Ο ακριβής υπολογισμός της αναλογίας περιφερείας κύκλου-διαμέτρου κύκλου, αποτελούσε πάντα ένα σημαντικό και συνάμα δύσκολο ερώτημα των μαθηματικών. Παρόλο που πολλοί μαθηματικοί, κινέζοι και μη, είχαν ασχοληθεί με το ερώτημα, η απάντηση ήρθε από τον κινέζο μαθηματικό Τζου Τσονγκ Τζι (ή Τσου Τσουνγκ Τσι) αποτελώντας παράλληλα ένα τεράστιο εξελικτκό βήμα στον τομέα της έρευνας.
Ο Τζου Τσονγκ Τζι είχε την τύχη να γεννηθεί σε μια πολύ ταλαντούχα οικογένεια, με τους προγόνους του να ασχολούνται επιτυχημένα με την αστρονομία, τα μαθηματικά και τα ημερολόγια. Έτσι, ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση, μεγαλώνοντας διδάχθηκε μια πλειάδα δεξιοτήτων στους τομείς αυτούς και ειδικότερα στην τέχνη των ημερολογίων. Σε ηλικία 35 χρόνων άρχισε τον υπολογισμό της αναλογίας περιφερείας-διαμέτρου κύκλου.
Στην αρχαία Κίνα υπήρχαν ήδη κάποιοι που εμπειρικά έβρισκαν την αναλογία λίγο περισσότερο από το τριπλάσιο της διαμέτρου, χωρίς όμως να μπορούν να πουν με ακρίβεια. Ο Λιόου Χουέι, ένας επιστήμονας πριν από τον Τζου Τσονγκ Τζι, είχε μάλιστα προσεγγίσει το νούμερο στα τέσσερα δεκαδικά ψηφία. Ο Τζου Τσονγκ Τζι ανέπτυξε μια ακριβή μέθοδο υπολογισμού, βρίσκοντας τελικά την αναλογία ως 355 προς 113, προσεγγίζοντάς την με ακρίβεια επτά δεκαδικών.
Άγνωστοι θα παραμείνουν οι αμέτρητοι υπολογισμοί που χρειάστηκαν και οι οποίοι χαρακτηρίζονται από τους επιστήμονες παγκοσμίως ως εξαιρετικά δύσκολοι και προχωρημένοι. Η τιμή της αναλογίας υπολογίστηκε για πρώτη φορά ξανά από έναν επιστήμονα εκτός Κίνας, 1000 χρόνια μετά.
Στα μετέπειτα χρόνια της ζωής του, ο Τζου Τσονγκ Τζι συνεργάστηκε με τον γυιό του για την επινόηση μιας μεθόδου υπολογισμού του όγκου μιας σφαίρας, μέθοδος η οποία συμπίπτει με τη θεωρία του Ιταλού επιστήμονα Καβαλιέρι, την οποία διατύπωσε χίλια χρόνια μετά.
Το 656 και μετά από την επιμέλεια του Λι Τσούεν Φενγκ, η πραγματεία του Τζου Τσονγκ Τζι «Τζουέι Σου» (Μέθοδος της Παρεμβολής) συμπεριλαμβάνεται στα Κείμενα των αυτοκρατορικών εξετάσεων, ενώ κατά την επανέκδοσή του, το 1084, αποτελεί πλέον ένα από Τα Δέκα Κλασσικά. Αποδυκνείεται όμως πολύ προχωρημένο για τους φοιτητές της Αυτοκρατορικής Ακαδημίας και τελικά απορρίπτεται από το πράγραμμα διδασκαλίας, γεγονός που εξηγεί το λόγο για τον οποίον δε σώζεται σήμερα, αφού χάθηκε στις αρχές του 12ου αιώνα.
[ 
]
