Η άσκηση ξεκίνησε με τα κορίτσια να ξεσπάνε σε γέλια ακούγοντας τον ήχο απο τα τύμπανα. Ο Σουν επανέλαβε τις εντολές του, αλλά τα κορίτσια συνέχισαν να μην υπακούν. Ο Σουν τότε διέταξε τον αποκεφαλισμό των δύο λοχίων, αφήνοντας τον βασιλιά άναυδο. Ο βασιλιάς ζήτησε απο τον Σουν να μην τις σκοτώσει, μια και δεν μπορούσε να ζήσει χωρίς τις αγαπημένες του παλλακίδες, αλλά ο Σουν επέμενε. Μετά τον αποκεφαλισμό τους ο Σουν διέταξε τις δυο επόμενες στην ιεραρχία να πάρουν την θέση τους, και αφού το έκαναν, τα τύμπανα ξεκίνησαν πάλι να κρούουν τις εντολές του. Αυτή την φορά τα κορίτσια ακολούθησαν τις εντολές κατα γράμμα, στρίβοντας αριστερά και δεξιά, πηγαίνοντας μπροστά και πίσω, με απόλυτη ακρίβεια και χωρίς ψίθυρο.
Μετά απο τα γεγονότα αυτά ο Χε Λου τον έκανε στρατηγό και ο στρατός του έγινε υπο την εποπτεία του ιδιαίτερα ισχυρός. Στα χρόνια που ακολούθησαν, ο στρατός υπο τον Γου υπέταξε το ισχυρό κράτος των Τσου στα δυτικά και κατέλαβε την πρωτεύουσά τους, απειλώντας ταυτόχρονα τα κράτη των Τσι και τον Τζιν στα βορειοδυτικά. Μέχρι το 482 π.Χ. ο Γου αποτελούσε υπερέχουσα δύναμη στην περιοχή.
Με τις νίκες αυτές ο βασιλιάς Χε Λου έγινε όλο και πιο αλαζόνας, αναγκάζοντας τον Σουν να αρνηθεί τα πλούτη που του προσφέρονταν και να επιστρέψει στα βουνά Λουφού, όπου έζησε ως ερημίτης, βελτιώνοντας την «Τέχνη του πολέμου».
Το βιβλίο αυτό ανήκει στα κλασσικά έργα στρατηγικής εδώ και αιώνες. Οι αρχές που περιγράφει θεωρούνται τόσο διαχρονικές, ώστε να μελετούνται ακόμα και σήμερα όχι μόνο στην Κίνα αλλά και σε στρατιωτικές σχολές ανα τον κόσμο.
[ 
]
