Η Γι Χουά (δεύτερη από δεξιά) δείχνει και εξηγεί τον τρόπο του κεντήματος Μιάο σε ντόπιες νεαρές γυναίκες στην αυτόνομη νομαρχία Σιανγκσί Τουτζιά και Μιάο, στην επαρχία Χουνάν. (CHINA DAILY)
Οι δεξιότητες του κεντήματος επιτρέπουν στις Μιάο από την επαρχία Χουνάν να ‘ζωντανεύουν’ αξιοθαύμαστα κεντήματα αλλά και να δίνουν τη δυνατότητα στους επισκέπτες των χωριών τους να έχουν μια διαδραστική εμπειρία με την παραδοσιακή εθνική κουλτούρα κατά τη διάρκεια της διαμονής τους.
Χαμηλά κτίρια με λευκούς τοίχους και γκρίζα κεραμίδια στριμώχνονται ανάμεσα σε καταπράσινες γεωργικές εκτάσεις που ένας ποταμός διασχίζει. Και στις δύο πλευρές της κοιλάδας, βουνά καλυμμένα από καταπράσινα δέντρα φτάνουν μέχρι τον ουρανό, κρατώντας μακριά το εξωτερικό χάος και φέρνοντας μια ποιμενική και γαλήνια ατμόσφαιρα. Αυτή είναι η πρώτη εντύπωση που αποκομίζει κάποιος όταν φτάνει στο χωριό Τζονγκχουάνγκ κοντά στην πόλη Τζισόου, στην αυτόνομη νομαρχία Σιανγκσί Τουτζιά και Μιάο, στην επαρχία Χουνάν της κεντρικής Κίνας.
Το χωριό αυτό μπορεί να υπερηφανεύεται για μια ιστορία άνω των 700 ετών και φιλοξενεί ως επί το πλείστον κατοίκους της εθνότητας Μιάο και πάνω από 60 ξεχωριστά σπίτια που χτίστηκαν σε πασάλους διαφορετικού ύψους δίπλα στο ποτάμι ή σε απόκρημνες ορεινές περιοχές. Αυτή η εκπληκτική θέα και η βαθιά εθνική κληρονομιά ώθησαν την Γι Χουά να αξιοποιήσει την τεχνογνωσία της στο κέντημα ‘σιανγκ’ και να προσθέσει στην αγροτική γοητεία για να προσελκύσει επισκέπτες και να τονώσει τον τουρισμό.
«Όλη η αγροτική αρχιτεκτονική και το φυσικό τοπίο έχουν διατηρηθεί πολύ καλά», λέει η Γι, που γεννήθηκε εκεί και ασκεί το κέντημα Μιάο για περισσότερο από μια δεκαετία. Ωστόσο, λόγω έλλειψης βιομηχανικής ανάπτυξης, πολλοί νέοι συνήθιζαν μέχρι πρόσφατα να εγκαταλείπουν το σπίτι τους για να ζήσουν στις πόλεις, αφήνοντας πίσω τους ηλικιωμένους γονείς και τα παιδιά τους. Οι συνθήκες του χωριού σήμερα όμως είναι ιδανικές για αυτό που κάνει η Γι τα τελευταία χρόνια — προωθώντας την εθνική κουλτούρα και ειδικά το κέντημα Μιάο. Αυτός ήταν ο λόγος που εκείνη και η ομάδα της ξεκίνησαν να εργάζονται για το σχεδιασμό και τις τουριστικές επιχειρήσεις του χωριού πέρυσι.
«Ελπίζουμε να διατηρήσουμε τα υπάρχοντα τοπία και τις χαρακτηρικές εικόνες του χωριού και να αναπτύξουμε το κέντημα, το μπατίκ και την υφαντική υφαντουργία Μιάο στο χωριό για να αναζωογονήσουμε την παραδοσιακή εθνική κουλτούρα», λέει η Γι. Ο στόχος είναι να μπορέσουν οι επισκέπτες να έχουν μια διαδραστική εμπειρία με την παραδοσιακή εθνική κουλτούρα κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στο χωριό και έτσι να νιώσουν ότι ο τόπος αυτός είναι "ένα σπίτι μακριά από το σπίτι", προσθέτει η ίδια.
Η Γι εκπαιδεύει στο κέντημα Μιάο ντόπιους χωρικούς, οι οποίοι τώρα φορούν φορεσιές Μιάο καθημερινά και μπορεί να τους δει κανείς να υφαίνουν με παραδοσιακούς ξύλινους αργαλειούς ή να κεντούν παραδοσιακά σχέδια ζώων και φυτών σε σκούρο μπλε ύφασμα. Η Γι και η ομάδα της εργάζονται επίσης για την ανάπτυξη ενός εθνικού διαδρόμου άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς στο χωριό που θα ανοίξει για το κοινό αυτές τις καλοκαιρινές διακοπές.
Επιπλέον, περισσότερα στοιχεία Μιάο έχουν εφαρμοστεί στη συνολική ανακαίνιση του χωριού. «Για παράδειγμα, η πεταλούδα είναι ένα σημαντικό τοτέμ του λαού των Μιάο και συμβολίζει τη μητρότητα και την αγάπη, επομένως έχουμε αποφασίσει να ενσωματώσουμε στοιχεία πεταλούδας στον τοπικό αρχιτεκτονικό σχεδιασμό», λέει η Γι.
Η Γι δουλεύει πάνω σε ένα κέντημα Μιάο (CHINA DAILY)
Η μεταμόρφωση του χωριού είναι μέρος του έργου Valley Residents, μια προσπάθεια της Γι και της ομάδας της να χρησιμοποιήσουν τοπικά εθνοτικά στοιχεία σε αγροτικές περιοχές για να προωθήσουν τις βιομηχανίες τουρισμού και πολιτισμού και να βελτιώσουν το εισόδημα των χωρικών. Η Γι έχει αναπτύξει στην ζωή της μια ευαισθησία για το κέντημα Μιάο και τη σχετική κουλτούρα καθώς από μικρή έζησε πολλές τοπικές γιορτές στο Σιανγκσί και όπως λέει, «όποτε έβλεπα τα έθνικ ενδύματα Μιάο με έλκυαν βαθιά τα κεντημένα λουλούδια.»
Η επιρροή της εθνικής κουλτούρας φύτεψε σπόρους πάθους στην καρδιά της Γι για το κέντημα και την είδε να αναπτύσσει μια ικανότητα στη ζωγραφική. Ωστόσο, δεν ακολούθησε την καρδιά της και δεν ακολούθησε μια καλλιτεχνική καριέρα στην αρχή. Για να συντηρήσει την οικογένειά της, η Γι σπούδασε τεχνολογία επικοινωνίας στο κολέγιο στην πρωτεύουσα της επαρχίας, Τσανγκσά, και εργάστηκε σε μια τοπική εταιρεία τηλεπικοινωνιών μετά την αποφοίτησή της.
Ευτυχώς, συνέχισε με τη ζωγραφική της και στο μεταξύ εμβάθυνε στο κέντημα Μιάο. «Όσο περισσότερο εξασκούσα την τέχνη του κεντήματος, τόσο περισσότερο αυξανόταν το ενδιαφέρον μου», λέει η ίδια. Το 2009, η Γι τελικά άκουσε την εσωτερική της φωνή και παράτησε τη σταθερή της δουλειά και πήγε στη Σαγκάη και στο Γκουανγκτζόου, στην επαρχία Γκουανγκντόνγκ, για να σπουδάσει επαγγελματικά σχέδιο. Μετά από δύο χρόνια μάθησης, η Γι επέστρεψε στο Σιανγκσί και άνοιξε το δικό της εργαστήριο νοικιάζοντας μια παρατημένη αποθήκη μόλις 10 τετραγωνικών μέτρων και εγκαθιστώντας μέσα δύο ραπτομηχανές.
«Βασικά ζούσα και δούλευα στο εργαστήριο», θυμάται η Γι, προσθέτοντας ότι έπρεπε να φροντίζει τα πάντα, από την προμήθεια υφασμάτων και το σχέδιο μέχρι το ράψιμο και το μάρκετινγκ. Καθώς βελτίωσε τις δεξιότητές της, η Γι εργάστηκε για να γίνει νομαρχιακός κληρονόμος του κεντήματος Μιάο. Το 2012, η Γι ανέπτυξε επίσημη ενδυμασία που ενσωμάτωσε έθνικ στοιχεία με μοντέρνα ραπτική, η οποία έκανε αίσθηση σε μια σημαντική εκδήλωση κυβερνητικού εορτασμού.
Ντόπιες εργάζονται μαζί σε ένα μεγάλο κέντημα Μιάο με δράκους, φοίνικες, πεταλούδες και λουλούδια (CHINA DAILY)
Βλέποντας τη δέσμευση της Γι στον σκοπό της, ο σύζυγός της Λιν Τζιε, ένας επιχειρηματίας, ένωσε τις δυνάμεις του και το ζευγάρι ίδρυσε τους Valley Residents. «Επίσης άρχισα να μαθαίνω για την τάση των βιομηχανιών του πολιτισμού και του τουρισμού», λέει ο Λιν αναφερόμενος στους λόγους πίσω από την απόφασή του να συνεργαστεί με τη σύζυγό του. Το ζευγάρι έδωσε στο έργο ένα όνομα, το οποίο αναφέρεται σε μια ομάδα παιδιών που μεγαλώνουν βαθιά μέσα στα βουνά του Σιανγκσί και που ελπίζουν να χρησιμοποιήσουν όλες τους τις δυνάμεις για να εξερευνήσουν, να προστατεύσουν και να κληρονομήσουν την άυλη πολιτιστική κληρονομιά της τοπικής εθνίας.
«Μέσα από τη δημιουργική δύναμη του σχεδιασμού, στοχεύουμε να εκφράσουμε την ομορφιά της εθνικής μας κουλτούρας με τρόπο που οι σύγχρονοι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να αποδεχτούν, επιτρέποντας στην ομορφιά της εθνικής κουλτούρας μας και στο πνεύμα που μεταφέρει να αναδυθεί από τα βαθιά βουνά και να φτάσει στον κόσμο», λέει η Γι.
Το έργο έχει δημιουργήσει εθνοτικούς συνεταιρισμούς βιοτεχνίας, συμπεριλαμβανομένων των κεντημάτων Μιάο, σε πολλά χωριά του Χουνάν, και παρέχει εκπαίδευση σε περισσότερους από 1.000 κεντητές. Περισσότερες από 2.000 γυναίκες του χωριού βρήκαν δουλειά μέσω του έργου της Γι και το εισόδημά τους αυξήθηκε κατά 10.000 γιουάν (1.400 δολάρια) σε 30.000 γιουάν.
Τα προϊόντα κεντήματος Μιάο από την Valley Residents στάλθηκαν από το Υπουργείο Εξωτερικών ως δώρα σε ανώτερους ξένους διπλωμάτες και ειδικούς και παρουσιάστηκαν σε διεθνείς εκδηλώσεις, συμπεριλαμβανομένης της World Expo του 2015 που φιλοξενήθηκε στο Μιλάνο της Ιταλίας.
Καθώς η Γι δούλευε με ντόπιους από διάφορα χωριά, ανακάλυψε ότι πολλά από αυτά είχαν πλούσιους φυσικούς πόρους, εθνική κουλτούρα και ιστορία, έτσι η ομάδα της άρχισε να ασχολείται με τον πολιτισμό και τον τουριστικό σχεδιασμό σε αυτά τα χωριά με την υποστήριξη της τοπικής κυβέρνησης. Η επιχείρηση στο χωριό Τζονγκχουάνγκ είναι μια από τις πρώτες ανεξάρτητες προσπάθειες της Γι και της ομάδας της να ενδυναμώσουν τον αγροτικό τουρισμό μέσω του πολιτισμού.
Στο μέλλον, η Γι λέει ότι η ομάδα της θα συνεχίσει να αναπτύσσει την επιχειρηματικότητα των Μιάο συνδυάζοντας τη γεωργία, τις εκπαιδευτικές εκδρομές και την κουζίνα Μιάο, έτσι ώστε το χωριό να μπορεί να είναι ένα ιδανικό μοντέλο ζωής για τους επισκέπτες. Αν και η κληρονομιά και η ανάπτυξη καινοτομιών στην εθνική άυλη πολιτιστική κληρονομιά είναι μια αργή διαδικασία, η Γι λέει ότι αξίζει τον κόπο. «Μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα σε μια ζωή, αλλά δεν είναι εύκολο για όλους να έχουν την ευκαιρία να συναντήσουν κάτι ουσιαστικό, όπως η άυλη πολιτιστική κληρονομιά, που είναι στην πραγματικότητα το DNA του τοπικού πολιτισμού και μεταφέρει το πνεύμα του», λέει η ίδια.
«Είναι όνειρό μας όχι μόνο να εκφράσουμε πλήρως τον ενθουσιασμό και την τεχνολογία μας στο σχεδιασμό του χωριού, αλλά και να συνεργαστούμε ειλικρινά με τους χωρικούς για να προωθήσουμε από κοινού τον αγροτικό τουρισμό και τελικά να πραγματοποιήσουμε κοινή ευημερία».
Για περισσότερα άρθρα από τις «Γυναίκες της Κίνας» πατήστε εδώ
