Το όρος Σαν Τσινγκ, της επαρχίας Τζιανγκ Σι, παρότι σχετικά άγνωστο σε πολλούς, θεωρούνταν τόπος ιερός από τους Ταοϊστές κατά της Δυναστείας των Τανγκ (618-907), όπου ο Ταοϊσμός ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής. Το όρος παρέμεινε δημοφιλές σε όσους επιζητούσαν την αθανασία μέχρι και το 18ο αι., όπου ο αυτοκράτορας Τσιέν Λονγκ στράφηκε από τον Ταοϊσμό στο Βουδισμό.
Παρόλο που η φήμη του όρους Σαν Τσινγκ ως Ταοϊστικό θέρετρο εξασθένησε, η φυσική του ομορφιά παρέμεινε αναλλοίωτη. Περνώντας μια μέρα πάνω στο βουνό, καταλαβαίνει κανείς γιατί 1.700 χρόνια πριν, ο Ταοϊστής δάσκαλος Γκε Χονγκ (284-364) έφτιαχνε εκεί "χάπια αθανασίας".
Με μαγευτικά σύννεφα, ομίχλη και πεύκα με παράξενα σχήματα, το βουνό αποτελεί ένα παραμυθένιο μέρος, μακριά από την κίνηση και τον θόρυβο της ζωής στην πόλη.
Για περισσότερες από 200 μέρες το χρόνο, το βουνό είναι καλυμμένο από ένα πέπλο πυκνής ομίχλης. Τις μέρες αυτές, η ομίχλη περικυκλώνει τελείως το βουνό, δίνοντάς σου την αίσθηση ότι περιφέρεσαι ανάμεσα στα σύννεφα. Κατά διαστήματα, ο άνεμος διαλύει την ομίχλη, αποκαλύπτοντας ξαφνικά μπροστά σου μια αυστηρή και επιβλητική κορυφή. Άλλες φορές, παρατηρείς την ομίχλη να γλιστρά πίσω σου, διαπερνώντας μαλακά τα πεύκα του λόφου.
Περίπου το 80% του όρους Σαν Τσινγκ καλύπτεται από παρθένα δάση. Φιλοξενεί πάνω από 2.500 είδη φυτών, η πλειοψηφία των οποίων χρησιμοποιούνται στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική.