Το ερ χου είναι ένα παραδοσιακό κινεζικό μουσικό όργανο με δύο χορδές. Ανήκει μαζί με τα όργανα Banhu, Gaohu, Jinghu, Sihu κλπ. στην κατηγορία «Χου Τσιν», δηλαδή μουσικά όργανα που προέρχονται από τις βόρειες στέπες. Το ερ χου είναι το σπουδαιότερο στην εν λόγω κατηγορία. Αποκαλείται «κινέζικο βιολί» διότι είναι το πιο διαδεδομένο και χαρισματικό έγχορδο όργανο, με έντονα κινέζικα χαρακτηριστικά.Ο καθηγητής του ερ χου στο Κεντρικό Ωδείο κ. Zhao Hanyang ανέφερε ότι «ο ήχος του ερ χου μοιάζει περισσότερο από εκείνον των άλλων οργάνων με την ανθρώπινη φωνή. Ο ευαίσθητός του ήχος διεισδύει στο βάθος της καρδιάς μας. Οι δύο χορδές του εκφράζουν τα ανθρώπινα συναισθήματα πιστά σαν τις ανθρώπινες φωνητικές χορδές».«Παλιά, τα έργα του ερ χου χαρακτηρίζονταν από την μελαγχολία τους», είπε ο κ. Zhao «σήμερα όμως με την πάροδο του χρόνου, τα περισσότερα έργα είναι πρόσχαρα, π.χ. η Ιπποδρομία».Παρόλο που έχει ιστορία πάνω από χιλίων ετών, το ερ χου σπάνια καταγραφόταν στα ιστορικά στοιχεία όπως το pipa και το φλάουτο-μπαμπού, τα οποία εμφανίζονται συχνά να χρησιμοποιούνται στη βασιλική αυλή. Το ερ χου ήταν αρκετά διαδεδομένο στον απλό κόσμο λόγω του ότι ήταν φορητό και η κατασκευή του εύκολη. Ως ένα ταπεινό όργανο το ερ χου περιοριζόταν στην λαϊκή μουσική τέχνη και εθεωρείτο όργανο των ζητιάνων.Κατά τις αρχές του 20ού αιώνα, με τις επιρροές της δυτικής μουσικής στη κινεζική, εμφανίστηκαν πολλοί μεγάλοι μουσικοί του ερ χου όπως ο Λιόου Τιενχουά (Liu Tianhua). Το έργο η Λαλιά των Πουλιών στο Ήσυχο Βουνό το δημιούργησε ο Λιόου την δεκαετία του 20.