Το υλικό που χρησιμοποιούσαν ήταν το δέρμα του βοδιού. Οι άνθρωποι το επέλεγαν γιατί είναι ανθεκτικό και μαλακό, με το κατάλληλο πάχος. Αρχικά το καθάριζαν και το στέγνωναν, ύστερα σχεδίαζαν το περίγραμμα και τελικά το διαμόρφωναν. Στη συνέχεια το έβαζαν στο νερό για να πάρει χρώμα και τελικά το σιδέρωναν• αυτό ήταν το δυσκολότερο αλλά και πολύ σημαντικό βήμα. Μετά από όλες αυτές τις διαδικασίες στέγνωναν το δέρμα και το συναρμολογούσαν, προετοιμάζοντάς το για την παράσταση.
Οι δύο φιγούρες που βλέπουμε στην εικόνα είναι η υπέρτατη θεότητα του ταοϊσμού και ο Λάο Τζου των ταοϊστών. Οι ταοϊστές έφτιαχναν ιδιαίτερα πολύπλοκες και ευέλικτες φιγούρες του Λάο Τζου. Τα βασικά χρώματα ήταν το κόκκινο, το κίτρινο, το μαύρο και το πράσινο. Η φιγούρα επίσης μπορούσε να έχει περισσότερα χρώματα σε περίπλοκα μοτίβα.
Η υπέρτατη θεότητα του ταοϊσμού έχει μακριά και στενά μάτια, μικρό στόμα και μακριά μύτη, δίνοντας στους ανθρώπους την εντύπωση ότι είναι πράος και γενναιόδωρος. Ο Λάο Τζου των ταοϊστών έχει μάτια στρογγυλά, επίπεδη μύτη και το μέτωπό του προβάλλεται, σημάδι ενεργητικότητας και ζωτικότητας.
[ 
]
