Πρώτη μέρα στην Φούτζοου, η οποία δεν είναι μόνο η πρωτεύουσα της επαρχίας Φούτζιεν αλλά και μια από τις σημαντικότερες τοποθεσίες της Κίνας όσον αφορά το ναυτικό και τη ναυτιλία γενικότερα. Στο μουσείο η φιλική ξεναγός μας έκανε περιήγηση στους πέντε ορόφους του κτιρίου, εξηγώντας την ιστορία του ναυτικού στην Κίνα, και τον ρόλο της Φούτζοου στην ανάπτυξή του.
Αρχικά, σημαντικό στοιχείο αποτελεί το ότι η Κίνα δεν είχε πολεμικό ναυτικό, καθώς και οποιαδήποτε ναυτιλιακή εκπεύδευση και ανάπτυξη μέχρι το τέλος και του 2ου Πολέμου του Οπίου το 1860. Μετά την κατάρρευση της δυναστείας Τσινγκ, η οποία παρόλο που είχε ενώσει την χώρα και είχε συμβάλλει στην προστασία των γραμμάτων και των τεχνών, οδήγησε την χώρα σε απομόνωση με σκοπό να αποφύγει την αλλοίωση του πολιτισμού της. Τότε ήταν που οι Αγγλικές δυνάμεις πέτυχαν την διάλυση του κινεζικού κράτους με την διάδοση του οπίου. Η στιγμή, όμως που οι Κινέζοι αντέδρασαν έφτασε ξεκινώντας τον γνωστό Πόλεμο του Οπίου, με τον 1ο να εξελίσσεται το 1839-42 και τον 2ο το 1856-60. Έτσι, μετά από πολλές αποτυχίες, η Κίνα αποφάσισε να μάθει καλά από τα παθήματά της και να ανοίξει το Γραφείο Ναυτικών Υποθέσεων για πρώτη φορά στη χώρα.
Η κατασκευή του ναυπηγείου ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 1866, με συνολικά 13 εργοστάσια και 5 τεχνικά σχολεία, κάνοντας την περιοχή Μαγουέι της Φούτζιεν τη μεγαλύτερη βάση ναυπηγείων στην Άπω Ανατολή της μοντέρνας εποχής. Στα τεχνικά σχολεία, όπου διδάσκονταν η κατασκευή των πλοίων και η πλοήγησή τους, δόθηκε μεγάλη έμφαση καθώς θεωρήθηκε ο καλύτερος τρόπος για να παράγουν ταλέντα. Επιπλέον, δοκιμάστηκαν καινούργιες μέθοδοι εξετάσεων και εκπαίδευσης, δίνοντας χώρο στη θεωρία περισσότερο από την τεχνική. Καθώς λοιπόν, υπήρξε κλίμα γενικής αλλαγής και ξανοίγματος προς τα έξω, υπήρξαν και οι πρώτοι μαθητές που στάλθηκαν από την Σχολή Ναυτικών της Φούτζοου στο εξωτερικό για επέκταση σπουδών. Από την ίδια σχολή αργότερα στάλθηκαν αξιωματικοί στην Αγγλία και στην Αμερική για εκπαίδευση κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
H συμβολή της Φούτζοου αποδεικνύεται τόσο απαραίτητη στη ναυτική ενίσχυση και προστασία της χώρας, όσο και πολύτιμη για την οικονομική ανάπτυξή του κράτους μέχρι σήμερα. Μπορεί να μην υπήρχε (ναυτιλία) από την αρχαιότητα, όπως στην Ελλάδα, αλλά κατάφερε να κάνει τον λαό της περήφανο και να τον ανεβάζει σαν θαλάσσια δύναμη.