Το Σύνταγμα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας ορίζει: «Οι πολίτες της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας απολαμβάνουν θρησκευτική ελευθερία. Κανένα όργανο του κράτους ή δημόσιου οργανισμού και κανένα άτομο δεν μπορεί να υποχρεώσει τους πολίτες να πιστεύουν ή να μην πιστεύουν σε οποιαδήποτε θρησκεία, ούτε μπορεί να γίνει διάκριση εις βάρος πολιτών επειδή πιστεύουν ή δεν πιστεύουν στη θρησκεία. Το κράτος προστατεύει τις φυσιολογικές/κανονικές θρησκευτικές εκδηλώσεις». Το Σύνταγμα επίσης ορίζει: «κανείς δεν μπορεί να κάνει χρήση της θρησκείας για να εμπλακεί σε δραστηριότητες που διαταράσσουν την κοινωνική τάξη, βλάπτουν την υγεία των πολιτών ή παρεμβαίνουν στο εκπαιδευτικό σύστημα του κράτους. Οι θρησκευτικές οργανώσεις και οι θρησκευτικές υποθέσεις δεν υπάγονται σε οποιαδήποτε ξένη κυριαρχία».
Διάφορα νομοθετήματα όπως: ο νόμος περί κινεζικών εθνικών αυτόνομων περιοχών, ο αστικός κώδικας, ο εκπαιδευτικός νόμος, η εργατική νομοθεσία, η νομοθεσία περί υποχρεωτικής εκπαίδευσης, ο εκλογικός νόμος της Λαϊκής Συνέλευσης, ο οργανικός νόμος της επιτροπής χωρικών και ο νόμος περί διαφήμισης ορίζουν επίσης ότι: «οι πολίτες, οποιασδήποτε θρησκείας και αν είναι πιστοί, έχουν το δικαίωμα να εκλέγουν και να εκλέγονται• η νόμιμη ιδιοκτησία των θρησκευτικών οργανώσεων προστατεύεται από το νόμο. Η εκπαίδευση είναι χωριστή από τη θρησκεία και οι πολίτες, πιστοί κάποιας θρησκείας ή μη, απολαμβάνουν ίσες ευκαιρίες εκπαίδευσης, σύμφωνα με το νόμο• άνθρωποι όλων των εθνικοτήτων σέβονται τις γλώσσες, τα ήθη και τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των άλλων. Ως προς την απασχόληση, δεν γίνεται διάκριση των πολιτών εξαιτίας των διαφορετικών θρησκευτικών τους πεποιθήσεων. Η διαφήμιση και τα εμπορικά σήματα δεν πρέπει να περιέχουν διακριτικά στοιχεία που να στρέφονται ενάντια σε οποιαδήποτε εθνικότητα ή θρησκεία.
[ 
]
