Με την αύξηση του αριθμού των διδασκόμενων του Γκου Τσιν, τα ωδεία εμφανίζονται σαν μανιτάρια μετά τη βροχή. Το Shuqinxi που βρίσκεται στο CBD του Πεκίνου είναι ένα διδασκαλείο υψηλού επιπέδου για υψηλούς υπαλλήλους.
Η ιδιοκτήτρια του διδασκαλείου Yang Shu ήταν υπάλληλος μιας ξένης εταιρίας. Την πρώτη φορά που άκουσε τον ήχο του Γκου Τσιν, ένιωσε λίγο βαρετά. Αργότερα όμως βίωσε μια δύσκολη περίοδο στην εργασία και «σε τέτοια μελαγχολική διάθεση άκουσα για δεύτερη φορά τον ήχο του Γκου Τσιν και συγκινήθηκα» όπως μας λέει η ίδια. Απόφασισε επομένως να το μάθει. Στην διαδικασία της εκμάθησης η Yang Shu γνώρισε πολλούς φίλους. Ένας/μία απ'αυτούς της πρότεινε να ανοίξει ένα ωδείο. Η Yang Shu θεώρησε την πρόταση καλή ιδέα, αφού έτσι θα μπορούσε και αυτή να μοιραστεί την εμπειρία της με περισσότερους φίλους.
«Πολλοί αρχικά δεν γνωρίζουν το Γκου Τσιν, μπερδεύοντας το με το Γκου Τζεν (κινέζικο σαντούρι). Χρειαζόταν πολλή δουλειά για την προώθησή του. Τώρα που είμαστε μια ενωμένη ομάδα με όλο και περισσότερα μέλη, είμαι ικανοποιημένη...Το διδασκαλείο δεν ανήκει μόνο σε μένα, αλλά σε όσους αγαπάνε το Γκου Τσιν, και σε όσους αγαπάνε τον κινέζικο πολιτισμό.»
Τα δίδακτρα είναι ακριβά, όμως ο αριθμός των μαθητών αυξάνεται συνεχώς. Τώρα τα εγγεγραμμένα μέλη είναι 50 με 60. Συμμετέχουν στην τελετή του τσαγιού που γίνεται κάθε απόγευμα του Σαββάτου. Τα θέματα στην συνάντηση είναι η παραδοσιακή κουλτούρα όπως η τελετή του τσαγιού, η έκθεση διαφόρων κειμηλίων και η παραδοσιακή ιατρική.
Το πώς η παλιά τέχνη του Γκου Τσιν παραδίδεται και αναπτύσσεται τον 21ο αιώνα είναι ένα θέμα που ενδιαφέρει όσους ασχολούνται με τον συγκεκριμένο τομέα. Υπάρχουν δύο απόψεις επί του θέματος. Η μία στηρίζει την ακριβή διατήρησή του όπως ήταν, η άλλη πιστεύει ότι έχοντας ως βάση την παράδοση πρέπει να προσαρμοστεί στην εποχή μας.
Το Γκου Τσιν ως ένα αρκετά ανεξάρτητο μουσικό όργανο, σπάνια παίζεται. Ο καθηγητής του Γκου Τσιν του Κεντρικού Ωδείου κ. Zhao Jiazhen είπε «Το Γκου Τσιν είναι ένα αρχαίο όργανο πολύ συνυφασμένο με την κουλτούρα, γι'αυτό και περιορίζεται περισσότερο. Σε σύγκριση με τα άλλα όργανα, το άνοιγμά του είναι πιο δύσκολο. Η χρησιμοποίησή του σε συγκροτήματα λαϊκής μουσικής, ή σε συμφωνικές ορχήστρες είναι απλώς δοκιμαστικές προσπάθειες. Αν από τέτοιες προσπάθειες δημιουργηθεί ένα έργο που να ακούγεται ωραία και αξίζει, δεν είναι κακό. Θα πρόκειται για μια συμβολή της γενιάς μας στην τέχνη του Γκου Τσιν».
Ήδη στις δεκαετίες των 50 και 60 του 20ο αιώνα, ξεκίνησε η συνεργασία του Γκου Τσιν με διάφορα συγκροτήματα. Ο διάσημος μουσικός κ. Li Xiangting έχει προσπαθήσει να αυτοσχεδιάσει με Αμερικανούς μουσικούς. Το άκουσμα του Γκου Τσιν μαζί με πιάνο και βιόλα ήταν ευχάριστο. Ο μουσικός κ. Gong Yi επίσης έχει δοκιμάσει παρόμοιες συνεργασίες και έβγαλε πολλά αγαπημένα έργα. Με μεγάλη χαρά βλέπουμε μια ανθισμένη άνοιξη για το Γκου Τσιν να έρχεται μαζί με την αναγέννηση του παραδοσιακού πολιτισμού.
[ 
]
