Για δύο χιλιάδες χρόνια τουλάχιστον, στην Κίνα είχε επικρατήσει ένα έθιμο, η προσφορά θυσίας στο Θεό της Κουζίνας.
Σύμφωνα με την παράδοση, το Ανοιξιάτικο φεστιβάλ αρχίζει μια βδομάδα πριν από την Κινεζική Πρωτοχρονιά (την 23η ημέρα του τελευταίου μήνα του κινεζικού σεληνιακού ημερολογίου) με το έθιμο να προσφέρεται θυσία στο Θεό της Κουζίνας. Ο Θεός της Κουζίνας είναι σταλμένος από τον Ουρανό σε κάθε οικογένεια, για να αναλάβει τα ζητήματα της οικογένειας και να δίνει αναφορά των πεπραγμένων της οικογένειας αυτής στον Ουρανό, κάθε χρόνο την ημερομηνία αυτή της 23ης.
Παραδόξως, η θυσία στο Θεό της Κουζίνας είναι ένα γλύκισμα, σε σχήμα ρίζας του λωτού, φτιαγμένο από παραδοσιακή κινεζική καραμέλα, αντίθετα με τις συνηθισμένες προσφορές ζώων. Σκοπός αυτού του εθίμου είναι να σφραγίσουν το στόμα του Θεού της Κουζίνας, με αυτό το κολλώδες γλυκό, και να τον εμποδίσουν να πει κακά λόγια για την οικογένεια στον Ουρανό. Φυσικά, μοιάζει να υπάρχει σιωπηρή συμφωνία ανάμεσα στον Θεό της Κουζίνας και τους ανθρώπους της οικογένειας, καθώς εκείνος πάντα αποδέχεται το γλυκό που του προσφέρουν. Η παράδοση αυτή δεν είναι δημοφιλής στις αστικές περιοχές τώρα πια, αλλά μπορεί κανείς να τη συναντήσει ακόμη σε μερικές επαρχιακές περιοχές.
Από την 23η μέχρι την 28η του μήνα, είναι η εποχή του εορτασμού. Οι άνθρωποι συνήθως αγοράζουν διάφορα πράγματα, ρούχα και γλυκά. Το Φεστιβάλ της Άνοιξης είναι επίσης η εποχή συγκέντρωσης όλων των μελών της οικογένειας. Συνήθως οι περισσότεροι άνθρωποι φροντίζουν να έχουν γυρίσει στο σπίτι, από όπου κι αν βρίσκονται, ώστε να γιορτάσουν την Πρωτοχρονιά την 29η του μήνα. Έτσι, την εβδομάδα πριν από την Κινεζική Πρωτοχρονιά παρατηρούνται οι περισσότερες ταξιδιωτικές μετακινήσεις στην Κίνα.
[ 
]
