Η Λι Μέι (δεύτερη από δεξιά) και ο σύζυγός της Χου Σιτσούν (δεύτερος από αριστερά) ποζάρουν με την ομάδα τους στις σκάλες που ζωγράφισαν σε ένα εμπορικό κέντρο στη Σαγκάη. [Φωτογραφία China Daily]
Όταν μια πόρτα κλείνει στη Λι Μέι, μια άλλη ανοίγει. Γεννημένη με σοβαρό πρόβλημα ακοής, η Λι βρήκε τον τρόπο να επικοινωνεί με τον κόσμο - μέσω της ζωγραφικής.
«Τα πινέλα ζωγραφικής μπορούν να με βοηθήσουν να δημιουργήσω έναν πολύχρωμο κόσμο με την φαντασία μου, λέγοντας τις σκέψεις μου στο χαρτί, αντί με την φωνή μου», γράφει η 40χρονη ζωγράφος από την Τσανγκσά της επαρχίας Χουνάν, σε μια δακτυλογραφημένη απάντηση στην China Daily.
Η ζωγραφική δεν ήταν μόνο ο τρόπος της για να αντιμετωπίσει μια μοναχική παιδική ηλικία, αλλά έγινε και η καριέρα της, σύμφωνα με την Λι. Επιπλέον, η ζωγραφική την οδήγησε να συναντήσει τον σύζυγό της Χου Σιτσούν στην Επαγγελματική και Τεχνική Σχολή της πόλης Τσανγκσά.
Χάνοντας την ακοή του λόγω φαρμακευτικής αγωγής όταν ήταν 1 έτους, ο Χου είναι επίσης λάτρης της τέχνης. Το 2016, η Λι εντάχθηκε στην εταιρεία του συζύγου της, η οποία ειδικεύεται σε τρισδιάστατες εικόνες τοίχων και εδάφους. Και οι πέντε ζωγράφοι που εργάζονται εκεί έχουν προβλήματα ακοής. «Ξέρω πόσο δύσκολο είναι για άτομα με προβλήματα ακοής να βρουν δουλειά. Γι' αυτό θέλω να βοηθήσω όσους είναι παθιασμένοι με τη ζωγραφική να κυνηγήσουν τα όνειρά τους», λέει ο Χου, προσθέτοντας ότι η εταιρεία μοιάζει περισσότερο με οικογένεια.
Σε πολλά πάρκα και γραφικά σημεία στην επαρχία Χουνάν, το ζευγάρι έχει δημιουργήσει τοιχογραφίες μεγάλης κλίμακας και διαδραστική ζωγραφική στο πεζοδρόμιο που κάνουν τους θεατές να γίνονται μέρος των σχεδίων. Κατά τη διάρκεια των εορτών της Εθνικής Ημέρας τον Οκτώβριο, οι εικόνες τους στο πεζοδρόμιο προσέλκυσαν πολλούς επισκέπτες για να ποζάρουν πάνω από τα «τοπία» του βουνού Τζαοσάν στο Σιανγκτάν της επαρχίας Χουνάν.
Κάτω από τα πινέλα τους, τα πεζοδρόμια μεταμορφώνονται σε φανταστικές πραγματικότητες - ψάρια κολυμπούν σε λιμνούλες με νούφαρα και σχεδίες κυλούν κάτω σε ένα ποτάμι. Για την Λι, οι δημιουργίες τους μπορούν να κάνουν την τέχνη πιο προσιτή στο κοινό και, πίσω από κάθε σχέδιο, κρύβεται μια χιουμοριστική ψυχή, που θα ήθελε να συνδεθεί με τον κόσμο.
«Ο σύζυγός μου και εγώ θέλουμε να παρουσιάσουμε τη ζωγραφική σε περισσότερους ανθρώπους σαν εμάς και να τους βοηθήσουμε να βρουν τον δικό τους τρόπο να βγάλουν τα προς το ζην», λέει η ίδια και συνεχίζει, «ελπίζω ότι περισσότεροι άνθρωποι με προβλήματα ακοής μπορούν να εμπνευστούν από την ιστορία μας και να προσπαθήσουν να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους».
Ζωγράφοι με προβλήματα ακοής εργάζονται σε ένα έργο σε πάρκο της πόλης Τσανγκσά της επαρχίας Χουνάν. [Η φωτογραφία παρέχεται στην China Daily]
Δύναμη στη σιωπή
Πριν μάθει να ζωγραφίζει στο δημοτικό σχολείο, η Λι ένιωθε πάντα μόνη σε έναν σιωπηλό κόσμο. Ήξερε ότι ήταν διαφορετική από τους συνομηλίκους της γιατί δεν άκουγε. Όμως ένα μάθημα ζωγραφικής της άνοιξε μια πόρτα στη δημιουργικότητα και έναν τρόπο έκφρασης. «Ο καθένας έχει τον δικό του φανταστικό κόσμο. Σε αυτόν τον κόσμο, μπορώ να χρησιμοποιήσω το πινέλο μου για να μεταφέρω αυτό που σκέφτομαι και θέλω να εκφράσω», λέει η Λι.
Για να συνεχίσει το πάθος της στην τέχνη, η Λι πήγε να σπουδάσει διαφημιστικό σχέδιο στην Επαγγελματική και Τεχνική Σχολή της Τσανγκσά. Ήταν στην τάξη όπου γνώρισε τον μέλλοντα σύζυγό της. «Θυμάμαι ακόμα την πρώτη μου τοιχογραφία, η οποία έγινε για να βοηθήσω ένα νηπιαγωγείο να σχεδιάσει και να βάψει τον τοίχο του», λέει η Λι.
Εκείνο το έργο την έκανε να συνειδητοποιήσει πόσο χαρούμενη ήταν όταν συνειδητοποιήσει πόσο χαρούμενη Λι. βυθιζόταν στη ζωγραφική. Αποφοίτησε από το κολέγιο το 2005, και έπιασε δουλειά ως δακτυλογράφος σε ένα δημόσιο ινστιτούτο στο Τζουτζόου του Χουνάν. Ήταν μια αξιοπρεπή δουλειά στα μάτια του πατέρα της, αλλά η Λι δεν ήταν χαρούμενη γιατί δεν μπορούσε να επικοινωνήσει με άλλους συναδέλφους και το συναίσθημα της μοναξιάς από την παιδική ηλικία επέστρεψε. Στα σχεδόν 10 χρόνια ως δακτυλογράφος, η Λι σπάνια έπιανε τα πινέλα της και ο σύζυγός της ήξερε ότι δεν ήταν ευτυχισμένη.
Η Λι και ο σύζυγός της βραβεύονται ως «πρότυποι επιχειρηματίες» από την Ομοσπονδία Αναπήρων της Τσανγκσά. [Η φωτογραφία παρέχεται στην China Daily]
Τον Μάρτιο του 2016, μετά από πρόταση του συζύγου της, η Λι εγκατέλειψε τη δουλειά, αν και στην κίνηση αυτή αντιτάχθηκε έντονα ο πατέρας της, και εντάχθηκε στην εταιρεία του Χου για να γίνει τοιχογράφος. «Καταλαβαίνω τον πατέρα μου, που πάντα ανησυχεί ότι θα ζήσω μια ασταθή ζωή», λέει η Λι, προσθέτοντας ότι η ζωγραφική τοίχων είναι μια απαιτητική δουλειά γιατί απαιτεί από τους ανθρώπους να εργάζονται σε εξωτερικούς χώρους, συχνά σε εξαιρετικά κρύο ή ζεστό καιρό.
Καθώς όλοι έχουν προβλήματα ακοής, η επικοινωνία με τους πελάτες είναι η πιο κοινή πρόκληση που αντιμετωπίζει η ομάδα. «Επικοινωνούμε με δακτυλογραφημένες λέξεις, κάτι που είναι αργό και μας έχει κάνει να χάσουμε ορισμένους πελάτες», λέει η Λι. Εκτός από την επικοινωνία, η συνεχιζόμενη πανδημία COVID-19 έχει επίσης οδηγήσει σε αβεβαιότητα για ορισμένα έργα.
Εκτός από αυτό, η Λι είναι σίγουρη για τις ζωγραφικές και σχεδιαστικές δεξιότητες της ομάδας. Το τρισδιάστατο έργο τέχνης τοίχου της εταιρείας κέρδισε το πρώτο βραβείο σε επαρχιακό διαγωνισμό για νέους επιχειρηματίες στο Χουνάν το 2016.
Μια ηλεκτρονική εικονογράφηση από την Λι Μέι. [Η φωτογραφία παρέχεται στην China Daily]
Πολύχρωμο ταξίδι
Τώρα η Λι έχει μια μαθητευόμενη που μόλις αποφοίτησε από το κολέγιο. Καθώς καθοδηγεί τη νεοφερμένη, η Λι εξερευνά το δικό της στυλ και ελπίζει να γίνει μια εικονογράφος με τη δική της έκθεση μια μέρα. «Τώρα η στάση του πατέρα μου έχει αλλάξει αφού είδε ότι κάνω καριέρα». Με έδρα στην Τσανγκσά, η Λι και ο σύζυγός της έχουν ένα στούντιο στη Σαγκάη για να αναζητήσουν περισσότερες επιχειρηματικές ευκαιρίες.
Ο Τσάο Γινγκτζιέ είναι ένας πελάτης του στούντιο τοιχογραφίας στη Σαγκάη. Προσέλαβε την ομάδα για να ζωγραφίσει street-style Μπαοσάν. «Είναι δραστήριοι νέοι με πάθος να δημιουργούν νέα πράγματα και αυτό μπορείς να το νιώσεις στα έργα τους», είπε ο Τσάο σε τοπικό ειδησεογραφικό μέσο. «Είναι επίσης μια αφοσιωμένη ομάδα επαγγελματιών, που συχνά εργάζεται μέχρι αργά το βράδυ ζωγραφίζοντας για εμάς».
Όπως η Λι, ένας αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων δεν αφήνουν το πρόβλημα της ακοής τους να εμποδίσει το ταλέντο τους στην τέχνη, και ζουν μέσω των πινέλων τους. Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, υπάρχουν πολλά άτομα με προβλήματα ακοής που μοιράζονται τη ζωή τους για να καταπολεμήσουν την προκατάληψη, υποδεικνύοντας ότι μπορούν να συμμετέχουν πλήρως σε κοινωνικές δραστηριότητες.
Αν και είναι μόνο ένας μικρός αριθμός μεταξύ των 27 εκατομμυρίων με προβλήματα ακοής της χώρας, η Λι ελπίζει ότι οι ιστορίες τους μπορούν να εμπνεύσουν περισσότερους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν παρόμοιες μάχες για να χτίσουν τη δική τους καριέρα και να πετύχουν τους στόχους τους, ανεξάρτητα από το πόσο δύσκολο μπορεί να είναι. «Η ζωή μπορεί να είναι δύσκολη για την κοινότητα των ανθρώπων με απώλεια ακοής, αλλά δεν είμαστε μόνοι και μπορούμε να βρούμε τον τρόπο να εκφραζόμαστε», λέει η ζωγράφος.
