Δ. Αλεξάκης
Σύμφωνα με τον μύθο, το όρος Βουτάι ονομαζόταν παλιότερα όρος Γουφένγκ, ή «βουνό με πέντε κορυφές». Ο καιρός τότε ήταν σκληρός, με εξαιρετικά κρύους χειμώνες, καυτά καλοκαίρια και με την άνοιξη να φέρνει αμμοθύελλες, εμποδίζοντας τους αγρότες της περιοχής. Όταν ο Βούδας Μαντζούσρι είδε την κατάσταση αυτή, αποφάσισε να βοηθήσει στην αλλαγή του καιρού.
Ήξερε ότι ο Βασιλιάς των Δράκων στην Ανατολική Θάλασσα είχε μία τεράστια πολύτιμη πέτρα, την Πέτρα του Δράκου, η οποία μπορούσε να αλλάξει τον καιρό. Ντυμένος ως μοναχός, πήγε να την δανειστεί.
Αλλά ο Βασιλιάς των Δράκων δεν ήθελε να του την δανείσει, γιατί τα παιδιά του κοιμόταν πάνω στην πέτρα. Ο Μαντζούσρι εξήγησε ότι οι άνθρωποι στο όρος Γουτάι χρειάζονταν την πέτρα. Ο βασιλιάς τελικά συμφώνησε υπο τον όρο ότι ο μοναχός έπρεπε να δείξει αρκετή δύναμη ώστε να του πάρει την τεράστια πέτρα. Ο μοναχός την μεταμόρφωσε σε χαλίκι, την έβαλε στο μανίκι του και τη πήρε μαζί του στο όρος Γουτάι.
Όταν επέστρεψε στο όρος Γουτάι, ο τόπος καιγόταν απο τον καλοκαιρινό ήλιο. Τοποθέτησε την πέτρα σε μία κοιλάδα η οποία αμέσως έγινε δροσερή και ονομάστηκε η «δροσερή κοιλάδα». Σε αυτή χτίστηκε και το μοναστήρι της δροσιάς και το βουνό λεγόταν απο τότε «όρος Δροσιά».
[ 
]
