Ο Γιάν Τζι επρόκειτο να πάει προς το έθνος των Τσου ως απεσταλμένος. Ο βασιλιάς των Τσου άκουσε πως ο Γιάν Τζι ήταν κοντός και ήθελε να τον ταπεινώσει. Έτσι, έβαλε κάποιον να σκάψει ένα μικρό άνοιγμα δίπλα από την πύλη της πόλης, απ' όπου θα έμπαινε ο Γιάν Τζι. «Αν ήμουν απεσταλμένος του καθεστώτος των σκύλων θα έμπαινα από την είσοδο για τους σκύλους. Τώρα είμαι απεσταλμένος του έθνους των Τσου και δεν θα έπρεπε να μπω στην πόλη από την είσοδο των σκύλων». Έτσι, οι αξιωματούχοι των Τσου τον άφησαν να μπει από την κεντρική πύλη.
Όταν συνάντησε τον βασιλιά των Τσου, ο βασιλιάς τον ρώτησε:
«Είναι αλήθεια πως ο λαός των Τσι δεν έχει κανέναν άλλον άνθρωπο και ο βασιλιάς σου έστειλε εσένα ως απεσταλμένο;»
«Οι Τσι έχουν μεγάλο πληθυσμό. Μέσα στην πρωτεύουσα υπάρχουν χιλιάδες δρόμοι και οι άνθρωποι πρέπει να περπατάνε με τους ώμους τους μαζεμένους. Αν οι Τσι σήκωναν ποτέ τα χέρια τους ψηλά, τότε τα μανίκια τους θα έκρυβαν το φως του ηλίου. Αν σκούπιζαν ταυτόχρονα τον ιδρώτα από το μέτωπό τους, θα έμοιαζε με μια ξαφνική μπόρα», απάντησε ο Γιάν Τζι.
«Τότε πώς έστειλε ο βασιλιάς σου κάποιον σαν εσένα ως απεσταλμένο;», ρώτησε ο βασιλιάς.
Ο Γιάν Τζι απάντησε:
«Το έθνος μας έχει αυτό το έθιμο και στέλνει τους πιο ικανούς και ευφηείς αξιωματούχους στα ηθικά έθνη για διπλωματικές αποστολές, ενώ οι ανίκανοι και ανόητοι αξιωματούχοι πάνε σε έθνη που δεν φημίζονται για το ήθος τους. Εγώ είμαι ο πιο ανίκανος και πιο ηλίθιος απ' όλους στο έθνος μας. Γι' αυτό ο βασιλιάς με έστειλε απεσταλμένο στους Τσου.»
Η απάντηση του Γιάν Τζι άφησε τον βασιλιά των Τσου άναυδο.
Την επόμενη φορά, όταν ο βασιλιάς έμαθε πως ο Γιάν Τζι θα επέστρεφε στο έθνος των Τσου, είπε στους υπηρέτες του:
« Ο Γιάν Τζι είναι ένας άνθρωπος προικισμένος με μια «ασημένια» γλώσσα. Πρόκειται να έρθει ξανά στο έθνος των Τσου. Θέλω να τον ταπεινώσω. Πώς θα μπορούσα να το κάνω αυτό;»
Ένας από τους παρευρισκομένους απάντησε λέγοντας:
«Όταν έρθει, θα μου επιτρέψετε, μεγαλειότατε, να δέσω έναν άνδρα και να περπατήσω μπροστά από εσάς. Εσείς, μεγαλειότατε, θα ρωτήσετε: «Ποιός είναι αυτός που έδεσες; Τί έκανε;». Εγώ θα απαντήσω: « Αυτός είναι από το έθνος των Τσι. Τιμωρείται για το αδίκημα της κλοπής»
Όταν ο Γιάν Τζι έφτασε, ο βασιλιάς των Τσου του παρέθεσε ένα γεύμα για να διασκεδάσει. Κατά την διάρκεια του γεύματος, ο βασιλιάς και ο υπηρέτης του ακολούθησαν αναλόγως το σχέδιό τους. Τότε, ο βασιλιάς των Τσου κοίταξε τον Γιάν Τζι και του είπε: «Ήταν πάντοτε οι άνθρωποι του έθνους των Τσι τόσο διαπρεπείς στην κλοπή;» Ο Γιάν Τζι σηκώθηκε από την θέση του και απάντησε: «Έχω ακούσει πως όταν μεγαλώνουν οι μανταρινιές στο έθνος των Τσι, οι καρποί έχουν ιδιαίτερα γλυκιά γεύση και είναι πολύ νόστιμοι. Όταν τα δέντρα μεταφέρονται στο έθνος των Τσου, οι καρποί έχουν πικρή και ξινή γεύση. Αυτό συμβαίνει επειδή η ποιότητα του εδάφους είναι διαφορετική. Σήμερα, ένας άνθρωπος δεν θα έκλεβε ποτέ στο έθνος των Τσι, αλλά άρχισε να κλέβει από την στιγμή που φτάνει στο έθνος των Τσου. Αυτό δεν επιτυγχάνει το έδαφος των Τσου, δεν αλλάζει τον χαρακτήρα των ανθρώπων, όπως ακριβώς κάνει και με τα δέντρα;»
Ο βασιλιάς των Τσου έγνεψε το κεφάλι του: «Προσπάθησα να σε γελοιοποιήσω. Τελικά έκανες εμένα να φανώ γελοίος.»
Τον 6ο αιώνα π.Χ, ο Γιάν Τζι κατάφερε, με την εξυπνάδα του και την «ασημένια» του γλώσσα, να γίνει ένας εξαιρετικός διπλωμάτης.
[ 
]
