_{Ο Τζανγκ Τζουνφενγκ, 49χρονος κάτοικος Πεκίνου, κάνει περιπάτους κατα μήκος των ποταμών, των φαραγγιών και των δεξαμενών του Πεκίνου κάθε Σάββατο από το 2007 παρακολουθώντας την ποιότητα των υδάτων.}

Κάθε Σάββατο, ο Τζανγκ Τζουνφενγκ κάνει την πεζοπορία του κατα μήκος των ποταμών, των φαραγγιών και των δεξαμενών του Πεκίνου.

Η πεζοπορία της οποίας είναι οδηγός είναι ασυνήθιστη, αφού σκοπός της είναι να επιδείξει τα σημάδια της μόλυνσης σε αυτά τα μέρη.

«Συνήθως, ο κόσμος μαθαίνει για τη μόλυνση από αυτά που διαβάζει ή βλέπει στην τηλεόραση, λίγοι μόνο ασχολούνται οι ίδιοι με το πώς είναι στην πραγματικότητα η μόλυνση» λέει ο Τζανγκ, ένας από τους ιδρυτές της ΜΚΟ Happy Water Journeys (Ταξίδια του Χαρούμενου Νερού).

Τα τελευταία πέντε χρόνια, ο 49χρονος έχει οδηγήσει περισσότερους από 20,000 ανθρώπους σε αυτή την πεζοπορία ρουτίνας του Σαββάτου που οργανώνεται από την περιβαλλοντική αυτή ΜΚΟ.

«Πηγαίνουμε εκεί που οι αποχετεύσεις ξεχύνονται στα ποτάμια, στις συμβολές τους και στις ξερές κοίτες αυτών. Οι άνθρωποι μιλάνε ο ένας στον άλλο γι αυτά τα θέματα, βλέπουν τα απόβλητα στους ποταμούς και ξέρουν πώς μυρίζουν τα νερά αυτά.»

Το ενδιαφέρον του Τζανγκ γεννήθηκε στις αρχές του '90 όταν δούλευε ως μηχανικός δορυφόρων σε προγράμματα καταπολέμησης φτώχειας βοηθώντας στην κατασκευή δρόμων σε ορεινές περιοχές της Επαρχίας Σιτσουάν.

Γυρνώντας στο Πεκίνο, τα σαββατοκύριακα, ο Τζανγκ άρχισε τους περιπάτους του στα ποτάμια του Πεκίνου μαζί με το γιο του. Επιπλέον, απέκτησε μεταπτυχιακό στη μελέτη των ποταμών και της οικολογίας από το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο της Κίνας.

Μέχρι την ίδρυση της ΜΚΟ Happy Water Journeys το 2007, όπως αυτή υποστηρίχτηκε από πολλούς περιβαλλοντολόγους, ο Τζανγκ, μέσω όλων αυτών των περιπάτων από το 2003 μέχρι το 2007, είχε πλέον κερδίσει μια βαθιά γνώση των ποταμών και των δεξαμενών.

«Συνεχίζει τη ρουτίνα των περιπάτων του κάθε Σάββατο, ακόμα κι όταν κανείς δεν τον ακολουθεί τις κρύες μέρες του χειμώνα ή στην Κινέζικη Πρωτοχρονιά.» λέει ο Γουανγκ Γουεϊγκουό.

Πότε πότε, ο Τζανγκ τραβάει φωτογραφίες με το Blackberry κινητό του και ρίχνει πέτρες στο νερό για να δει την αντίδραση του νερού.

«Αν το ποτάμι είναι μολυσμένο, αφρός θα σχηματιστεί στην επιφάνεια του ποταμού στο σημείο που έπεσε η πέτρα» λέει ο Τζανγκ.

Σε σύγκριση με τη μόλυνση, όμως, η λειψυδρία είναι πολύ πιο σοβαρό πρόβλημα συνεχίζει ο Τζανγκ.

«Τα ποτάμια στερεύουν. Ίσως στο μέλλον να καταλήξουμε να πίνουμε νερό από βρώμικους ποταμούς.»

Ο Τζανγκ λέει πως όταν αυτός και άλλοι πεζοπόροι προσπαθούν να βρουν τις πηγές ενός ποταμού, πολλές φορές τις βρίσκουν ήδη ξεραμένες.

«Συνήθως, βρίσκουμε τους ποταμούς ξεραμένους πριν καν πλησιάσουμε τις αστικές περιοχές, ενώ όταν φτάνουμε σε αυτές, ο όγκος του νερού αυξάνεται απότομα, αλλά τα νερά αυτά προέρχονται από υπονόμους και αποχετεύσεις.»

«Αρχικά, πίστευα πως με τα ευρήματα από τους περπάτους αυτούς οι φωνές μας θα μπορούσαν να φτάσουν τις αρχές διαχείρησης υδάτων και θα τους κάναμε να καταλάβουν καλύτερα τα προβλήματα της μόλυνσης.»

«Σταδιακά, συνειδητοποίησα πως αυτοί οι ρύποι στα ποτάμια προέρχονταν από τον τρόπο ζωής μας, από τα καλλυντικά και τα απορρυπαντικά που χρησιμοποιούμε καθημερινά. Έχει να κάνει με τον τρόπο που ζούμε.»

Ο Τζανγκ οργανώνει από πριν τη διαδρομή κάθε περιπάτου και απαντά στις ερωτήσεις των συμμετεχόντων στη διάρκεια αυτής.

Μέχρι στιγμής, οι περίπατοι αυτοί έχουν καλύψει τα 2/3 των ποταμών και τις περισσότερες δεξαμενές του Πεκίνου. Επιπλέον, ο Τζανγκ σχεδιάζει να χαρτογραφήσει τα ποτάμια του Πεκίνου, με λεπτομέρειες όσον αφορά τη μόλυνση, τις κατοικημένες περιοχές και τα εργοστάσια γύρω από αυτά.

«Αλλά αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο έργο για το οποίο πολλά στατιστικά στοιχεία πρέπει να συλλεχθούν» λέει ο Τζανγκ, προσθέτοντας πως μπορεί να δουλέψει γι αυτό το έργο μόνο στον ελεύθερό του χρόνο.

Κατά τον Τζανγκ, όχι όλοι όσοι παίρνουν μέρος σε αυτούς τους περιπάτους είναι περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένοι. «Κάποιοι έρχονται για να ασκηθούν, άλλοι για να κοινωνικοποιηθούν». Ωστόσο, αυτό δε τον αφορά. «Θέλω οι συμμετέχοντες να ξέρουν πως υπάρχει ένας διαφορετικός τρόπος να μάθουμε για τη φύση και το περιβάλλον, δηλαδή να τα βλέπουμε οι ίδιοι και να κερδίζουμε εμπειρίες από πρώτο χέρι.»

«Μόνο αν δει την κατάσταση κανείς μπορεί να καταλάβει» λέει ο Τσενγκ Μενγκσιάνγκ που παραδέχεται πως ξεκίνησε τους περιπάτους για άσκηση.

Τώρα, ένας από τους τακτικούς πλέον συμμετέχοντες κι έχοντας δει πώς τα ποτάμια στερεύουν, λέει στην οικογένειά του να εξοικονομεί νερό.

«Λέω, επίσης, στους συνεργάτες μου να σταματήσουν να πίνουν εμφιαλωμένο νερό, αφού για τη παραγωγή ενός μπουκαλιού χρειάζεται η πενταπλάσια ποσότητα νερού» λέει ο Τσεν.

«Παρόλο που δεν μπορώ να ζήσω από αυτή μου την ασχολία, πιστεύω πως αξίζει την προσπάθεια»• γι αυτό το λόγο ο Τζανγκ συνεχίζει τους περιπάτους του.