1987: Μια κεντρική υποχρέωση και δύο βασικά σημεία
Το 1987 ο πρώην πρωθυπουργός Τζάο Τζιγιάνγκ, σε μια ομιλία του με τίτλο «Πορεία εμπρός, στο δρόμο ενός Σοσιαλισμού με κινεζικά χαρακτηριστικά» εισήγαγε τη θεωρία των πρώτων φάσεων του σοσιαλισμού και πρότεινε μια βασική γραμμή «μιας κεντρικής υποχρέωσης και δύο βασικών σημείων» ως κεντρική κατεύθυνση της πολιτικής στη διάρκεια των πρώτων φάσεων. Σύμφωνα με την άποψη αυτή, η οικονομική ανάπτυξη είναι ο κεντρικός στόχος της κυβέρνησης, ο οποίος θα στηρίζεται σε δύο βασικά σημεία, που είναι αφενός οι τέσσερις κύριες αρχές (η σοσιαλιστική οδός, η δημοκρατική κυριαρχία του λαού, ο ηγετικός ρόλος του Κόμματος και η Μαρξιστική-Λενινιστική σκέψη του Μάο Τσετούνγκ) και αφετέρου η πολιτική των μεταρρυθμίσεων και του ανοίγματος της χώρας. Στην ομιλία του προσδιόρισε μια στρατηγική ανάπτυξης σε τρεις φάσεις, για τον επόμενο αιώνα, σχεδιασμένη για να επιτύχει τον εκσυγχρονισμό της Κίνας.
1988: Ιδιωτικός τομέας της οικονομίας
Η Πρώτη Ολομέλεια της 7ης Λαϊκής Εθνοσυνέλευσης, που συνεκλήθη από τις 25 Μαρτίου μέχρι τις 13 Απριλίου του 1988, υιοθέτησε τροποποιήσεις στο Σύνταγμα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, που επέτρεπε «στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας να υπάρχει και να αναπτύσσεται μέσα στα όρια που θέτει ο νόμος» και αναγνώριζε ότι «η ιδιωτική οικονομία είναι συμπληρωματική της σοσιαλιστικής οικονομίας». Το τροποποιημένο σύνταγμα ανέφερε επίσης ότι «η κυβέρνηση προστατεύει τα νόμιμα δικαιώματα και συμφέροντα του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας και εφαρμόζει την καθοδήγηση, εποπτεία και έλεγχο επ' αυτού». Επιπλέον, οι τροποποιήσεις ανέφεραν ότι «το δικαίωμα στη χρήση γης μπορεί να μεταβιβάζεται, σύμφωνα με το νόμο».
Στις 25 Ιουνίου του 1988 το Κρατικό Συμβούλιο εξέδωσε Ενδιάμεσους Κανονισμούς για τις Ιδιωτικές Επιχειρήσεις στην Κίνα. Οι κανονισμοί αναγνώριζαν ότι η ιδιωτική οικονομία είναι συμπληρωματική της σοσιαλιστικής δημόσιας οικονομίας και ανέφεραν ότι η κυβέρνηση θα προστάτευε τα νόμιμα δικαιώματα και συμφέροντα του ιδιωτικού τομέα.
[ 
