Οι Σια είναι η πρώτη δυναστεία στην ιστορία της Κίνας, διήρκεσε για 500 χρόνια, από τον 21ο μέχρι τον 16ο αιώνα π.Χ., επί 14 γενεές, και έδωσε 17 βασιλείς. Περιοχή της ήταν κυρίως τοποθεσίες στο νότιο τμήμα της Σανσί και το δυτικό τμήμα της Χενάν.
Λέγεται ότι ο Τα Γιου, ο ήρωας που δάμασε τον ποταμό και έσωσε τους ανθρώπους, κατάφερε να κερδίσει την υποστήριξη της φυλής του, αφού μπόρεσε να ελέγξει τον Κίτρινο Ποταμό που πλημμύριζε όλο το χρόνο, κι έτσι ίδρυσε τη δυναστεία Σια. Οι εξελίξεις αυτές σηματοδότησαν τη μετατροπή της επί μακρόν πρωτόγονης κοινωνίας σε κοινωνία που τη χαρακτήριζε η ιδιωτική ιδιοκτησία. Από τότε η κινεζική κοινωνία αποκτά τα χαρακτηριστικά της κοινωνίας των σκλάβων.
Τα τελευταία χρόνια της δυναστείας Σια, η πολιτική ζωή ήταν ανάστατη και οι ταξικές αντιπαραθέσεις γινόταν διαρκώς οξύτερες. Ο τελευταίος βασιλιάς Τζιε, μετά την άνοδό του στο θρόνο, έκανε αλόγιστες σπατάλες και δεν είχε ιδέα από μεταρρυθμίσεις. Περνούσε όλη τη μέρα μεθώντας και γλεντώντας μαζί με την ευνούμενη παλλακίδα του (Meixi), κλείνοντας τα μάτια στις δυσκολίες των κοινών ανθρώπων. Οι υπουργοί που τολμούσαν να τον προειδοποιήσουν, θανατώνονταν. Έτσι, οι καταπιεσμένοι της δυναστείας Σια επαναστάτησαν, ο ένας μετά τον άλλον. Ένας Σανγκ άρπαξε την ευκαιρία να δράσει εναντίον τους, και τελικά κατατρόπωσε τα όπλα των Σια, επικεφαλής των οποίων ήταν ο Τζιε. Αυτός διέφυγε στο Ναντσάο όπου πέθανε, και έτσι η δυναστεία Σια ξεκληρίστηκε.
Αναζητώντας υπαρκτές ιστορικές μαρτυρίες των Σια, ωστόσο, είμαστε μπροστά σε μια αντιπαράθεση σχετικά με την ύπαρξή τους ή μη. Πάντως, η γενεαλογία των Σια καταγράφεται σαφώς στο διάσημο βιβλίο Σιτζί (Shiji).