Το Μεσο-φθινοπωρινό Φεστιβάλ, μετατράπηκε από μια αποκλειστικά θρησκευτική τελετή σε μια εθνική γιορτή, πιο απλή και διασκεδαστική κατα την Δυναστεία των Τανγκ τον 8ο αιώνα μ.Χ. Ο ταλαντούχος αυτοκράτορας Λι Λονγκ Τζι είχε πολλά ενδιαφέροντα και του άρεσε ιδιαίτερα να απολαμβάνει το φωτεινό φεγγάρι. Μια χρονιά, στις 15 Αυγούστου, ο Λι Λονγκ Τζι, καθώς κοίταζε το φεγγάρι, άρχισε ξαφνικά να ονειρεύεται. Φαντάστηκε τον εαυτό του να έχει υπερφυσικές ικανότητες και πέταξε εώς το φεγγάρι. Μια νεράιδα, τον υποδέχτηκε χορεύοντας υπό τους ήχους πανέμορφης μουσικής. Αφού απόκτησε ξανά τις αισθήσεις του, ο αυτοκράτορας είχε συνέχεια στο μυαλό του την σκηνή του χορού και της μουσικής πάνω στο φεγγάρι και κατέγραψε την μελωδία της μουσικής από μνήμης, δημιουργώντας τη μουσική σύνθεση « Νι Τσανγκ Γιού Γι», η οποία αργότερα έγινε ένα μουσικό αριστούργημα εποχής. Η ιστορία του αυτοκράτορα που περπατούσε πάνω στο φεγγάρι έγινε λαϊκός μύθος και οι άνθρωποι τον μιμούνταν, με αποτέλεσμα η 15η Αυγούστου να γίνει σταδιακά μια εθνική γιορτή. Μέχρι τη Δυναστεία των Σονγκ, χίλια χρόνια πριν, το Μεσο-φθινοπωρινό Φεστιβάλ είχε ήδη αποτελέσει μια σημαντική παραδοσιακή γιορτή.
Ό τρόπος που ό λαός εκδηλώνε τον σεβασμό του για το φεγγάρι και ο εορτασμός του Μεσο-φθινοπωρινού Φεστιβάλ δεν ήταν τόσο μεγαλειώδης και σοβαρός, όσο αυτός των αυτοκρατόρων. Την ημέρα της πανσελήνου, πολλοί βγαίνουν έξω, διακοσμούν το τραπέζι του σπιτιού, τοποθετώντας φεγγαρόπιτες, ρόδια, σταφύλια, χουρμάδες και άλλα εδέσματα. Αφού ολοκληρώσουν τις προσφορές προς το φεγγάρι, όλη η οικογένεια κάθεται δίπλα από το τραπέζι και απολαμβάνουν, απο την μια πλευρά, την φωτεινή πανσέληνο και από την άλλη την επανασυγκέντρωση όλης της οικογένειας μαζί.
[ 
]
