闭月羞花 bì yuè xiū huā: επισκιάζει το φεγγάρι και ντροπιάζει το λουλούδι

η Γιάνγκ Γιουχουάν(αριστερά) και η Ντιαοτσάν(δεξιά) [ζωγράφος: Xiao Yutian]

Όπως αναφέρθηκε στην προηγούμενη παροιμία, η φράση «επισκιάζει το φεγγάρι και ντροπιάζει το λουλούδι», μαζί με την φράση «βουλιάζει το ψάρι και πέφτει η αγριόχηνα», αντιπροσωπεύουν ξεχωριστά τις τέσσερις πιο όμορφες γυναίκες στην ιστορία της Κίνας. Χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν τις πανέμορφες γυναίκες.

Αυτή που ήτανε τόσο όμορφη ώστε να επισκιάσει το φεγγάρι ήταν η Ντιαοτσάν (貂蝉, diāo chán), η οποία, διαφορετικά από τις άλλες τρεις γυναίκες που υπήρξαν πραγματικά στην ιστορία, αποτελεί απλώς ένα πρόσωπο στην λαογραφία και την λογοτεχνία και όχι ένα ιστορικό πρόσωπο. Έγινε δημοφιλής αφότου εμφανίστηκε σε ένα από τα τέσσερα κλασσικά έργα το Ρομάντζο των Τριών Βασιλείων (三国演义) του Λουό Γκουαντζόνγκ (περίπου 1330μ.Χ.－1400μ.Χ.). Στο έργο αυτό, ήταν η κόρη ενός ανώτερου αξιωματούχου, του Γουάνγκ Γιούν στο τέλος της Δυναστείας των Ανατολικών Χαν (25μ.Χ.—220 μ.Χ.). Εκείνη την εποχή ο μικρός αυτοκράτορας και η χώρα ήταν στα χέρια ενός δόλιου αξιωματούχου, του Ντονγκ Τζουό. Βλέποντας τον νονό της να ανησυχεί κάθε συνέχεια για την χώρα, η Ντιαοτσάν μια βραδιά στην αυλή κάτω από το φεγγάρι προσευχήθηκε στον Ουρανό να βοηθήσει τον νονό της, Γουάνγκ Γιούν. Ύστερα ο Γουάνγκ Γιούν υποσχέθηκε να παντρέψει την Ντιαοτσάν με το νεαρό παλληκάρι Λου Που, που ήτανε βαφτισιμιός του Ντονγκ Τζουό, και έπειτα την παρουσίασε στον Ντονγκ Τζόου. Η Ντιαοτσάν τότε έπεισε τον Λου Που να σκοτώσει τον Ντονγκ Τζουό και ύστερα παντρεύτηκε τον Λου Που. Δυστυχώς αργότερα ο Λου Που σκοτώθηκε στον πόλεμο και στο έργο δεν αναφέρεται το τέλος της Ντιαοτσάν.

Εκείνη που ήτανε τόσο όμορφη ώστε να 'ντροπιάσει το λουλούδι' ήταν η Γιάνγκ Γιουχουάν (杨玉环, yáng yù huán, 719--756) της Δυναστείας Τανγκ (618 μ.Χ.—907μ.Χ.). Υπάρχουν λεπτομερείς περιγραφές σε σοβαρά ιστορικά έργα. Γεννήθηκε σε μια αριστοκρατική οικογένεια και παντρεύτηκε ένα πρίγκιπα, τον 18ο γιο του αυτοκράτορα Σουάν Ζονγκ (唐玄宗, 685--762). Περίπου τρία χρονιά μετά, μια παλλακίδα του αυτοκράτορα που ήτανε η μητέρα του πρίγκιπα πέθανε, και ο αυτοκράτορας λυπήθηκε πολύ. Είδε τότε την Γιάνγκ και του άρεσε. Όμως, η Γιάνγκ ήταν η σύζυγος του γιού του. Παρότι η κοινωνία ήταν ανοιχτή στην Δυναστεία Τανγκ, το να αρπάξει την νύφη του ήταν κατά της ηθικής. Τότε ο αυτοκράτορας την διέταξε να πάει σε ένα ναό «για να μείνει να προσεύχεται για την μητέρα του αυτοκράτορα». Πέντε χρόνια μετά ο αυτοκράτορας διόρισε μια άλλη κοπέλα ως σύζυγο του πρίγκιπα και η Γιάνγκ γύρισε στην αυλή του αυτοκράτορα από τον ναό. Ο αυτοκράτορας την ανέδειξε ως «ανώτερη παλλακίδα». Ήτανε τόσο όμορφη ώστε όταν άγγιζε ένα λουλούδι, το λουλούδι ντροπιαζότανε και έκλεινε. Ο αυτοκράτορας την αγαπούσε τόσο πολύ ώστε σχεδόν όλοι οι συγγενείς της κατείχαν σημαντικές θέσεις. Σιγά σιγά η αυτοκρατορία πήγε στα χέρια του ξαδέλφου της Γιάνγκ που δεν ήτανε ικανός καθόλου να κυβερνήσει την χώρα. Τότε έγινε χάος στην πολιτική και επομένως και η οικονομία και ο στρατός επηρεάστηκαν πολύ αρνητικά. Δέκα χρόνια μετά από την στιγμή που ο αυτοκράτορας έδωσε επίσημα στην Γιάνγκ τη θέση της ανώτερης παλλακίδας, έγινε επανάσταση, επονομαζόμενη «Ανησυχώντας για την αυτοκρατορία» και «Να πεθάνει ο ξάδελφος της Γιάνγκ». Εφτά μήνες μετά οι επαναστάτες κατείχαν την πρωτεύουσα. Στον δρόμο της φυγής, οι στρατιώτες αρνήθηκαν να προχωρήσουν και ανάγκασαν τον αυτοκράτορα να σκοτώσει την Γιάνγκ και τον ξάδελφό της. Έτσι η Γιάνγκ Γιουχουάν απαγχονίστηκε στην ηλικία των 38 ετών.

Έτσι είναι οι ιστορίες των τεσσάρων πιο όμορφων γυναικών της αρχαίας Κίνας. Όπως λέει και μια άλλη κινεζική παροιμία, «οι όμορφες υποφέρουν τραγικές μοίρες» (红颜薄命, hóng yán bó mìng).