Τις περισσότερες φορές, το σκάλισμα της πέτρας φαίνεται να είναι κάτι το βαρετό, που επαναλαμβάνεται με ρυθμικό ήχο που αντηχεί μακριά. Σύμφωνα όμως με τους ίδιους τους σκαλιστές, το σκάλισμα της πέτρας είναι μια τέχνη συσσώρευσης αρετής, που αντηχεί μαζί με τα σανσκριτικά μάντρα, και δεν ακούγεται τόσο μονότονο. Ο Γιού Τζιά έχει μια 3χρονη κόρη που τρέχει πάντα κάτω από την παγόδα, με το στρογγυλό της προσωπάκι γεμάτο αγαθότητα. Ο ίδιος γεννήθηκε με αισιόδοξο χαρακτήρα και εκείνη του μοιάζει. Η σύζυγός του σκαλίζει επίσης την πέτρα. Δεν μιλάει πολύ, απλά χαμογελά όταν μιλάει με άλλους, απαντώντας μονάχα σε μια ερώτηση τη φορά.

Κατά την γνώμη των μαστόρων του σκαλίσματος της πέτρας, το σκάλισμα στο Chakpori, δεν είναι μια απλή δουλειά σκαλίσματος πέτρας. Ζώντας και μαθαίνοντας στην Βουδιστική παγόδα Τριπιτάκα εδώ και πάνω από 10 χρόνια, ο λόγος και ο λίθος μαζί έχουν διεισδύσει στις ψυχές τους και με την πίστη και την ικανότητά τους, νιώθουν υπερήφανοι για το έργο τους σήμερα.

Ένας μάστορας σκαλίσματος είπε, «Η Λάσα είναι πολύ θορυβώδης σήμερα, οι άνθρωποι που φορούν χρυσό και ασήμι συχνά ανάβουν χιλιάδες κεριά για να κάνουν μια ευχή. Όμως, το σκάλισμα μιας πέτρινης πλάκας και η ελεημοσύνη προσφέρουν μεγαλύτερη αξία και αρετή από χιλιάδες κεριά. Νιώθεις ότι το καλό που κάνεις είναι αρκετό».