Στη διάρκεια της δυναστείας Μινγκ (1368 -1644), η Κίνα μπήκε στην ύστερη φεουδαρχική κοινωνία. Τα κτίρια την εποχή αυτή ακολούθησαν σε γενικές γραμμές με ελάχιστες αλλαγές, το ρυθμό της δυναστείας Σονγκ. Τα νέα κτίρια δε, κέρδισαν την παλιά τους μεγαλοπρέπεια.
Την περίοδο αυτή, πολεοδομικά σχέδια και κατασκευές ανακτόρων συνεχίστηκαν στα πρότυπα προηγούμενων γενεών. Η πρωτεύουσα Πεκίνο και η αρχαία πόλη της Ναντζίνγκ βγήκαν και οι δύο κερδισμένες από τα σχέδια της Μινγκ. Το ανάκτορο του αυτοκράτορα της Τσινγκ διευρύνθηκε με βάση τις κατασκευαστικές τεχνικές της Μινγκ. Την ίδια εποχή το Πεκίνο ξαναχτίστηκε, με σκοπό να περιλάβει την εξωτερική, εσωτερική και αυτοκρατορική πόλη.
Την περίοδο της δυναστείας της Μινγκ, τα επιτεύγματα της κινεζικής αρχιτεκτονικής έφτασαν σε νέα ύψη. Κατασκευαστές συνέχισαν την ενίσχυση του Σινικού Τείχους. Σε ορισμένα καίρια σημεία, πολλά τείχη και φρούρια ήταν φτιαγμένα από τούβλα. Το Σινικό Τείχος επεκτάθηκε την ίδια εποχή στα 5.660 χλμ. ΄Εφτανε από τον ποταμό Γιάλου στην ανατολή, μέχρι την Τζια Γιού Γκουάν της επαρχίας Γκανσού στη δύση. Περιελάμβανε ονομαστά φρούρια όπως το Σαν Χάι Γκουάν, που αποτελούσε μοναδικό επίτευγμα της κινεζικής αρχιτεκτονικής. Τα τμήματα Μπανταλίνγκ και Σιματάι του Σινικού Τείχους ήταν φημισμένα για τη μεγάλη καλλιτεχνική τους αξία.
[ 
]
