Μέι Λανφανγκ
Κατά κοινή ομολογία, η περίοδος άνθησης της Όπερας του Πεκίνου ήταν το τέλος του 18ου αιώνα.. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, πάρα πολλές παραστάσεις λάμβαναν χώρα όχι μόνο για τα λαϊκά στρώματα του πληθυσμού, αλλά και για το παλάτι. Οι ευγενείς λάτρευαν την Όπερα του Πεκίνου. Τα ανώτατα στελέχη του παλατιού συνέβαλαν στις παραστάσεις, το μακιγιάζ και τη σκηνογραφία. Οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ παλατιού και μη κυβερνητικών χώρων προώθησε την εξέλιξη της Όπερας του Πεκίνου.
. Η δεύτερη περίοδος άνθησης της Όπερας του Πεκίνου σημειώνεται στις δεκαετίες του 1920, 1930 και 1940. Το ορόσημο της περιόδου αυτής ήταν η εμφάνιση πολλών καλλιτεχνικών ρυθμών όπερας του Πεκίνου. Οι τέσσερεις πιο διάσημοι ήταν οι Μέι (Mei Lanfang, 1894-1961), Σανγκ (Shang Xiaoyun, 1900-1976), Τσενγκ (Cheng Yanqiu, 1904-1958) και Σουν (Xun Huisheng, 1900-1968). Κάθε ρυθμός είχε τη δική της ομάδα ηθοποιών, και δραστηριοποιούνταν στο Πεκίνο, τη Σαγκάη και άλλες πόλεις. Η τέχνη της Όπερας του Πεκίνου ήταν πολύ δημοφιλής εκείνη την εποχή.
Ο Μέι Λαν Φανγκ ήταν ένας από τους πιο διακεκριμένους καλλιτέχνες της Όπερας του Πεκίνου διεθνώς. Σπούδασε όπερα όταν ήταν 8 χρονών, και άρχισε να παίζει στην ηλικία των 11. Στα 50 χρόνια παραστάσεων, ο Μέι Λανφανγκ δημιούργησε και εξέλιξε πολλά στοιχεία του δράματος, όπως το χορό, το τραγούδι, το μακιγιάζ, τα κοστούμια κτλ, τα οποία του έδωσαν προσωπικό στιλ. Το 1919, ο Μέι Λαν Φανγκ οδήγησε το θίασό του στην Ιαπωνία. Αυτή ήταν και η πρώτη φορά που η Κίνα άρχισε να διαδίδει την τέχνη της όπερας του Πεκίνου στο εξωτερικό. Το 1930, ο Μέι Λαν Φανγκ με το θίασό του έπαιξαν στις Ηνωμένες Πολιτείες με μεγάλη επιτυχία. Απέκτησε αξιοσημείωτη αναγνώριση και το 1934 δέχτηκε πρόσκληση να επισκεφτεί την Ευρώπη, όπου ο κόσμος της όπερας του έδωσε μεγάλη προσοχή. Αργότερα, και άλλα μέρη του κόσμου άρχισαν να θεωρούν την Όπερα του Πεκίνου ως την κατεξοχήν δραματική τέχνη της Κίνας. Μετά τη μεταρρύθμιση και την πολιτική του ανοίγματος, η Όπερα του Πεκίνου εξελίχθηκε περεταίρω. Καθώς αποτελεί την πεμπτουσία της παράδοσης στην Κίνα, απόλαυσε μεγάλης στήριξης από την κυβέρνηση. Σήμερα, η Όπερα Τσανγκ Αν (Chang'an) του Πεκίνου διεξάγει διεθνείς αγώνες κάθε χρόνο, οι οποίοι προσελκύουν θεατές από διάφορες χώρες. Η Όπερα του Πεκίνου αποτελεί διαχρονικό μέσο επικοινωνίας μεταξύ του κινέζικου και πολλών ξένων πολιτισμών.
[ 
]
