Όταν αναφερόμαστε στο σύμβολο της κινεζικής κουλτούρας, η εικόνα μιας αρκούδας Πάντα μάλλον θα έρθει στο μυαλό σας. Όμως, ίσως δεν ξέρετε ότι το μπαμπού, το βασικό είδος διατροφής των Πάντα, έχει και μια ευρεία επιρροή στους Κινέζους.

Η ιστορία της καλλιέργειας και χρήσης του μπαμπού από τον κινεζικό λαό ξεκίνησε 7 χιλιάδες χρόνια πριν. Ήδη από τη Δυναστεία Σανγκ (16ος-11ος αιώνας π.Χ.), το μπαμπού χρησιμοποιούταν σε διάφορες στιγμές της καθημερινής ζωής των αρχαίων Κινέζων, για τροφή, ένδυση, στέγαση, μεταφορές, μουσικά όργανα, ακόμα και όπλα.

Ο Σου Σι, επίσης γνωστός ως Σου Ντονγκπό, ήτανε ένας κορυφαίος Κινέζος ποιητής, ζωγράφος, και καλλιγράφος της Δυναστείας Σονγκ (960-1279). Είπε στο ποίημά του ότι, «Θα προτιμούσα να ζήσω χωρίς κρέας αντί χωρίς μπαμπού. Χωρίς κρέας, θα είμαι αδύνατος. Χωρίς μπαμπού, θα είμαι άγριος.»

Να ρίξουμε μια ματιά στον ρόλο του μπαμπού στην Κίνα.

Κινεζικοί χαρακτήρες

Το μπαμπού έχει άμεση σχέση με τους κινεζικούς χαρακτήρες, οι οποίοι μπορούν να αναχθούν στην Νεότερη Λίθινη Εποχή, 6 χιλιάδες χρόνια πριν. Το εικονογραφικό σύμβολο για «μπαμπού» βρέθηκε σε αρχαία πήλινα αγγεία το 1954 σε μια ανασκαφή, και το σύμβολο επίσης ανακαλύφθηκε σε επιγραφές πάνω σε οστά ή καύκαλα χελώνας καθώς και στις επιγραφές σε αρχαία χάλκινα αντικείμενα. Μεταξύ της περιόδου των Εμπόλεμων Βασιλείων (475π.Χ.- 221 π.Χ.) και της Δυναστείας Τζιν (265--420 μ.Χ.), οι άνθρωποι έγραφαν πάνω στις «λωρίδες του μπαμπού». Πολλά από τα πρώτα κινεζικά ιστορικά έγγραφα, όπως τα Ανάλεκτα του Κομφούκιου, καταγράφηκαν πάνω σε τέτοιο υλικό, καθιστώντας έτσι το μπαμπού ένα σημαντικό στοιχείο στην ανάπτυξη του κινεζικού πολιτισμού.