Ένα απορριμματοφόρο φεύγει από την χωματερή Ασουβέι της Ομάδας Περιβαλλοντικής Εξυγίανσης του Πεκίνου. (Τραβήχτηκε στις 28 Οκτωβρίου 2013)

Τα σκουπίδια αποτελούν ένα πρόβλημα για όλον τον κόσμο, ειδικά στην σημερινή Κίνα.

Από την μια πλευρά, με την γρήγορη ανάπτυξη της αστικοποίησης, ο συνολικός όγκος των σκουπιδιών αυξάνεται συνεχώς σε αυτήν τη χώρα που έχει πληθυσμό περίπου 1,3 δις. Από την άλλη πλευρά, με την όλο και μεγαλύτερη γνώση του κοινού για την προστασία του περιβάλλοντος, η απόφαση για την κατάλληλη τοποθεσία γίνεται όλο και δυσκολότερη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να είναι σε κορεσμό ή υπερφόρτωση η ικανότητα υποδοχής των χωματερών πολλών πόλεων.

Παρόλο που σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, το ένα τρίτο των πόλεων της χώρας αντιμετωπίζουν το πρόβλημα των σκουπιδιών που καλύπτουν συνολικά 500 τετραγωνικά χιλιόμετρα, για το μεγαλύτερο μέρος του κοινού, η απόρριψη σκουπιδιών είναι απλώς το να τα ρίξει στον κάδο και το πρόβλημα είναι μόνο θεωρητικό.

Η χωματερή Τιενζιλίνγκ είναι η μεγαλύτερη της πόλης Χανγκτζόου στην ανατολική Κίνα, και λειτουργεί εδώ και περισσότερο από 20 χρόνια, συγκεκριμένα από το 1991. Έχει λιγότερο από 6 χρόνια υπόλοιπο χρόνο λειτουργίας.

Η κατάσταση που αντιμετωπίζει η χωματερή Τιενζιλίνγκ είναι ένα παράδειγμα για τις μεγαλουπόλεις. Με το θάψιμο ως τον παραδοσιακό και κυριότερο τρόπο της αντιμετώπισης των σκουπιδιών, οι πόλεις δεν θα βρουν περισσότερο χώρο.

Το πιο κρυφό αλλά πολύ σοβαρό πρόβλημα είναι ότι οι χωματερές με απλές υποδομές έχουν γίνει πηγή ρύπανσης των κοντινών περιοχών και επηρεάζουν την ζωή των κατοίκων με τη δυσοσμία και άλλα προβλήματα.

Σε μια χωματερή της περιοχής Τονγκτζόου του Πεκίνου, μια εργαζόμενη και τα παιδιά της περπατάνε εν μέσω όγκων σκουπιδιών. (Τραβήχτηκε στις 28 Οκτωβρίου 2013.)

Μείωση στο όγκο επιφέρει ο σταθμός αποτέφρωσης των απορριμμάτων. Σύμφωνα με τον γραμματέα του κέντρου διαχείρισης του πάρκου Τσαογιάνγκ, πριν από το 2008 που ξεκίνησε να λειτουργεί η μονάδα αποτέφρωσης των απορριμμάτων, η χωματερή έπρεπε να θάψει περίπου 3000 τόνους απορρίμματα, ενώ μετά την αποτέφρωση μόνο 100 τόνους.

Η μείωση της ρύπανσης του εδάφους από την ταφή λιγότερων απορριμμάτων και το οικονομικό όφελος της ηλεκτρικής ενέργειας που προσφέρει η μονάδα, αποτελούν δύο σημαντικές αιτίες που οι μεγαλουπόλεις προτιμούν την αποτέφρωση.

Αλλά η πραγματοποίηση δημιουργίας μονάδων αποτέφρωσης στις πόλεις ακόμα είναι μακρυά γιατί υπάρχουν διαφωνίες ή ακόμα και συγκρούσεις που δεν σταματούν, κάποιες από τις οποίες έχουν επιφέρει και σειρά διαδηλώσεων.

Πριν μερικά χρόνια είχαν προγραμματιστεί να κατασκευαστούν πέντε μονάδες αποτέφρωσης στο Πεκίνο, αλλά λόγω της αντίδρασης των κατοίκων γύρω από την μονάδα Ασουβέι, μέχρι στιγμής έχει κατασκευαστεί μόνο μία. Το θέμα είναι ότι κανείς δεν θέλει την μονάδα στον «κήπο του» (φαινόμενο ΝIMBY-Not In My Back Yard), και αυτό έχει γίνει το μεγαλύτερο εμπόδιο ενάντια της πολιορκίας των σκουπιδιών.

Ο πρόεδρος της επιτροπής ενός χωριού της περιοχής Τσανγκπίνγκ του Πεκίνου δείχνει ένα μπουκάλι καθαρού νερού και ένα άλλο με το νερό από τον ποταμό κοντά στο χωριό. Λόγω της ρύπανσης από την χωματερή Ασουβέι που είναι δίπλα από το χωριό, στο ποταμό τα ψάρια έχουν ψοφήσει, το νερό έχει γίνει μαύρο και είναι δύσοσμο.

Για να λυθεί το δίλημμα, η κυβέρνηση έχει σημαντική ευθύνη, πρέπει να χρησιμοποιήσει περισσότερα δημόσια κεφάλαια σε αυτόν τον τομέα και με προσοχή και υπευθυνότητα να πάρει τις σχετικές αποφάσεις και να καθορίσει κανόνες.

Χρειάζεται όμως προσπάθεια και από τις επιχειρήσεις. Σύμφωνα με τον Σιου Καϊχουά, πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου της εταιρίας Γκελινμέι, η οποία θεωρείται ως «η πρώτη επιχείρηση κυκλικής οικονομίας που συμμετέχει στο χρηματιστήριο», μια μπαταρία κινητού τηλεφώνου μπορεί να μολύνει 5 τόνους νερό ή 0,5 τετραγωνικά μέτρα γη ενώ ταυτόχρονα διαθέτει το σπάνιο μέταλλο Λίθιο και το 3/1000 της είναι από χρυσό, ποσοστό πολύ μεγαλύτερο από αυτό σε ένα κανονικό χρυσωρυχείο. «Οι ύλες είναι περιορισμένες αλλά η κυκλοφορία τους είναι απεριόριστη, μόνο με πλήρη εκμετάλλευση των 'χρυσωρυχείων των απορριμμάτων των πόλεων', θα έχουμε μια πιο όμορφη Κίνα» είπε ο ίδιος.

Επίσης χρειάζεται η βοήθεια των οργανώσεων της κοινωνίας πολιτών. Ένας περιβαλλοντολόγος, ο Λουό Τσιανμίνγκ που είναι αρμόδιος υπάλληλος ενός μη κυβερνητικού οργανισμού, του «Κέντρου της Περιβαλλοντικής Προστασίας της Βιώσιμης Γκουανγκτζόου», ζήτησε από περισσότερα από 30 τμήματα της κυβέρνησης της πόλης την κατάσταση τους για την ταξινόμηση των σκουπιδιών και δέχτηκε μόνο 9 απαντήσεις και από τα 30. «Ο οργανισμός πρέπει να δημοσιεύει απόψεις περιβαλλοντικής προστασίας στο κοινό, και από την άλλη πλευρά θα πρέπει να βοηθά στην επιθεώρηση της κυβέρνησης.»

Έπειτα απαιτείται η συμμετοχή όλου του κοινού. Σύμφωνα με ένα αποτέλεσμα έρευνας από τον Τσάο Για, διευθυντή Διοίκησης της Περιβαλλοντικής Προστασίας και Υγείας της Νέας Περιοχής Πουντόνγκ της Σαγκάης, πραγματοποιείται καλύτερη ταξινόμηση απορριμμάτων μεταξύ συνταξιούχων ηλικιωμένων απότι των νέων εργαζομένων σε υπαλληλικές θέσεις, και πάλι καλύτερη στις παλιές κοινότητες απ'ότι στις μοντέρνες. «Αυτό αποδεικνύει ότι η ταξινόμηση των απορριμμάτων δεν έχει απαραίτητη σχέση με το επίπεδο της μόρφωσης και του εισοδήματος. Το κλειδί είναι να έχει συνειδητοποιήσει ο κόσμος την σημασία της ανακύκλωσης.»