Η υπόμνηση των στοιχείων της πόλης λειτουργεί σε δύο επίπεδα. Αφενός ανασυντάσσει τα βασικά στοιχεία σύνθεσης του αστικού ιστού με τα χαρακτηριστικά τα οποία εκφράζουν, αφετέρου τα διαπλέκει με τις βασικές αρχές της έκθεσης. Σαν τέτοια χαρακτηριστικά, αναγιγνώσκονται μέσα στην πρόταση τα εξής:
Ο Δρόμος σαν γραμμικός τόπος συνεύρεσης, κίνησης, προσανατολισμού, διαφορετικότητας ανάλογα με τα χωρικά και χρονικά δεδομένα του, εναλλαγής, ανάπτυξης δραστηριοτήτων που εκφράζουν και αντανακλούν την έννοια της οικονομικής ευημερίας στην πόλη.
Η Πλατεία σαν κομβικός τόπος συνεύρεσης, ανταλλαγής ιδεών, χωνευτήρι συνδυασμού των διαφορετικών πολιτισμών στην πόλη.
Το Λιμάνι σαν τόπος ανάμιξης χρήσεων, αναχώρησης και άφιξης, συνεχώς μεταβαλλόμενο πεδίο δραστηριοτήτων που παραπέμπει στην αναδιαμόρφωση των κοινοτήτων στην πόλη.
Η Προκυμαία σαν ένας μη-τόπος, ένα όριο διαχωρισμού, μετάβασης και αλληλεπίδρασης από το ένα τοπίο στο άλλο, όπως συμβαίνει μεταξύ των αστικών και αγροτικών περιοχών.
Οι κλειστοί όγκοι των οικοδομικών τετραγώνων που φιλοξενούν πιο ειδικές δραστηριότητεςκαι λειτουργίες και προωθούν την ανάπτυξη εννοιών όπως η επιστήμη και η τεχνολογία.
Το υδάτινο στοιχείο που αναφέρεται μεν στην μακραίωνη σχέση της μεσογειακής πόλης με τη θάλασσα, αλλά και συνδέει σημειολογικά τη ρευστότητα, την ποικιλία περιεχομένου και την κινητικότητα του νερού με την ανάπτυξη της σύγχρονης πόλης.
Το πράσινο, σαν στοιχείο περιβαλλοντικής παρουσίας και υγιούς αστικής ανάπτυξης, αλλά και αναφορά στο ελληνικό τοπίο.
Ένα κεντρικό θέμα της έκθεσης είναι ότι συμπυκνώνει 24 ώρες ζωής στην ελληνική πόλη στις 12 ώρες που διαρκεί η EXPO. Ο χρονικός αυτός κύκλος κατανέμεται σε τέσσερις ζώνες και συγχρονίζεται με τον αντίστοιχο κύκλο του ηλίου στη Σαγκάη.
[ 
]
