Στις αρχές του έβδομου αιώνα, ο Σονγκτσέν Γκάμπο ένωσε το Θιβέτ και ίδρυσε τη Θιβετιανή Αυτοκρατορία με πρωτεύουσα τη Λάσα. Το τότε Θιβέτ είχε στενές διπλωματικές σχέσεις με την Αυτοκρατορία Τανγκ της εσωτερικής Κίνας.
Κατά την διάρκεια της δυναστείας Γιουάν (1271-1368), το Θιβέτ έγινε μια διοικητική περιφέρεια της Κίνας. Με την προσταγή του Κουμπλάι Χαν εδραιώθηκαν η θεοκρατική τοπική εξουσία κάτω από τη Σχολή Σάκυα (Sakya) και το Υπουργείο Xuanzheng Yuan (Υπουργείο του Βουδισμού και του Θιβέτ).
Η δυναστεία Μινγκ (1368-1644) υιοθέτησε το διοικητικό σύστημα της δυναστείας Γιουάν, τοποθετώντας την τοπική εξουσία κάτω από τη διοίκηση της Σχολής Πάγκντρου (Phagdru). Γραφεία με αρμοδιότητες για τις διοικητικές και στρατιωτικές υποθέσεις του Θιβέτ ιδρύθηκαν από το κινέζικο κεντρικό καθεστώς και συγχρόνως οι Μινγκ αυτοκράτορες παρείχαν τίτλους στους Θιβετιανούς θρησκευτικούς άρχοντες.
Κατά την διάρκεια της δυναστείας Τσινγκ (1644-1911), οι σχέσεις του Θιβέτ με την εσωτερική Κίνα ενισχύθηκαν περαιτέρω. Η αυτοκρατορία Τσινγκ δημιούργησε τους τίτλους του Δαλάι και του Panchen το 1652 και το 1713 αντίστοιχα. Ο πρώτος Τσινγκ κυβερνήτης από το Πεκίνο πήγε στο Θιβέτ το 1727. Αργότερα, το 1791 ο αυτοκράτορας Κιανλόνγκ απέστειλε στρατό στο Θιβέτ. Από τότε την εξουσία του Θιβέτ την ανελάμβανε ο Τσινγκ κυβερνήτης μαζί με τον Δαλάι Λάμα.
Στις 23 Μαΐου του 1951, με την συμφωνία Πεκίνου-Θιβέτ,το Θιβέτ απελευθερώθηκε ειρηνικά και το 1965, ιδρύθηκε η Αυτόνομη Περιφέρεια του Θιβέτ με πρωτεύουσα τη Λάσα.
[ 
]
