门可罗雀 mén kě luó què: μπορεί να πιάσει σπουργίτια στο κατώφλι του

Η παροιμία «μπορεί να πιάσει σπουργίτια στο κατώφλι του» προέρχεται από το Σι-τσι (《史记》Shiji, στην κυριολεξία Ιστορικές Εγγραφές), ένα σπουδαιότατο ιστορικό έργο του Σίμα Τσιεν (司马迁) κατά την Δυναστεία των Δυτικών Χαν που καταγράφει την ιστορία της Κίνας από το 3000 π.Χ. μέχρι το 122 π.Χ. Επίσης από το έργο αυτό προέρχονται η 10η «φωνάζω το ελάφι άλογο» και η 11η παροιμία «πάω για κυνήγι με τον κίτρινο σκύλο». Στο τέλος του κεφαλαίου «Βιογραφικό του Τζι Αν και Τζενγκ Ντανγκσί», οι οποίοι ήταν δύο γνωστοί αξιωματικοί της Δυναστείας των Δυτικών Χαν, ο ιστορικός συγγραφέας Σίμα Τσιεν έγραψε την παρακάτω παράγραφο:

Τόσο ικανοί και ενάρετοι άνθρωποι σαν τον Τζι Αν και τον Τζενγκ Ντανγκσί, όταν έχουν εξουσία, έχουν αμέτρητους επισκέπτες, αλλά όταν δεν έχουν εξουσία, η κατάσταση είναι εντελώς η αντίθετη. Έτσι είναι για αυτούς, πόσο μάλλον για τους απλούς ανθρώπους! Μια φορά ο κύριος Τζάι της κομητείας Σιακούι είπε ότι, αρχικά όταν ήτανε υπουργός Δικαιοσύνης, το σπίτι του ήτανε γεμάτο από τους επισκέπτες• όταν έχασε την θέση, το σπίτι του ήτανε τόσο έρημο ώστε μπορούσε να βάλει δίχτυ στο κατώφλι του για να πιάνει σπουργίτια. Όταν ξαναπήρε την θέση του υπουργού Δικαιοσύνης, οι επισκέπτες πάλι ήθελαν να τον συναντήσουν. Τότε ο κύριος Τζάι έγραψε στην πόρτα του τρεις προτάσεις, «μια κρίση ζωής και θανάτου αποκαλύπτει την πραγματικότητα της φιλίας• μια εμπειρία φτώχειας και ευημερίας αποκαλύπτει την πραγματικότητα του κόσμου• μια εμπειρία σημαντικής θέσης και ταπεινής ζωής φανερώνει την πραγματική φιλία». Είναι λυπηρό που ο Τζι Αν και ο Τζενγκ Ντανγκσί είχαν τέτοια ατυχία!

Η παροιμία αυτή σήμερα αναφέρεται γενικά στην κατάσταση των λίγων επισκεπτών. Για παράδειγμα, μπορούμε να πούμε ότι, «αφότου άνοιξε το σουπερμάρκετ στην γειτονιά, μπορεί να πιάσει σπουργίτια στο κατώφλι του μαγαζιού».