Το κονγκ χόου είναι ένα αρχαίο κινεζικό έγχορδο μουσικό όργανο. Έχει ιστορία άνω των 2000 χρόνων. Ήταν πολύ δημοφιλές τόσο στη βασιλική αυλή όσο και στον απλό λαό. Μεταξύ του 618-907 μ.Χ., όταν η δυναστεία Τανγκ βρισκόταν στην ακμή της, η Κίνα γνώρισε οικονομική και πολιτιστική άνθηση. Αυτήν την περίοδο λοιπόν το κονγκ χόου εισήχθη στην Ιαπωνία, την Κορέα και άλλες γειτονικές χώρες. Σήμερα υπάρχουν δύο σπασμένα όργανα της δυναστείας των Τανγκ στο Ναό Ντονγκ Λιάνγκ (Dongliang) στην Ιαπωνία. Ωστόσο, αυτό το αρχαίο όργανο χάθηκε το τελευταίο ήμισυ του 14ου αιώνα. Σήμερα μπορεί κανείς να δει μόνο απεικονίσεις του κονγκ χόου σε τοιχογραφίες και ανάγλυφα.
Από τη δεκαετία του 1950, Κινέζοι μουσικοί και οργανοποιοί έχουν αφιερώσει πολύ χρόνο μελετώντας σχέδια του οργάνου αυτού, και έχουν δημιουργήσει διάφορους τύπους κονγκ χόου. Λόγω προβλημάτων όμως στα αντίγραφα του πρωτότυπου κονγκ χόου, το όργανο άρχισε να διαδίδεται μόνο τη δεκαετία του 1980. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, κατασκευάστηκε ένα νέο είδος κονγκ χόου, η κατασκευή του οποίου ήταν κατάλληλη για παίξιμο και αναπαριστούσε πολύ καλά τα παραδοσιακά χαρακτηριστικά του οργάνου. Σύντομα άρχισε να χρησιμοποιείται ευρέως σε μουσικές παραστάσεις.
[ 
]
