Στην Κίνα σήμερα, τα νέα άτομα δουλεύουν μακριά από τα σπίτια τους. Αυτά τα βαζάκια σάλτσας είναι ένα μέσο επικοινωνίας με την οικογένειά τους.
«Στα πεντανόστιμα φαγητά κρύβονται οι ευαισθησίες του κινεζικού λαού», λέει ο Zhang Minghuan, σκηνοθέτης του τέταρτου επεισοδίου.
Η ομάδα παραγωγής 20 ατόμων επισκέφτηκε περισσότερα από 60 μέρη ανά την Κίνα και μέσα σε 13 μήνες γύρισαν σκηνές με περισσότερα από 80 φαγητά και τρόφιμα για τα εφτά επεισόδια.
Ο Zhang και η ομάδα του έθεσαν ένα και μοναδικό κριτήριο για την προβολή κάποιου φαγητού, ότι αυτό θα πρέπει να ενσαρκώνει το πνεύμα του κινεζικού λαού.
Στο επεισόδιο του Zhang με τίτλο «Μια γεύση απ' τα παλιά», μία ηλικιωμένη γυναίκα στο Χονγκ Κονγκ ετοιμάζει shrimp sauce (σάλτσα γαρίδας), όπως την έφτιαχνε παλαιότερα μαζί με τον άντρα της ο οποίος δε ζει ακόμα. «Εδώ, η ζωή και τα συναισθήματά της συνδέονται με τη σάλτσα που φτιάχνει. Το φαγητό δεν είναι πια απλώς φαγητό.»
«Αντί για διάσημους μάγειρες και γνωστά πιάτα, διαλέξαμε να προβάλουμε καθημερινούς ανθρώπους και τα καθημερινά τους γεύματα», λέει ο Chen.
«Όπως δείχνουν τα αποσπάσματα από τη σειρά, οι πόλεις δεν ξεχωρίζουν η μία από την άλλη. Οι διαφορές που παραμένουν είναι στο φαΐ και στις μυρωδιές που πλανώνται στον αέρα.»
Ο Chen λέει πως ο τρόπος που αλλάζει η Κίνα είναι ένα ακόμα θέμα που πραγματεύεται το ντοκυμαντέρ.
«Δείχνουμε τους παραδοσιακούς τρόπους μαγειρέματος και εξηγούμε στον κόσμο πως κάποιοι από αυτούς που μαγειρεύουν με αυτούς τους τρόπους είναι οι τελευταίοι της γενιάς τους. Τα παιδιά τους έχουν μεταναστεύσει στις μεγαλουπόλεις κι έχουν αφήσει μόνο φωτογραφίες στα σπίτια τους, με αποτέλεσμα να λησμονιούνται οι παραδόσεις αυτές.»
[ 
]
