Χτισμένος το 686 μ.Χ (κατά τη βασιλεία της Αυτοκράτειρας Γου Ζετιάν), ο ναός Καϊγιουάν βρίσκεται στην Δυτική Οδό στην πόλη Τσουαντζόου. Το σύνολο του συγκροτήματος έχει έκταση 19 στρεμμάτων και με τις προηγούμενες ανακαινίσεις, είναι τώρα ένα ολοκληρωμένο σύνολο με αυλές. Ως ο μεγαλύτερος βουδιστικός ναός στην επαρχία Φουτζιέν, ο ναός Καϊγιουάν προσελκύει πολλούς ντόπιους και ξένους ταξιδιώτες που ενδιαφέρονται για τον βουδιστικό πολιτισμό. Μαζί με άλλα 21 ιστορικά μνημεία στην Τσουαντζόου, το συγκρότημα του ναού Καϊγιουάν καταχωρήθηκε ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς με την ονομασία "Τσουαντζόου: Το Εμπόριο του Κόσμου στην Κίνα των Σονγκ-Γιουάν".
Μπροστά από το ναό Καϊγιουάν υπάρχουν δύο τεράστιες πέτρινες παγόδες που αποτελούν το υψηλότερο ζευγάρι πέτρινων παγόδων που υπάρχει στην Κίνα. Αν και γνωστές απλά ως Ανατολική και Δυτική παγόδα, τα ονόματά τους είναι Τζενγκγκουό που κυριολεκτικά σημαίνει «φύλακας της χώρας» και Ρενσόου δηλαδή «καλοσύνη και μακροζωία». Βρίσκονται και στις δύο πλευρές της Κεντρικής Αίθουσας του Ναού Καϊγιουάν περίπου διακόσια μέτρα η μία από την άλλη.
Οι παγόδες χτίστηκαν αρχικά τον 9ο και τον 10ο αιώνα ως ξύλινες δομές, αλλά τον 13ο αιώνα ανακατασκευάστηκαν με την χρήση πέτρας κατά τη διάρκεια της δυναστείας Σονγκ και αντικατοπτρίζουν το υψηλότερο επίπεδο δεξιοτεχνίας των αρχιτεκτόνων πέτρας εκείνης της εποχής. Αυτές οι παγόδες είναι σύμβολα της αρχαίας θαλάσσιας ευημερίας του Τσουαντζόου και χαρακτηριστικά σημεία αναφοράς αυτού του παγκόσμιου πολιτιστικού μνημείου της UNESCO.
Η Παγόδα Ρενσόου ήταν αρχικά ξύλινη και χτίστηκε το 916 κατά τη διάρκεια των Πέντε Δυναστειών. Αφότου κάηκε δύο φορές κατά τη διάρκεια της δυναστείας Σονγκ, ξαναχτίστηκε πρώτα με τούβλα και στη συνέχεια με πέτρα. Η εμφάνισή της και η δομή της είναι ουσιαστικά οι ίδια με εκείνη της Παγόδας Τζενγκγκουό αλλά είναι μόνο 44,6 μέτρα ψηλή, δηλαδή 4,18 μέτρα χαμηλότερη από την άλλη ενώ χτίστηκε δέκα χρόνια νωρίτερα.
Η ιστορία της κατασκευής της παγόδας Τζενγκγκουό περιγράφεται ως εξής: «η παγόδα Τζενγκγκουό ήταν μια ξύλινη δομή εννέα ορόφων που ανεγέρθηκε κατά την περίοδο Σιαντόνγκ (860-873) της δυναστείας Τανγκ και καταστράφηκε το 1155. Ο μοναχός Λιαοσίνγκ την ξαναέφτιαξε το 1186 και κατεδαφίστηκε ξανά το 1227. Το 1238 ο μοναχός Μπένγκονγκ την ξαναέφτιαξε από πέτρα».
Η παγόδα Τζενγκγκουό έχει ύψος 48,24 μέτρα με διάμετρο 18,5 μέτρων. Κάθε πλευρά έχει πλάτος 7,8 μέτρων. Το βάθρο Σουμερού είναι αρκετά χαμηλό και σκαλισμένο με μια σειρά από νούφαρα και άλλη μία από βότανα σε κάθε μία από τις οκτώ γωνίες του επιπέδου που υποστηρίζει το βάθρο. Η ζώνη του βάθρου είναι χαραγμένη με τριάντα εννέα εικόνες, με ιστορίες για τον Βούδα και εικόνες λιονταριών, δράκων και άλλων ζώων.
Κάθε όροφος της παγόδας αποτελείται από εξωτερικούς τοίχους, εσωτερικούς κυκλικούς διαδρόμους και έναν κεντρικό πυλώνα. Υπάρχουν πόρτες στις τέσσερις πλευρές και εσοχές για βουδιστικά αγάλματα. Στις δύο πλευρές των θυρών είναι σκαλισμένες εικόνες από ουράνιους βασιλιάδες και ουράνιους φρουρούς ενώ στις δύο πλευρές των ορόφων υπάρχουν εικόνες των Μαντζουσρί, Σαμανταμπάντρα και άλλων μποδισάτβα, θεών και βουδιστών μαθητών, μερικοί από αυτούς, με τρία κεφάλια και έξι χέρια που φέρουν τον ήλιο και το φεγγάρι στις παλάμες των χεριών τους ενώ άλλοι κρατούν κολοκύθες ή σκήπτρα. Οι γωνίες κάθε ορόφου είναι κυλινδρικές, κάτι που σπάνια παρατηρείται στην αρχαία αρχιτεκτονική. Κάθε όροφος έχει παράθυρο έτσι ώστε οι επισκέπτες να μπορούν να απολαύσουν την θέα. Οι περισσότερες αρχαίες παγόδες της βόρειας Κίνας έχουν διακοσμητικά κάγκελα.
Σε κάθε όροφο κάθε παγόδας, μπορούμε να δούμε ρεαλιστικά χαραγμένα σχέδια αράτ και ιππέων γύρω από τις εσοχές και τους τοίχους. Η εσωτερική δομή αυτών των δύο παγόδων είναι διαφορετική από τις άλλες παγόδες με στρογγυλές ή κατακόρυφες σκάλες. Τα σιδερένια καμπανάκια των Δίδυμων Παγόδων είναι τυπικά στο στυλ των πολυώροφων πύργων και είναι συνδεδεμένα με σιδερένιες αλυσίδες στις γωνίες της οροφής των παγόδων.
Λόγω της μοναδικότητάς τους, οι δίδυμες παγόδες θεωρούνται ένα μοναδικό σημείο αναφοράς της πόλης του Τσουεντζόου.
