλό κινεζικό κέρμα με τετράγωνο κενό στο κέντρο του) και έχυσε σιγά σιγά το λάδι με μια μεζούρα στη νεροκολοκύθα. Το λάδι πέρασε από το τετράγωνο κενό του κέρματος αλλά το κέρμα δεν βράχηκε καθόλου. Τότε ο γέρος είπε ότι «ούτε αυτό είναι κάτι σπουδαίο. Απλώς είμαι πεπειραμένος.»

Ο Κανγκσού χαμογέλασε και του είπε να φύγει.

Η ιστορία είναι πολύ δημοφιλής και υπάρχουν και έργα γλυπτικής με αυτό το θέμα όπως το παρακάτω.