Παραδοσιακά, στην Κίνα, η οικογένεια ακολουθεί το λόγο των μεγαλύτερων ηλικιακά μελών της, είτε των παππούδων είτε των γονέων. Οι απόψεις των παιδιών έρχονται σε δεύτερη μοίρα, παρόλο που στις περισσότερες οικογένειες τα σημαντικότερα μέλη είναι στην ουσία τα παιδιά. Με τη γέννηση ενός παιδιού, η προσοχή όλης της οικογένειας στρέφεται σε αυτό. Ειδικά με την εισαγωγή του νόμου του ενός παιδιού στην Κίνα, πολλά παιδιά γίνονται οι "μικροί αυτοκράτορες" του σπιτικού τους. Δηλαδή, από εκεί που οι μεγαλύτεροι είχαν το λόγο στο σπίτι, τώρα περνάει μόνο ο λόγος των μικρότερων. Επιπλέον, η σχέση του ανδρόγυνου φαίνεται να έχει επίσης έρθει σε δεύτερη μοίρα στις μέρες μας.