Ως ένα από τα τρία διάσημα αρχιτεκτονικά στυλ, μαζί με τη δυτική και την ισλαμική αρχιτεκτονική, η κινεζική αρχιτεκτονική διακρίνεται από τα εξής επιτεύγματά της: 1) τα αυτοκρατορικά ανάκτορα και τον πολεοδομικό σχεδιασμό, όπου αντανακλάται η ανώτατη αυτοκρατορική εξουσία και το σύστημα των κοινωνικών τάξεων, 2) τις αυλές, χτισμένες γύρω από έναν άξονα και 3) την τέλεια αρμονία τους με τη φύση. Τα κινεζικά κτίσματα απηχούν τις ηθικές αρχές, τις αισθητικές αντιλήψεις και τις αξίες του κινεζικού λαού.
Είναι γενικά αποδεκτό ότι, τουλάχιστον ως προς τον προορισμό χρήσης, τα παραδοσιακά κινεζικά αρχιτεκτονικά στυλ μπορούν να ταξινομηθούν σε: αυτοκρατορικά ανάκτορα, κατοικίες και θρησκευτικούς ναούς, παγόδες και τάφους. Ωστόσο, τα αρχιτεκτονικά στυλ διαφόρων περιοχών και εθνοτήτων στην Κίνα μπορεί να παραλλάσσουν χαρακτηριστικά και λειτουργίες. Ταξιδεύοντας από τη Βόρεια Κίνα προς το Νότο, από τον Κίτρινο ποταμό, κάτω, προς τον Γιανγκτζέ, από τις επαρχίες Χεϊλονγκτζιάνγκ, Σαντόνγκ και Σανσί προς το Θιβέτ, τη Γιουνάν και τη Γκουανγκσί μπορεί να συναντήσει κανείς στυλ, δομές και υλικά που διαφοροποιούνται από περιοχή σε περιοχή ή, ενίοτε και σε διάφορες γειτονιές, μέσα στην ίδια πόλη.
Η αρχαία κινεζική αρχιτεκτονική είναι μια μικρογραφία/επιτομή της μακράς ιστορικής και πολιτισμικής διαδρομής της Κίνας, παλιά όσο και ο πολιτισμός της. Αντικατοπτρίζει τη ζωή, τη σοφία και την κουλτούρα του κινεζικού λαού. Εκφράζει τις αντιλήψεις αλλά και την πρακτική, την τεχνολογία και την αισθητική της συγκεκριμένης ιστορικής περιόδου.
[ 
]
