对牛弹琴 duì niú tán qín: παίζει σαντούρι στον ταύρο

Η παροιμία «παίζει σαντούρι στον ταύρο» προέρχεται από το βουδιστικό έργο Λι Χούο Λουν του Μόου Τσε (牟子理惑论) για το οποίο υπάρχουν αμφιλεγόμενες απόψεις για το ποιος ήταν ο συγγραφέας του αλλά και για την εποχή της δημιουργίας του. Γενικά θεωρείται ότι συντάχθηκε κατά το τέλος της Δυναστείας Χαν (202 π.Χ—220 μ.Χ.) και αποτελεί το πρώτο βουδιστικό έργο που γράφτηκε από Κινέζο. Με την μέθοδο των ερωτήσεων και των άμεσων απαντήσεων, ο συγγραφέας αναφέρεται στις αμφιβολίες της εποχής εκείνης για τον Βουδισμό και υπερασπίζεται την πίστη του. Στο έργο αυτό σημειώνεται και η παρακάτω μικρή παράγραφος:

Πολλά χρόνια πριν, ένας άνθρωπος που ονομαζόταν Γκονγκσούν Γι άρχισε να παίζει με το κινεζικό σαντούρι μια ωραία μελωδία σε ένα ταύρο, αλλά ο ταύρος συνέχισε να βόσκει όπως και πριν. Αυτό δεν έγινε επειδή ο ταύρος δεν μπορούσε να τον ακούσει αλλά γιατί στον ταύρο δεν αρέσει η μουσική. Τότε ο Γκονγκσούν Γι με το σαντούρι άρχισε να μιμείται τους ήχους των κουνουπιών και του μικρού μοσχαριού. Ο ταύρος τότε άρχισε να κουνάει την ουρά του, να σηκώνει τα αυτιά του, και να περπατά με μικρά βήματα ακούγοντας το σαντούρι.

Σήμερα η παροιμία αυτή χρησιμοποιείται κυρίως αναφερόμενη σε κάποιον που λέει δύσκολα ή βαθιά πράγματα σε ένα άνθρωπο που δεν τα καταλαμβάνει, καθώς και για να κριτικάρει τους ανθρώπους που μιλάνε χωρίς να προσαρμόζουν το λόγο τους στο επίπεδο του ακροατηρίου. Για παράδειγμα μπορούμε να πούμε, «για δύο ώρες μου μιλούσε με μεγάλο ενθουσιασμό για τα χαρακτηριστικά των έργων του Μότσαρτ. Είναι σαν να παίζει σαντούρι για τον ταύρο καθώς εγώ δεν ασχολούμαι καθόλου με την κλασσική μουσική. Πραγματικά δεν ήξερα καν ποιος είναι ο Μότσαρτ πριν από αυτές τις δύο ώρες...»