Γύρω από την περιοχή του ιερού όρους Τάι στην επαρχία Σανντόνγκ, όπως μπορεί να αναμένει κανείς, υπάρχει πλούσιος πολιτισμός από την αρχαιότητα και ένας μεγάλος αριθμός εθνικών άυλων πολιτιστικών κληρονομιών. Το Φεϊτσένγκ μια μικρή κωμόπολη που περιτριγυρίζεται από απέραντους κήπους ροδακινιάς, φημίζεται για την τέχνη της ξυλογλυπτικής πάνω στο ξύλο αυτού του δέντρου, με τα ξυλόγλυπτα που φτιάχνονται εδώ να καταπλήσσουν τον κόσμο για την ομορφιά και τους συμβολισμούς τους.
Η λαϊκή τέχνη της ξυλογλυπτικής με την χρήση ξύλου ροδακινιάς έχει μακρά ιστορία, είναι βαθιά ριζωμένη στις καρδιές των ανθρώπων του Σανντόνγκ και είναι ευρέως διαδεδομένη. Πίσω από μια αντιπροσωπευτική μάρκα ξυλόγλυπτων του Φεϊτσένγκ, βρίσκεται ο Γουάνγκ Λέι Σιν, ένας σημαντικός κληρονόμος της τέχνης που συνδυάζει την ξυλογλυπτική με το κλουαζονέ και αποτελεί μια άυλη πολιτιστική κληρονομιά σε επίπεδο επαρχίας στο Σανντόνγκ.
Ο δάσκαλος Γουάνγκ Λέι Σιν ενώ εξηγεί την ιστορία της πολιτιστικής κληρονομιάς των ξυλόγλυπτων ροδακινιάς, δίπλα στο άγαλμα του παππού του απ’όπου διδάχτηκε την τέχνη, στο εργαστήρι / πολιτιστικό κέντρο που λειτουργεί στο Φεϊτσένγκ της επαρχίας Σανντόνγκ, 11 Σεπτεμβρίου (Φωτογραφία Εύα Παπαζή)
Από την ηλικία των έξι ετών, ο Γουάνγκ θυμάται τον εαυτό του να ακολουθεί τα φορτηγάκια που μετέφεραν τα ροδάκινα στους δρόμους πουλώντας μαζί και όλες τις χειροτεχνίες που έφτιαχναν οι τεχνίτες, όπως τα ξυλόγλυπτα και τις μινιατούρες από το κουκούτσι του ροδάκινου και έτσι από μικρός λάτρεψε τη ξυλογλυπτική. Στα 19 του ο Γουάνγκ ξεκίνησε τη δική του επιχείρηση, αναπτύσσοντας σταδιακά το δικό του στυλ και φτιάχνοντας θαυμαστά έργα από και πάνω στο ξύλο της ροδακινιάς.
Άποψη από την έκθεση του πολιτιστικού κέντρου με έργα ροδακινιάς του Γουάνγκ Λέι Σιν, στο Φεϊτσένγκ της επαρχίας Σανντόνγκ, 11 Σεπτεμβρίου (Φωτογραφία: Εύα Παπαζή)
Ο κορμός της ροδακινιάς έχει πολύ φλοιό, είναι πλούσιος σε θρεπτικά συστατικά και χαράζεται εύκολα. Οι παραδοσιακές χειροτεχνίες από αυτό το ξύλο είναι συνήθως μικρές και απλές γιατί στην προσπάθεια για μεγαλύτερα έργα, το πρόβλημα είναι οι ρωγμές. Ο Γουάνγκ Λέι Σιν για να λύσει αυτό το θέμα μελέτησε πολύ, έκανε πολλά πειράματα και τελικά μέσα από διαδικασίες όπως η υψηλή θερμοκρασία στον ατμό και η φυσική αποξήρανση στον άνεμο, κατάφερε να δημιουργήσει μεγαλύτερα έργα.
Στιγμή από τα μαθήματα κλουαζονέ πάνω σε ξύλο ροδακινιάς στο εργαστήρι του Γουάνγκ Λέι Σιν, στο Φεϊτσένγκ της επαρχίας Σανντόνγκ, 11 Σεπτεμβρίου (Φωτογραφίες: Εύα Παπαζή)
Στα πλαίσια προώθησης της τέχνης των ξυλόγλυπτων ροδακινιάς στην νέα γενιά, το εργαστήρι του Γουάνγκ Λέι Σιν παίζει πολύ σημαντικό ρόλο καθώς προσφέρει εκπαιδευτικά προγράμματα εκμάθησης αυτής της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς σε όσους ενδιαφέρονται να εμβαθύνουν σε αυτήν την τέχνη καθώς και σε άτομα με αναπηρίες που με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουν να αποκτήσουν μια χρήσιμη δεξιοτεχνία τόσο για την επαγγελματική τους ζωή όσο και για τον τόπο τους.
Μικρά έργα από τα μαθήματα κλουαζονέ πάνω σε ξύλο ροδακινιάς στο εργαστήρι του Γουάνγκ Λέι Σιν, στο Φεϊτσένγκ της επαρχίας Σανντόνγκ, 11 Σεπτεμβρίου (Φωτογραφίες: Εύα Παπαζή)
Παρακολουθώντας μαθήματα στο εργαστήρι του Γουάνγκ Λέι Σιν, μπορούμε να καταλάβουμε ότι αυτό που κληρονομείται από γενιά σε γενιά δεν είναι μόνο η δεξιοτεχνία αλλά και η ιστορία και ο πολιτισμός του κάθε τόπου, που ο κάθε δημιουργός μεταδίδει στους νεότερους μέσα από την διδασκαλία του. Εμβαθύνοντας στις δεξιότητες της ξυλογλυπτικής προωθείται η σοφία και η αρετή των λαϊκών εθίμων που μαζί με την καινοτομία μπορούν να διατηρήσουν ζωντανή την δημιουργική ζωή του τόπου δίνοντας νόημα και στήριξη στις νέες τάσεις κάθε εποχής.
Εξωτερική άποψη από το Μουσείο/Εργαστήρι τέχνης ξυλόγλυπτων με κλουαζονέ του Γουάνγκ Λέι Σιν, στο Φεϊτσένγκ της επαρχίας Σανντόνγκ, 11 Σεπτεμβρίου (Φωτογραφίες: Εύα Παπαζή)
