Όσον αφορά την προέλευση της γιορτής Τσονγκ Γιάνγκ υπάρχουν πολλές εκδοχές. Πριν ακόμα από την Δυναστεία των Τσιν, η γιορτή Τσονγκ Γιάνγκ αποτελούσε ημέρα γιορτής της σοδειάς και του θέρους. Την ημέρα αυτή, οι άνθρωποι αποθήκευαν την σοδειά και την αφιέρωναν στον θεό.
Κατα μια άλλη εκδοχή υποστηρίζεται πως η γιορτή Τσονγκ Γιάνγκ προέρχεται από την τελετή θυσίας προς τον αστέρα Αντάρη. Ο Αντάρης απέχει από την γη 600 έτη φωτός και είναι ένα από τα πιο φωτεινά αστέρια. Οι αρχαίοι Κινέζοι πίστευαν πως ο Αντάρης είναι ο θεός της φωτιάς. Κατα τον Σεπτέμβρη του σεληνιακού ημερολογίου, ο Αντάρης αρχίζει να κινείται προς τα δυτικά και έτσι, οι άνθρωποι πίστευαν πως η απομάκρυνση των «ημερών της φωτιάς» σηματοδοτούσε την αρχή των κρύων ημερών του χειμώνα και προετοίμαζαν την σχετική τελετή θυσίας.
Σύμφωνα με έναν λαϊκό μύθο, υπήρχε κάποτε ένας δαίμονας (επιδημία), ο οποίος εμφανιζόταν συχνά και αφαιρούσε τις ζωές πολλών ανθρώπων. Ένας νεαρός που λέγοταν Χενγκ Τζινγκ είχε χάσει την οικογένεια του εξαιτίας αυτής της επιδημίας και παρολίγο να χάσει και την δική του ζωή. Αφού ανάρρωσε, ο Χενγκ Τζινγκ ήταν αποφασισμένος να εξολοθρεύσει τον δαίμονα. Αναζήτησε παντού φημισμένους Δασκάλους, αδιαφορώντας για τους κινδύνους που θα συναντούσε και τις αποστάσεις που θα διένυε. Τελικά, με την καθοδήγηση του κοκκινολαίμη γερανίου, ο Χενγκ Τζινγκ συνάντησε έναν αθάνατο ταοϊστή, ο οποίος κατείχε αναρίθμητες μαγικές δυνάμεις και ο οποίος τον εκπαίδευσε σκληρά, ώστε να κατέχει την ικανότητα να εξαφανίζει τέρατα και δαίμονες. Μια μέρα, ο αθάνατος ταοϊστής είπε στον Χενγκ Τζινγκ: «Αύριο είναι η ένατη ημέρα του ένατου μήνα, ο δαίμονας θα εμφανιστεί πάλι για να σκορπίσει το κακό. Κατέχεις ήδη την ικανότητα να τον αντιμετωπίσεις και πρέπει να επιστρέψεις πίσω να γλιτώσεις τους ανθρώπους από τον δαίμονα. Κατα τον αποχωρισμό του, ο ταοϊστής έδωσε στον Χενγκ Τζινγκ ένα πουγκί με βότανα και μια κανάτα με ποτό από χρυσάνθεμο και τον άφησε να επιστρέψει στο χωριό του καβαλώντας το γεράνι. Το ξημέρωμα της ένατης ημέρας του ένατου μήνα, ο Χενγκ Τζινγκ έφτασε στο χωριό του. Ακολουθώντας τις συμβουλές του ταοϊστή, οδήγησε τους συγχωριανούς του πάνω στο βουνό και έδωσε στον καθένα από ένα φύλλο κρανιάς και από λίγο ποτό χρυσάνθεμου, για να τους προετοιμάσει. Το μεσημέρι, ο δαίμονας εμφανίστηκε βγάζοντας περίεργες κραυγές., αλλά ενώ έψαχνε σε κάθε πλευρά του χωριού, δεν βρήκε ούτε έναν άνθρωπο. Τελικά, όταν έφτασε στις παρυφές του βουνού, αισθάνθηκε, ξαφνικά, την μυρωδιά του ποτού από χρυσάνθεμο και των φύλλων της κρανιάς με αποτέλεσμα να σταθεί απότομα ακίνητος. Το πρόσωπό του άρχισε να αλλάζει όψη. Τότε, ο Χενγκ Τζινγκ άρχισε να κατεβαίνει από το βουνό κρατώντας το σπαθί που υποτάσσει τους δαίμονες και με μερικά χτυπήμτατα σκότωσε τον δαίμονα. Από τότε, το έθιμο της εκδίωξης των κακών πνευμάτων από ψηλό σημείο καθιερώθηκε για την ένατη ημέρα του Σεπτέμβρη και συνέχισε να υφίσταται με την πάροδο των χρόνων εως σήμερα.