Το λάκτισμα της φτερωτής σφαίρας είναι κινεζικό ένα άθλημα με εθνικό χαρακτήρα. Η τεχνική του αθλήματος προέρχεται από τη Δυναστεία Χαν. Ήδη σε πήλινα αγγεία της Δυναστείας Χαν είχαν βρεθεί, κατά τις αρχαιολογικές ανασκαφές, σχετικές απεικονίσεις. Μέχρι την εποχή των δυναστειών Τανγκ και Σονγκ είχε πλέον καθιερωθεί και οι τρόποι λακτίσματος είχαν πολλαπλασιαστεί. Υπήρχαν ακόμη και ειδικά καταστήματα που κατασκεύαζαν και πωλούσαν φτερωτές σφαίρες. Στην εποχή της Δυναστείας Μινγκ και Τσινγκ αρκετοί λαϊκοί καλλιτέχνες αρέσκονταν να ζωγραφίζουν εικόνες με παιδιά που λακτίζουν φτερωτές σφαίρες. Στο ζωγραφικό πίνακα «το λάκτισμα της φτερωτής σφαίρας» που φιλοτέχνησαν λαϊκοί καλλιτέχνες της Δυναστείας Τσινγκ, η εκσφενδόνιση, η κίνηση και η στάση του σώματος του παίκτη φαίνονται πια παραπλήσιες με αυτές του σύγχρονου παιχνιδίου. Μέχρι τη Δυναστεία Τσινγκ η τεχνική λακτίσματος της φτερωτής σφαίρας ήταν ήδη αρκετά εξελιγμένη. Σύμφωνα με τον Τσιου Τατζιουέν της Δυναστείας Τσινγκ, κάθε χρόνο, στις 15 Ιανουαρίου του σεληνιακού ημερολογίου, διεξάγονταν αγωνίσματα λακτίσματος Φτερωτής Σφαίρας στην Καντόνα στην οποία συμμετείχαν άνδρες και γυναίκες, μεγάλοι και μικροί, συγκεντρωμένοι στο Ναό των Πέντε Αθανάτων. Στο τέλος της Δυναστείας Τσινγκ οι λαϊκοί καλλιτέχνες του λακτίσματος φτερωτής σφαίρας δημιούργησαν στο Πεκίνο τέσσερεις σχολές. Όλοι τους είχαν αποκλειστικά τις δικές τους τεχνικές και διαφορετικά στυλ. Συγκέντρωναν εξάλλου πολλούς φοιτητές και συχνά τους έδιναν κίνητρα για να συναγωνιστούν στις τεχνικές του λακτίσματος φτερωτής σφαίρας. Το 1912 έγιναν μεγάλες παραστάσεις των τεχνικών του λακτίσματος έξω από την Πύλη Τιαν-μέν οι οποίες προκάλεσαν μεγάλη αναστάτωση σε όλη την πόλη.
 |
 |
[ 
]
