Η Όπερα του Πεκίνου αποκαλείται «Όπερα της Ανατολής», και αποτελεί σημαντική παράδοση του κινέζικου πολιτισμού. Λέγεται «Όπερα του Πεκίνου» επειδή εξελίχθηκε και διαμορφώθηκε στην κινεζική πρωτεύουσα.
Η Όπερα του Πεκίνου έχει ιστορία 200 χρόνων, και προέρχεται από παλιές τοπικές όπερες. Πιο συγκεκριμένα, τον 18ο αιώνα, η Όπερα Αν Χουέι (Anhui) ήταν πολύ δημοφιλής στη βόρεια Κίνα. Το 1790, ένας θίασος της Όπερας Αν Χουέι πήγε για πρώτη φορά στο Πεκίνο για να συμμετάσχει στους εορτασμούς των γενεθλίων του αυτοκράτορα. Αργότερα, άλλοι θίασοι της Όπερας Αν Χουέι πήγαν για παραστάσεις στο Πεκίνο. Η Όπερα Αν Χουέι ήταν ευπροσάρμοστη και απορροφούσε εύκολα τα δραματικά στοιχεία άλλων ειδών όπερας. Το Πεκίνο συγκέντρωνε πολλές τοπικές όπερες, γεγονός που έκανε την Όπερα Αν Χουέι εμπλουτιστεί και να βελτιωθεί με γρήγορο ρυθμό. Στα τέλη του 19ου αιώνα και τις αρχές του 20ου, μετά από 10 χρόνια εμπλουτισμού και συγχώνευσης διαφορετικών στοιχείων, η Όπερα του Πεκίνου πήρε την τελική της μορφή και έγινε ένα από τα σπουδαιότερα είδη όπερας στην Κίνα.
Η Όπερα του Πεκίνου περιλαμβάνει έναν εντυπωσιακό κατάλογο έργων, καλλιτεχνών, θιάσων, κοινών και επιρροών, και κατέχει την πρώτη θέση στο καλλιτεχνικό στερέωμα της Κίνας. Η Όπερα του Πεκίνου είναι μια περιεκτική δραματική τέχνη, καθώς αναμειγνύει τραγούδι, πεζό λόγο, δράμα, μάχες και χορό, χρησιμοποιώντας δραματικές μεθόδους για να διηγηθεί ιστορίες και να απεικονίσει χαρακτήρες. Οι βασικοί χαρακτήρες στην Όπερα του Πεκίνου περιλαμβάνουν το αρσενικό, το θηλυκό, τον κωμικό, καθώς και ένα χαρακτήρα με έντονα βαμμένο πρόσωπο. Επιπλέον, υπάρχουν και δευτερεύοντες χαρακτήρες.
Το πιο ιδιαίτερο στοιχείο στην όπερα του Πεκίνου είναι οι διάφοροι τύποι μακιγιάζ, γιατί από αυτό φαίνονται η προσωπικότητα, τα χαρακτηριστικά και η μοίρα του κάθε χαρακτήρα. Για παράδειγμα, το κόκκινο χρώμα αποδίδει έναν πιστό και ευγενή χαρακτήρα, το μοβ συμβολίζει τη σοφία και γενναιότητα, το μαύρο δείχνει ότι ο χαρακτήρας είναι τίμιος και ακέραιος, το λευκό υπονοεί αγριότητα και πανουργία, το μπλε σημαίνει δύναμη και παλικαριά, το κίτρινο εκφράζει καταναγκασμό και προδοσία, ενώ το χρυσό και το ασημένιο χρησιμοποιούνται για θηρία ή θεούς προκειμένου να συμβολίσουν το μυστήριο.
[ 
]
