Στη διάρκεια της τρισχιλιετούς ιστορίας της η Παραδοσιακή Κινεζική Ιατρική (ΠΚΙ) αποτέλεσε ένα μοναδικό σύστημα διάγνωσης και θεραπείας των ασθενειών, το οποίο συνεχίζει μέχρι και σήμερα να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον κινεζικό λαό και όχι μόνο, παράλληλα με την δυτική ιατρική. Οι προσεγγίσεις της διαφέρουν θεμελιωδώς από τις προσεγγίσεις της δυτικής ιατρικής. Στην κινεζική ιατρική η κατανόηση του ανθρώπινου σώματος βασίζεται στην ολιστική κατανόηση του σύμπαντος, όπως περιγράφεται στον Ταοϊσμό, και η θεραπεία των ασθενειών βασίζεται κυρίως στη διάγνωση και τη διαφοροποίηση των συνδρόμων.
Από το 1200 π.Χ. Κινέζοι ακαδημαϊκοί διαφόρων σχολών είχαν επικεντρωθεί στην παρατήρηση των φυσικών νόμων του σύμπαντος και προσπαθούσαν να «τοποθετήσουν» μέσα σ' αυτό το σύμπαν τον άνθρωπο και την ανθρωπότητα.
O όρος Κινεζική Ιατρική αποδίδεται γενικά σε όλες τις ιατρικές πρακτικές των διαφόρων κινεζικών εθνικών ομάδων, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται οι Χαν, οι Θιβετιανοί, οι Μογγόλοι και οι Ουιγούροι. Μεγαλύτερη επιρροή φυσικά είχε στην Κίνα και τον κόσμο ολόκληρο η ιατρική των Χαν, οι οποίοι αποτέλεσαν τον παλαιότερο μεταξύ των πολιτισμών που την ανέπτυξαν. Τον 19ο αιώνα, καθώς η δυτική ιατρική άρχισε να γνωρίζει αλματώδη ανάπτυξη, η ιατρική των Χαν έγινε γνωστή ως «ανατολική ιατρική».
[ 
