Βλέποντάς το, ο Θεός Φουσί παρουσιάστηκε στο όνειρο ενός νέου και του είπε ότι η πηγή της φωτιάς βρισκόταν σ' ένα μέρος μακρινό, που το έλεγαν Χώρα Σουμίνγκ. Ο νέος ξύπνησε και αποφάσισε να πάει να βρει τη φωτιά. Αποφασισμένος καθώς ήταν σκαρφάλωσε σε βουνά, πέρασε ποτάμια, επικίνδυνα δάση και αντιμετώπισε άπειρες δυσκολίες. Τέλος, έφτασε στη χώρα που την έλεγαν Χώρα Σουμίνγκ. Προς μεγάλη του απογοήτευση δε βρήκε καμιά φωτιά αναμμένη, μόνο ατέλειωτο σκοτάδι, μέρα και νύχτα. Ωστόσο, όταν ο εξαντλημένος νέος ξάπλωσε κάτω από ένα δέντρο που το έλεγαν Σούι Μου, για να ξεκουραστεί, είδε ένα μικρό φως να ανάβει για λίγο κι ύστερα πάλι. Το φωτάκι έβγαινε από τον κορμό του δέντρου Σούι Μου, που το χτυπούσε ο δρυοκολάπτης. Αυτό του έδωσε μια ιδέα. Άρχισε να δοκιμάζει να τρυπήσει τον κορμό του δέντρου με διάφορα είδη μικρών ξύλων. Τελικά, πρώτα βγήκε καπνός και μετά φωτιά.
Ο νέος γύρισε σπίτι του ξέροντας τον τρόπο να ανάψει φωτιά. Από τότε ο άνθρωπος δε χρειάζεται πια να ζει μέσα στο κρύο και το φόβο. Με την εξυπνάδα και την επιμονή του είχε κυριαρχήσει. Πήρε το όνομα Σούι Ρεν που στην κυριολεξία σημαίνει: ο άνθρωπος που έφερε τη φωτιά.
[ 
]
