Εκτός από τα νόστιμα φαγητά, οι φιλόξενοι θιβετιανοί φίλοι μας, έδωσαν και μια παράσταση τραγουδιού και χορού. Ένα παλιό ρητό εκεί λέει «Όσο μιλάει κανείς, μπορεί να τραγουδήσει, και όσο περπατάει, μπορεί να χορέψει». Δηλαδή σχεδόν κάθε θιβετιανός μπορεί αν θέλει να τραγουδάει ή να χορεύει. Η παράσταση μου έκανε μεγάλη εντύπωση γιατί παρόλο που δεν ήταν επαγγελματίες, είχαν αληθινό πάθος και συγκίνησαν όλους τους θεατές τόσο πολύ που όλοι μας συμμετείχαμε και χαρούμενα χορέψαμε μαζί.

Επιπλέον έμαθα λίγο την θιβετιανή γλώσσα. Για παράδειγμα 'καλή τύχη και καλή επιτυχία' είναι 'Ζα Σι Ντε Λε'. Το 'Ευχαριστώ' είναι 'Του Τζι Τσι'. 'Κοπέλα' είναι 'Τζουό Μα' και 'αγόρι' είναι 'Ζα Σι'. Η γλώσσα αυτή έχει μια μεγάλη ιστορία και, όπως τα Ελληνικά, κάθε χαρακτήρας της θιβετιανής γλώσσας προφέρεται διαφορετικά. Έτσι μπορεί να διαβάσει κανείς τις άγνωστες λέξεις ακόμα και αν δεν καταλαβαίνει τι σημαίνουν.

Στιγμές μαζί με μια θιβετιανή οικογένεια