Ουράνια τόξα και σύννεφα που καταγράφηκαν από τον Σου Ντικέ κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του στο κυνήγι των καταιγίδων σε όλη την Κίνα τα τελευταία τρία χρόνια. [Φωτογραφία που παρέχεται στην China Daily]

Μόνο 10 ώρες παρέμεναν πριν φτάσει ο Typhoon Muifa στην ανατολική Κίνα και ο Σου Ντικέ και οι συνεργάτες του αποφάσισαν να κατευθυνθούν στο Τζοουσάν της επαρχίας Τζετζιάνγκ από το Νινγκμπό, για να «συναντήσουν» την καταιγίδα.

Φτάνοντας στο Τζοουσάν βρήκαν μια καλή θέση για να καταγράψουν τον τυφώνα. Γύρω τους στο δρόμο υπήρχαν λίγοι άνθρωποι και αυτοκίνητα, όταν είδαν τα δέντρα να πέφτουν κάτω από τη δύναμη των ισχυρών ανέμων και να αναβοσβήνουν τα φώτα του δρόμου στην έντονη βροχή.

Μετά από περίπου 10 λεπτά, η βροχή ξαφνικά έγινε ελαφρύτερη και ο άνεμος πιο μαλακός, πράγμα που σημαίνει ότι ήταν τώρα μέσα στο μάτι του τυφώνα. «Ενώ κυνηγάμε τις καταιγίδες, συλλέγουμε συγχρόνως πολλά δεδομένα που μπορούν να αντικατοπτρίζουν κάποια χαρακτηριστικά των τυφώνων. Ελπίζουμε ότι οι πληροφορίες αυτές μπορούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους να κατανοήσουν καλύτερα τέτοιες καταιγίδες», λέει ο Σου στο βίντεό του, καταγράφοντας αυτό το συναρπαστικό ταξίδι.

«Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να πιστεύουν ότι εμείς - οι κυνηγοί καταιγίδων – απλά αναζητούμε ενθουσιασμό, αλλά στην πραγματικότητα νιώθουμε ευθύνη για κάθε κυνηγητό, καθώς πρέπει να φτάσουμε στο βαθύτερο σημείο μιας καταιγίδας για να πάρουμε δεδομένα από πρώτο χέρι που θα μας βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε το μέλλον και την (κλιματική) αλλαγή», εξηγεί ο ίδιος.

Τα τελευταία τρία χρόνια, ο 21χρονος και οι συνάδελφοι του Κυνηγοί Καταιγίδων έχουν επισκεφθεί πάνω από δώδεκα επαρχίες, όπως το Χεϊλονγκτζιάνγκ, Σανντόνγκ, Τζιλίν, κάνοντας συνολική απόσταση άνω των 30.000 χιλιομέτρων. Για αυτούς, τα περισσότερα φυσικά γεγονότα - μια καταιγίδα, τα σύννεφα, το ηλιοβασίλεμα, το ουράνιο τόξο, η αστραπή, το χαλάζι - παρέχουν την ανταμοιβή τους.

Εκτός από τις καταιγίδες, κυνηγούν και το πρώτο χιόνι, τις πλημμύρες και τις καταιγίδες σκόνης. Ως τελειόφοιτος στο Πανεπιστήμιο Επικοινωνίας της Κίνας, που ασχολείται με τη φωτογραφία, ο Σου χρησιμοποιεί σχεδόν όλο τον ελεύθερο χρόνο του για να κυνηγάει τον άνεμο.

Είναι επίσης ένας δημοφιλής blogger μετεωρολογικής επιστήμης στο Bilibili, μια πλατφόρμα κοινής χρήσης βίντεο που αρέσει στους νέους Κινέζους. Δημοσιεύει βίντεο από τις περιπέτειες που προκαλούν οι καταιγίδες και τα χρησιμοποιεί στην προσπάθειά του να διαδώσει την επιστήμη του κλίματος.

Ουράνια τόξα και σύννεφα που καταγράφηκαν από τον Σου Ντικέ κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του στο κυνήγι των καταιγίδων σε όλη την Κίνα τα τελευταία τρία χρόνια. [Φωτογραφία που παρέχεται στην China Daily]

Γεννημένος στο Τσενγκντού της επαρχίας Σιτσουάν, ο Σου Ντικέ μετακόμισε στο Χανγκτζόου του Τζετζιάνγκ, κατά τη διάρκεια του γυμνασίου. Καθώς τα ανατολικά της χώρας ‘κακοποιούνται’ από τους τυφώνες σε ετήσια βάση, ανέπτυξε το ενδιαφέρον του για τη μετεωρολογία. Από τότε, έχει συσσωρεύσει πολλές γνώσεις.

Ο Σου θυμάται ότι έγινε επίσης ενθουσιώδης φωτογράφος γύρω στο ίδιο διάστημα και αποφάσισε να ακολουθήσει επαγγελματική φωτογραφία στο κολέγιο. Στις 10 Αυγούστου 2019, όταν ο Typhoon Lekima, ο δεύτερος πιο ισχυρός τυφώνας στην κινεζική ιστορία, έφτασε στην ξηρά στο Τζετζιάνγκ, ο Σου πήγε να αντιμετωπίσει την καταιγίδα για πρώτη φορά.

Ήταν κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών του αφότου αποφοίτησε από το γυμνάσιο και ζήτησε από τον πατέρα του να τον οδηγήσει μέσα από την περιοχή όπου ο τυφώνας άγγιξε την ξηρά. Θυμάται αυτή τη νύχτα ακόμα πολύ καθαρά, όταν επέστρεψαν από το Γουενλίνγκ στο Ταϊτζόου. Τα σπίτια, οι γεωργικές εκτάσεις και οι πυλώνες ηλεκτρικής ενέργειας υψηλής τάσης και στις δύο πλευρές της εθνικής οδού ήταν πνιγμένα μέσα στο νερό και η περιοχή στο σκοτάδι.

Ουράνια τόξα και σύννεφα που καταγράφηκαν από τον Σου Ντικέ κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του στο κυνήγι των καταιγίδων σε όλη την Κίνα τα τελευταία τρία χρόνια. [Φωτογραφία που παρέχεται στην China Daily]

Μετακίνηση με τον άνεμο

Από το αν θα κυνηγήσει μια καταιγίδα, σε ποια πόλη θα προσγειωθεί, ποια διαδρομή θα ακολουθήσει, σε ποιο σημείο θα εγκαταστήσει τον εξοπλισμό και θα καταγράψει το γεγονός, ο Σου και οι συνεργάτες του πρέπει να λαμβάνουν συνεχώς γρήγορες αποφάσεις στις 24 ώρες πριν από μια καταιγίδα.

Μόλις λοιπόν αρχίσει να σχηματίζεται μια καταιγίδα, ακολουθούν την ανάπτυξη και την κίνησή της στο ραντάρ και αποφασίζουν αν θα την κυνηγήσουν ή όχι. Η απόφαση παίρνεται συνήθως μια μέρα πριν από το αν η αποστολή είναι να ξεκινήσει. Μόλις αποφασίσουν, ο Σου και οι συνεργάτες του κάνουν έναν κύκλο στον χάρτη της διαδρομής που καλύπτει τη θέση που προβλέπουν ότι θα είναι το κέντρο της καταιγίδας και βρίσκουν την πλησιέστερη πόλη.

Όταν ο Σου και οι συνεργάτες του φτάνουν σε μια πόλη, συνήθως νοικιάζουν ένα αυτοκίνητο και αγοράζουν έτοιμο φαγητό καθ 'οδόν στο καθορισμένο σημείο της καταγραφής τους. Εκτός από τις κάμερες, φέρνουν επίσης μια μικρή συστοιχία αισθητήρων - που φτιάχτηκε από τον Σου - που μπορεί να καταγράψει μέχρι και απειροελάχιστα δεδομένα που αφορούν τη θερμοκρασία, την ταχύτητα του ανέμου, την ατμοσφαιρική πίεση και το σημείο δρόσου, καθώς και τη μετάδοση των δεδομένων σε πραγματικό χρόνο.

Σου Ντικέ [Φωτογραφία που παρέχεται στην China Daily]

Ο Σου συνήθως οδηγεί και ο συνεργάτης του - συχνά ο 21χρονος Γουάνγκ Λουτσένγκ, τελειόφοιτος στο Πανεπιστήμιο της Σαγκάης για την επιστήμη και την τεχνολογία - κάθεται δίπλα του. Ο Γουάνγκ δεν χρειάζεται μόνο να παρακολουθεί τη διαδρομή, αλλά και να ελέγχει την κατεύθυνση στην οποία η καταιγίδα κατευθύνεται ταυτόχρονα μέσω λογισμικού ραντάρ στο δικό του υπολογιστή.

Σε αντίθεση με τους τουρίστες, οι οποίοι οδηγούν στο χώρο στάθμευσης ενός γραφικού σημείου, ο Σου και ο σύντροφός του επιλέγουν ένα τυχαίο σημείο στην προβλεπόμενη διαδρομή της καταιγίδας, το οποίο απαιτεί συνεχή προσαρμογή στην πλοήγηση και τον προορισμό τους ενώ βρίσκονται στο δρόμο.

«Είναι σαν να ρίχνεις ένα βέλος στο χάρτη. Μερικές φορές οδηγούμε σε ένα πεδίο γιατί δεν ξέρουμε τι μοιάζει με το σημείο», λέει ο Σου. Για αυτούς, κάθε κυνηγητό είναι έντονο, καθώς η προθεσμία για ένα συγκεκριμένο σημείο έχει οριστεί, και αν το χάσουν, πάει. Ο Γουάνγκ προσθέτει ότι, «πρέπει να βρούμε την καλύτερη θέση για να διασφαλίσουμε ότι μπορούμε να μετρήσουμε καλά τα δεδομένα και επίσης να καταγράψουμε την καταιγίδα από μια καλή γωνία».

Ο κίνδυνος είναι ένα αναπόφευκτο στοιχείο των καταιγίδων, όμως οι κυνηγοί είναι πολύ πιο ευαισθητοποιημένοι για το πώς να παραμείνουν ασφαλείς από τους κανονικούς ανθρώπους. Ο Γουάνγκ θυμάται ότι, κατά τη διάρκεια της πρώτης κυνηγητικής καταιγίδας του με τον Σου την 1η Οκτωβρίου 2019, όταν ο Typhoon Mitag έφτασε στην ξηρά, «η βροχή ήταν τόσο βαριά που αποφασίσαμε να μείνουμε πίσω από το αυτοκίνητο για να καταγράψουμε τη βροχή, αλλά τα γυαλιά του Σου πέταξαν μακριά από τον ισχυρό άνεμο.

«Ψάχνοντας για μια θέση παρατήρησης και καταγραφής της καταιγίδας, ο Γουάνγκ λέει ότι αποφεύγουν τα βουνά, καθώς οι έντονες βροχοπτώσεις μπορεί να προκαλέσουν κατολισθήσεις και λάσπη. Ούτε θα επιλέξουν άστρωτους δρόμους που μπορεί να οδηγήσουν στο αυτοκίνητο να κολλήσει εύκολα. «Δεν μπορεί να είναι πολύ κοντά στην καταιγίδα, καθώς η θέση του πυρήνα με έντονη βροχή ή χαλάζι θα είναι απειλητική για τη ζωή, αλλά δεν μπορεί να είναι και πολύ μακριά. Η καλύτερη απόσταση είναι μεταξύ 5 και 10 χιλιόμετρα από την καταιγίδα».

Ο Σου αναφέρει ότι μια καταιγίδα είναι γρήγορη, συνήθως χρειάζονται 10 έως 20 λεπτά για να περάσει πάνω από το κεφάλι, αλλά πρέπει να κυνηγήσουν μία όλη την ημέρα πριν από την «συνάντηση». «Δεν σκέφτομαι τι ώρα είναι ή πού είμαι, απλά εστιάζω στο πού βρισκόμαστε σε σχέση με την καταιγίδα και υπολογίζουμε πόσο χρόνο έχουμε πριν φτάσει», λέει ο Σου.

Η έλλειψη καταιγίδας είναι ένα κανονικό περιστατικό, μερικές φορές επειδή η προβολή τους δεν είναι ακριβής και μερικές φορές η καταιγίδα κάνει κάτι που είναι εντελώς εκτός του φάσματος των προβλέψεων. «Μερικές φορές μετά από μια μέρα κυνηγιού, όταν πρόκειται να φτάσουμε στην περιοχή, η καταιγίδα ξαφνικά εξαφανίζεται, κάτι που είναι απογοητευτικό», λέει ο Σου. Προσθέτει ότι είναι μια μοναδική εμπειρία. «Κάθε καταιγίδα έχει τη δική της ιδιοσυγκρασία, οπότε το συναίσθημα είναι φρέσκο. Μόλις το νιώσουμε, υπάρχει μια αίσθηση ολοκλήρωσης και θέλουμε να κυνηγήσουμε περισσότερο».

Τα δεδομένα που συλλέχθηκαν κατά τη διάρκεια ενός κυνηγιού μπορούν να βοηθήσουν με πολυεπιστημονικές μελέτες, λέει ο Σου, και αυτός είναι ένας άλλος λόγος για να συνεχίσει τα ταξίδια του. Ορισμένα ερευνητικά ιδρύματα έχουν επικοινωνήσει μαζί του για τα δεδομένα του, λέει ο Σου.

Φέτος, ο Σου πήρε μια συσκευή επικοινωνίας σήματος, που έγινε στο Κολλέγιο Τοποθεραπείας και Γεω-Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Τονγκτζί, για να συλλέξει δεδομένα σε έναν τυφώνα. «Μελετούν τον αντίκτυπο των ακραίων καιρικών συνθηκών με ακρίβεια τοποθέτησης, η οποία μπορεί να εξυπηρετήσει με πληροφορίες για μελλοντική αυτόνομη οδήγηση και άλλες εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης», λέει ο Σου, προσθέτοντας ότι σχεδιάζει να μεταφέρει τη συσκευή σε μελλοντικά ταξίδια.

Ουράνια τόξα και σύννεφα που καταγράφηκαν από τον Σου Ντικέ κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του στο κυνήγι των καταιγίδων σε όλη την Κίνα τα τελευταία τρία χρόνια. [Φωτογραφία που παρέχεται στην China Daily]

Διάλογος με τη φύση

Ο Σου χρησιμοποιεί ένα "πνεύμα εξερεύνησης" ενώ κυνηγάει καταιγίδες, που σημαίνει ότι δεν τρέχει στα τυφλά, αλλά προετοιμασμένος με έρευνα και ανάλυση. «Το κυνήγι είναι όλο πάθος αλλά χρειάζεται επίσης και ένα ‘δροσερό’ κεφάλι για να γίνει η δουλειά. Είναι ένας συνδυασμός επιστήμης και ρομαντισμού», λέει ο Σου. Με τις φωτογραφίες και τα βίντεό του από καταιγίδες, ο Σου στοχεύει να δείξει την ομορφιά των καταιγίδων από διαφορετικές γωνίες και να βοηθήσει στην αύξηση της ευαισθητοποίησης των ανθρώπων για την αλλαγή του κλίματος.

Μόνο από τέτοιες σκηνές μπορείτε να δείτε τι είναι ένας τυφώνας, λέει ο ίδιος. Για παράδειγμα, η καταστροφή που μπορεί να φανεί όταν στέκεται κανείς σε απόσταση 3 χλμ. από το μονοπάτι ενός τυφώνα, «το μεγαλύτερο ερώτημα είναι πώς πρέπει να αντιμετωπίσουμε καλύτερα την αλλαγή του κλίματος;» Ο Σου κάνει ένα ντοκιμαντέρ για τις περιπέτειές του ενώ κυνηγά τις καταιγίδες.

«Δεν είμαι το επίκεντρο, έβαλα τις καταιγίδες στην καρδιά του ντοκιμαντέρ.» Καθώς γνωρίζει όλο και καλύτερα τις καταιγίδες, λέει ότι βρίσκει ότι έχουν σχέση με τα πράγματα στο έδαφος, συμπεριλαμβανομένων των φυτών, των ζώων και των ανθρώπων. «Η καταστροφική φύση των καταιγίδων είναι ένα αρκετά διαλεκτικό πράγμα» τονίζει ο ίδιος. Για τη χλωρίδα και την πανίδα, μια καταιγίδα είναι ένα διπλό σπαθί. Μπορεί να παρέχει μια πηγή νερού, αλλά μπορεί επίσης να φέρει την καταστροφή.

Για τους ανθρώπους, προσθέτει, οι καταιγίδες μπορεί συχνά να είναι καταστροφή. «Αλλά, από την άλλη πλευρά, λόγω του συνεχούς αγώνα μας και του παιχνιδιού ενάντια στη φύση, ο πολιτισμός μας ήταν σε θέση να συνεχίσει», καταλήγει ο Σου. «Όταν ασχολείσαι με τις καταιγίδες καθημερινά, αναπτύσσεις μια κατανόηση μαζί τους και σχεδόν υπάρχει ένας διάλογος.»