Πέρασε η γιορτή Τσισί που θεωρείται ως η κινεζική Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, κατά την οποία πραγματοποιήθηκαν δεκάδες ραντεβού με σκοπό το γάμο. Εκτός από τους Κινέζους, υπάρχουν όλο και περισσότεροι ξένοι που εκφράζουν την άποψή τους για το γάμο στην Κίνα. Στην πραγματικότητα πίσω από τον κινεζικό ρομαντισμό κρύβεται το σκληρό γεγονός ότι οι συμμετέχοντες δεν ψάχνουν μόνο έρωτα αλλά και πλούτο στις ανθρωπινές επαφές.

Πραγματικότητα υπερισχύει του ρομαντισμού

Στη Κίνα, συνήθως η πραγματικότητα υπερισχύει του ρομαντισμού και σε κάποιο βαθμό τα ραντεβού στα τύφλα έχουν γίνει κάτι σαν εμπόριο. Στο Πεκίνο, γονείς συγκεντρώνονται στους κήπους, συστήνοντας αμοιβαία τα παιδιά τους. Ενώ στη λέσχη ελεύθερων θα κατηγοριοποιηθούν τα μέλη ανάλογα με το ύψος, το εισόδημα και τον πλούτο. Σε πόλεις όπως η Σαγκάη, δεκάδες χιλιάδες άγαμοι ψάχνουν σύζυγο μέσω δραστηριοτήτων με ραντεβού.

Για τον Κινέζο άντρα, για να θεωρηθεί ως «ιδανικός σύζυγος» πρέπει να διαθέτει αυτοκίνητο, σπίτι και μια δουλειά με αρκετό μισθό, και ακόμα καλύτερα να είναι ψηλός. Ενώ για τις Κινέζες, θεωρούνται γεροντοκόρες άμα δεν έχουν παντρευτεί μέχρι τα 27.

Ένας δημοσιογράφος του New York Times που γράφει βιβλίο για τις Κινέζες «γεροντοκόρες» και συλλέγει σχετικό υλικό στο Πεκίνο, δήλωσε ότι στις περισσότερες περιπτώσεις, ο γάμος είναι ένας τρόπος να αποκτήσουν κάτι στη ζωή. «Τουλάχιστον από μια πλευρά», λέει ο ίδιος δημοσιογράφος, «η τελική άποψή μου ακόμα είναι ότι όσο μεγάλη επιτυχία και να έχει στη δουλειά της μια γυναίκα, ακόμα θεωρείται ηττημένη άμα δεν έχει παντρευτεί.»

Η σημασία του γάμου και η ευθύνη στην οικογένεια και στην κοινωνία

Παρότι έχει απαγορευτεί από το 1950 το έθιμο ο γάμος να αποφασίζεται από τους γονείς, ακόμα είναι συνηθισμένα τα συνοικέσια μέσω συστάσεων των συγγενών και συναδέλφων. Αλήθεια είναι ότι η παραδοσιακή άποψη δεν έχει αλλάξει και πολύ τα τελευταία 30 χρόνια με την μεγάλη ανάπτυξη της Κίνας, δηλαδή, σύμφωνα με την κομφουκιανική ηθική η σημασία του γάμου και η ευθύνη στην οικογένεια και στην κοινωνία υπερισχύει της προσωπικής προθυμίας.

Η πολιτική του ενός παιδιού ενισχύει τις προσδοκίες από το γάμο. Κοινή άποψη είναι ότι αφού οι νέοι έχουν τη πίεση της συντήρησης των γονέων τους, η επιλογή για σύζυγο επηρεάζει όλη την οικογένεια.

Χάσμα γενεών 

Εμφανίστηκε χάσμα γενεών στην αντιμετώπιση αυτών των ανησυχιών μεταξύ των νέων που γεννήθηκαν κατά τη δεκαετία του 1980, δηλαδή από τότε που η οικονομία της χώρας άρχισε να αναπτύσσεται γρήγορα, και που μεγάλωσαν με ποπ μουσική και ταινίες και στους οποίους δεν ενδιαφέρει να παντρευτούν.

Η Σιε Γιουζιέ που είναι ανύπαντρη και μένει στη πόλη Ουενζόου έχει τους γονείς της να την παροτρύνουν να παντρευτεί όσο πιο γρήγορα μπορεί και το θεωρούν ως υιική ευσέβεια παρόλο που η ίδια είναι ανεξάρτητη με καλή δουλειά. Η Σιε επιθυμεί να βρει τον αληθινό έρωτα αλλά κατηγορείται ως μη ρεαλίστρια από τους γονείς της. «Η πραγματικότητά τους είναι τα χρήματα και ο πλούτος» είπε η ίδια.

Η πίεση είναι αληθινή

Ως εκ τούτου, στη πόλη Τσενγκντού της νοτιοδυτικής Κίνας, εμφανίστηκαν μαθήματα με τα οποία κάποιες ανύπαντρες μαθαίνουν πώς να παντρευτούν εκατομμυριούχους. Επιπλέον σε ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα για ραντεβού στα τύφλα, μια 22χρονη είπε τα αμφιλεγόμενα λόγια «Είμαι πρόθυμη να κλαίω μέσα σε ένα αυτοκίνητο BMW παρά να γελάω στο πίσω κάθισμα κάποιου ποδηλάτου.»

Αυτά είναι ακραία παραδείγματα αλλά η πίεση είναι αληθινή. Η ανισόρροπη αναλογία ανδρών-γυναικών στο ποσοστό γεννήσεων της Κίνας σημαίνει ότι το 2020 θα υπάρχουν 240 εκ. άντρες περισσότεροι από γυναίκες, οι περισσότεροι εκ των οποίων σε αγροτικές περιοχές. Στις μεγάλες πόλεις η αναλογία τιμών σπιτιού και μέσου μισθού μάλλον θα φτάσει 12 με 1, έτσι στις καλά εκπαιδευμένες και φιλόδοξες γυναίκες ενδιαφέρει να βρουν τον ιδανικό σύζυγο.