Ένα από τα σημαντικά πράγματα που πρέπει να συνειδητοποιήσει όποιος ενδιαφέρεται για τις αρχαίες κινεζικές πολεμικές τέχνες είναι ότι, ως πρακτικές, εξελίχθηκαν γύρω από τη χρήση των όπλων της εποχής. Τα αρχαία όπλα όμως, όπως τα σπαθιά, τα ακόντια και τα τσεκούρια, μπορούσε κανείς να τα αποφύγει και να μη σταθεί στο δρόμο τους, τελείως διαφορετικά απ' ό,τι συμβαίνει με τα σημερινά πυροβόλα και τα εκρηκτικά. Έτσι, με την εντατική εκπαίδευση σώματος και πνεύματος, ο στρατιώτης μπορούσε να έχει σημαντικά πλεονεκτήματα απέναντι στον εχθρό.
Τα όπλα των αρχαίων κινεζικών πολεμικών τεχνών εξελίχθηκαν από τα αντικείμενα που ήταν διαθέσιμα ανά πάσα στιγμή για τους αγρότες και τους χωρικούς. Ξύλα, φτυάρια, τσεκούρια, στην πράξη οτιδήποτε ανθεκτικό και μακρύ ή αιχμηρό μπορούσε να χρησιμεύσει ως αυτοσχέδιο όπλο. Μέχρι και σήμερα ακόμη, οι πολεμικές τέχνες διδάσκουν τους ανθρώπους να προσέχουν και να παρατηρούν το περιβάλλον τους, ώστε να είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμοι να επωφεληθούν από απροσδόκητα πλεονεκτήματα που ενδεχομένως θα παρουσιαστούν. Ακόμη κι ένα καπέλο ή ένα πουκάμισο είναι δυνατόν να αποτελέσει όπλο για τον αμυνόμενο, που μπορεί να το χρησιμοποιήσει για να αποσπάσει την προσοχή και να αποπροσανατολίσει τον αντίπαλο, μέχρις ότου καταφέρει να εξαπολύσει εναντίον του πιο αποτελεσματική επίθεση.
Πολλοί άνθρωποι ασχολούνται με τις αρχαίες κινεζικές πολεμικές τέχνες αναζητώντας έναν τρόπο να μυηθούν σε αρχαία πολεμικά μυστικά. Υπάρχουν πολεμικές τέχνες που ισχυρίζονται ότι μπορούν να σκοτώσουν με ένα άγγιγμα και αυτά τα μυστικά τους κάποιοι τα αναζητούν παντού. Μολονότι η έρευνα και η αναζήτηση αυτή μπορεί να είναι ενδιαφέρουσα, είναι σημαντικό να θυμάται κανείς ότι ο στόχος των κινεζικών πολεμικών τεχνών δεν είναι ο θάνατος του αντιπάλου ή του εχθρού αλλά ο αφοπλισμός και η αποτελεσματική του ακινητοποίηση, χωρίς να προκληθούν σ' αυτόν συντριπτικές βλάβες.
Οι αρχαίες κινεζικές πολεμικές τέχνες εξελίχθηκαν σε έναν κόσμο όπου η αυτοάμυνα ήταν πολύ σημαντική, καθώς η έννομη τάξη ήταν ασταθής. Στο σημερινό κόσμο σπάνια χρειάζεται να σκοτώσει ή να σκοτωθεί κανείς. Ωστόσο, η γνώση των αρχαίων κινεζικών πολεμικών τεχνών και των μυστικών τους μπορεί να εξασφαλίσει μεγάλη αυτοπεποίθηση. Μπορεί να οδηγήσει στη γνώση του σώματος και του περιβάλλοντος, με τρόπους που ποτέ πριν δεν ήταν δυνατόν.
Η αναφορά στις κινεζικές πολεμικές τέχνες γίνεται συχνά με τον κινεζικό όρο wushu ή με τον πιο συνηθισμένο kungfu. Είναι διάφορα πολεμικά στυλ που έχουν αναπτυχθεί στη διάρκεια των αιώνων και που μπορούν να ταξινομηθούν σύμφωνα με συνηθισμένα, κοινά θέματα, γνωστά ως «οικογένειες», «σέκτες» ή «σχολές» πολεμικών τεχνών. Ένα θέμα, για παράδειγμα, είναι φυσικές ασκήσεις που μιμούνται κινήσεις ζώων ή ένα άλλο μπορεί να είναι μια μέθοδος εκπαίδευσης, εμπνευσμένη από διάφορες κινεζικές φιλοσοφίες, μύθους και θρύλους. Μερικά στυλ στοχεύουν στην τιθάσσευση του τσι και ονομάζονται εσωτερικά, ενώ άλλα επιδιώκουν την μυική και καρδιαγγειακή τόνωση και άσκηση και ονομάζονται εξωτερικά. Γεωγραφικοί προσδιορισμοί όπως βόρειος και νότιος είναι μια άλλη δημοφιλής μέθοδος κατηγοριοποίησης, που αναφέρεται στο μέρος της Κίνας απ' όπου κατάγεται το συγκεκριμένο στυλ, όπως αυτά χωρίζονται από τον Ποταμό Γιανγκτζέ (Chang Jiang) .