Ο αυτοκράτορας Τσινσιχουάν, ο οποίος επίσης ονομάστηκε Γιντζέν, ήταν ο πρώτος αυτοκράτορας της Κίνας. Όταν ήταν 13 χρονών, ο Γιντζέν κληρονόμησε το βασίλειο του πατέρα του και έγινε βασιλιάς του κράτους Τσιν. Όταν ήταν 22 χρονών άρχισε να ασκεί εξουσία χωρίς τον πρωθυπουργό του, τον Λιουμπουβέι, ο οποίος έπαιξε τον ρόλο του αντιβασιλέα όταν ο Γιντζέν ήταν ακόμα μικρός.
Ο αυτοκράτορας Τσινσιχουάν ενοποίησε μέχρι το 221 π.Χ. όλα τα υπάρχοντα κινεζικά κράτη, όπως το Χαν, το Βέι, το Τσου, το Γιάν, το Τζάο και το Τσι. Έτσι έβαλε τέλος στην περίοδο των Εμπόλεμων Κρατών και ίδρυσε την πρώτη φεουδαρχική και κεντρικά ελεγχόμενη αυτοκρατορία στην Κίνα, ιδρύοντας ταυτόχρονα την δυναστεία Τσιν. Επειδή ήταν ο πρώτος αυτοκράτορας της ενιαίας Κίνας, ανακήρυξε τον εαυτό του Τσινσιχουάν, δηλαδή ο αυτοκράτορας που ίδρυσε την Δυναστεία Τσιν.
Για να σταθεροποιήσει την νεογέννητη αυτοκρατορία του, ο Τσινσιχουάν μεταρρύθμισε την πολιτική, την οικονομία και τον πολιτισμό της.
Όσων αφορά την πολιτική, ο Τσινσιχουάν κατήργησε το κληρονομικό σύστημα αξιωμάτων των πριγκήπων και καθιέρωσε τους θεσμούς της νομαρχίας και της κομητείας, τις οποίες κυβερνούσε απευθείας. Χρησιμοποιώντας ως θεμέλιο τους αρχικούς κανονισμούς της αυτοκρατορίας Τσιν, ο αυτοκράτορας υιοθέτησε μερικούς κανονισμούς των άλλων, αντίζηλων κρατών για να σχηματίσει μια πραγματοποιήσιμη, κεντρική νομοθεσία της δυναστείας Τσιν. Απαγορέυτηκε η κατοχή όπλων και όλα τα όπλα συγκεντρώθηκαν και καταστάφηκαν.
Όσων αφορά την οικονομία, ο Τσινσιχουάν επικέντρωσε την προσοχή του στην γεωργία περισσότερο από κάθε προκάτοχό του. Ο νόμος θεσμοθέτησε την προσωπική ιδιοκτησία της γης και την προστάτευσε. Το φορολογικό σύστημα άρχισε να λειτουργεί, μια και ήταν πλέον εύκολο για τους ανθρώπους να εγγραφούν και να πληρώσουν φόρους καθώς και να κατέχουν γη νόμιμα. Επιπλέον, η νομισματοκοπία καθώς και τα μέτρα και σταθμά ενιοποιήθηκαν. Η συγκοινωνία αναπτύχθηκε με την κατασκευή δρόμων που συνέδεαν την πρωτεύουσα με τις άλλες περιοχές. Επίσης κατασκευάστηκε το λεγόμενο μεγάλο υδροκανάλι, που συνέδεε το Πεκίνο με τον νότο.
Όσων αφορά τον πολιτισμό, ο αυτοκράτορας καθιέρωσε κανόνες για την κινεζική γραφή, οι οποίοι έδωσαν ώθηση στην ανάπτυξη του κινεζικού πολιτισμού. Πάρ'αυτά, ο Τσινσιχουάν επίσης καταπίεσε τους λόγιους που δεν συμφώνησαν μαζί του και έκαψε τα βιβλία τους. Επομένως, πολλοί σχετικοί λόγιοι σκοτώθηκαν στην Σιάν Γιάν.
Για να αποφύγει μια τυχών εισβολή του βόρειου νομαδικού λαού, έδωσε διαταγή στον στρατηγό Μεν Τιάν να συνδέσει τα αμυντικά έργα του προηγούμενου κράτους, θέτοντας έτσι τα θεμέλια για τον πρόδρομο του σημερινού Σινικού Τείχους που απλώνεται από Λιν Τάο της σημερινής Επαρχίας Γκανσού μέχρι το βορειοανατολικό Λιάο Ντονγκ.
Ο Τσινσιχουάν πέραν αυτού καταδίκασε τον λαό σε βαθιά δυστυχία με τα ατέλειωτά του κατασκευαστικά έργα, που περιλαμβάνουν το Σινικό Τείχος, το μαυσωλείο του στο βουνό Λισάν και το παλάτι Επάνγκ. Κατά την διάρκεια της κατασκευής όλων αυτών των έργων, αμέτρητοι κληρωτοί εργάτες πέθαναν. Η αναζήτησή του για το ελιξήριο της αθανασίας έφερε αμέτρητες ταλαιπωρίες στον λαό του.
Ο αυτοκράτορας πέθανε το 210 π.Χ. κατά την διάρκεια ταξιδιού. Λίγα χρόνια μετά, η αυτοκρατορία του επίσης κατέρρευσε λόγω αγροτικής εξέγερσης.
[ 
]
