Στα προηγούμενα 11 άρθρα έχουμε μιλήσει για τον έρωτα μεταξύ του θνητού νεαρού Σιού Σιουάν και της κυρίας Μπάι στον Θρύλο της Νεράιδας του Λευκού Φιδιού. Μάλλον έχετε προσέξει ότι στον θρύλο αυτό παρόλο που η κυρία Μπάι δεν αποτελεί μια τυπική γυναίκα, απειλώντας τον Σιού Σιουάν να την αγαπήσει αλλιώς θα καταστρέψει την πόλη του, διαθέτει μια πιο ζωντανή και χαρακτηριστική εικόνα σε σύγκριση με τον Σιού Σιουάν, ο οποίος ίσως μόνο σας αφήνει μια εντύπωση ότι είναι ωραίος.

Όμως, σήμερα μιλάμε για έναν άλλο πασίγνωστο λαϊκό μύθο, του Λιάνγκ Σανμπό και της Τζου Γινγκντάι. Είναι μια πραγματική ιστορία που συνέβη στην αρχαία Κίνα. Ο τραγικός έρωτας μεταξύ του Λιάνγκ Σανμπό και της Τζου Γινγκτάι έχει κάποιες ομοιότητες με τον δημοφιλή έρωτα του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, αλλά έχει πολύ διαφορετικό τέλος.

 Η δεσποινίς Τζου Γινγκτάι γεννήθηκε σε μια πλούσια οικογένεια. Οι γονείς της την είχαν καλομαθημένη. Η δεσποινίς λάτρευε να διαβάζει.

Η ιστορία συνέβη πριν από περίπου 1500 χρόνια στην αρχαία Κίνα. Η δεσποινίς Τζου Γινγκτάι γεννήθηκε σε μια πλούσια οικογένεια. Οι γονείς της την είχαν καλομαθημένη. Η δεσποινίς λάτρευε να διαβάζει και όταν ήτανε 16 χρονών, ήθελε πολύ να πάει σε ένα γνωστό σχολείο στην πόλη Χανγκτζόου να συνεχίσει τις σπουδές. Όμως, οι γονείς της δεν την άφησαν.

Γιατί; Επειδή στην αρχαία Κίνα δεν υπήρχαν ειδικά σχολεία για κοπέλες καθώς οι ανύπαντρες από υψηλή κοινωνική τάξη δεν μπορούσαν να βγουν έξω όπως σήμερα, ούτε να συναντήσουν άνδρες εκτός από τους συγγενείς. Οι κοπέλες υψηλής κοινωνικής τάξης ή πλούσιας οικογένειας είχαν την δυνατότητα να καλέσουν ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς για την ίδια εκπαίδευση με τους άνδρες. Για παράδειγμα, στο έργο Όνειρο στην Κόκκινη Κάμαρα/Έπαυλη, η ηρωίδα Λιν Νταϊγιού προερχόταν από οικογένεια πολύ ψηλής τάξης και είχε πολλά ταλέντα. Ο πατέρας της τότε κάλεσε έναν ταλαντούχο πρώην αξιωματούχο ως δάσκολό της.

Έτσι οι γονείς της Τζου Γινγκντάι δεν της επέτρεψαν να πάει στο σχολείο. Θα ήταν σκάνδαλο για μια κοπέλα από τέτοια οικογένεια να κάνει παρέα μαζί με νεαρούς άνδρες. Όμως, η Γινγκτάι ήτανε πολύ αποφασιστική και σκέφτηκε μια καλή ιδέα.

Η Τζου Γινγκντάι ντυμένη ως αγόρι πήγε στην Χανγκτζόου μαζί με την υπηρέτρια της ντυμένη ως ακόλουθός του.

Προσποιήθηκε ότι αρρώστησε σοβαρά. Είπε στην μητέρα της ότι η υπηρέτριά της είχε καλέσει ένα γιατρό. Όταν έφτασε ο γιατρός, ο οποίος ήτανε πραγματικά η Γινγκντάι που ντύθηκε ως ένας γιατρός, οι γονείς της Τζου Γινγκντάι τον βρήκαν να μοιάζει πολύ με τον ξάδελφο της Γινγκντάι. Ο γιατρός τότε έδωσε μια συνταγή που ήταν αδύνατο να πραγματοποιηθεί, όπως ένα κέρατο δράκοντα και άλλα εννιά τέτοια πράγματα. Ασφαλώς οι γονείς της Γινγκντάι δεν μπόρεσαν να τα συλλέξουν. Έτσι ο γιατρός πρότεινε ότι η ασθένεια της δεσποινίδας ήταν ψυχική και θα επιλυθεί μόνο ψυχικά, δηλαδή να αφήσουν την δεσποινίδα να πάει στο σχολείο στην Χανγκτζόου.

Ο πεισματάρης πατέρας της δίσταζε και δεν συμφωνούσε. Ο γιατρός τότε πρότεινε ότι η δεσποινίδα μπορεί να ντυθεί ως αγόρι για να μπορέσει να πάει στο σχολείο. Ο πατέρας της Γινγκντάι είπε ότι αν το καμουφλάζ της μπορεί να απατήσει τους γονείς της, θα την άφηνε. Εκείνη την στιγμή η Γινγκντάι αποκαλύφθηκε ότι ήταν ο γιατρός. Έτσι ο πατέρας της αναγκάστηκε να την αφήσει να πάει στο σχολείο.

Η Τζου Γινγκντάι ντυμένη ως αγόρι πήγε στην Χανγκτζόου μαζί με την υπηρέτρια της ντυμένη ως ακόλουθός του. Στον δρόμο τους προς την Χανγκτζόου, συνάντησαν ένα αγόρι με το όνομα Λιάνγκ Σανμπό, που επίσης θα πήγαινε στο ίδιο σχολείο. Παρόλο που η Γινγκντάι και η υπηρέτρια ήταν ντυμένες ως αγόρια, η υπηρέτρια ξεχάστηκε και αποκάλεσε την Γινγκντάι «δεσποινίδα μου».

 Στον δρόμο τους προς την Χανγκτζόου, συνάντησαν ένα αγόρι με το όνομα Λιάνγκ Σανμπό, που επίσης θα πήγαινε στο ίδιο σχολείο.

Ο Λιάνγκ το άκουσε.

Η Γινγκντάι αμέσως είπε, «Τι δεσποινίδα; Η δεσποινίδα είναι πίσω στο δωμάτιό της στο σπίτι.» και στην συνέχεια εξήγησε στον Λιάνγκ λέγοντας, «Έχω μια μικρή αδελφή που θέλει πολύ να έρθει μαζί μου στο σχολείο για σπουδές. Αλλά ο πατέρας μας δεν την άφησε ισχυριζόμενος ότι οι κοπέλες πρέπει να μένουν στα σπίτια τους.»

Ο Λιάνγκ είπε, «Είναι καλό που η μικρή αδελφή σου θέλει να διαβάσει όπως εμείς. Δεν είναι δίκαιο που οι κοπέλες αναγκάζονται να ακολουθούν τους κανόνες που δημιουργούν οι άνδρες.»

Τα λόγια του Λιάνγκ έκαναν μεγάλη εντύπωση στην Γινγκντάι επειδή ποτέ δεν είχε συναντήσει κάποιον που να την καταλάβαινε.

Πέρασαν υπέροχα τρία χρόνια στο σχολείο. Διάβαζαν, μελετούσαν, συζητούσαν, φρόντιζαν ο ένας τον άλλο, αλλά και αγαπούσαν ο ένας τον άλλο, παρόλο που δεν το ήξεραν.

Όταν έφτασαν στο σχολείο στην πόλη Χανγκτζόου, έγιναν συμμαθητές. Φυσικά έγιναν πολύ καλοί φίλοι. Στην πραγματικότητα, ήτανε τόσο στενοί φίλοι ώστε αποφάσισαν να ορκιστούν στον Ουρανό και την Γη ως αδελφοί χωρίς δεσμούς αίματος. Πέρασαν υπέροχα τρία χρόνια στο σχολείο. Διάβαζαν, μελετούσαν, συζητούσαν, φρόντιζαν ο ένας τον άλλο, αλλά και αγαπούσαν ο ένας τον άλλο, παρόλο που δεν το ήξεραν.

Μέσα στα τρία χρόνια, ο πατέρας της Γινγκντάι είχε εκφράσει πολλές φορές ότι ήλπιζε να επιστρέψει η κόρη του στο σπίτι σύντομα. Μια μέρα, ένα άλλο γράμμα από τον πατέρα της έφτασε στα χέρια της ισχυριζόμενο ότι η μητέρα της αρρώστησε. Η Γινγκντάι αγαπούσε την μαμά της πολύ και αποφάσισε να γυρίσει σπίτι.

Τι συνέβη μετά; Η συνέχεια την επόμενη εβδομάδα.