Του Δρος Γιώργου Ν. Τζογόπουλου, ιδρυτή του chinaandgreece.com
Πολλοί αναλυτές θεωρούν ότι ο πολιτισμός δεν διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις μεταξύ των κρατών στη σύγχρονη εποχή. Εκτιμούν, δηλαδή, ότι μόνον η πολιτική και η οικονομία καθορίζουν τις διμερείς σχέσεις. Η άποψη αυτή έχει βάση καθώς στηρίζεται σε μία ρεαλιστική προσέγγιση των πραγμάτων. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, αγνοεί πως η κοινή κατανόηση του πολιτισμού μπορεί να αποτελέσει απαραίτητο υπόβαθρο για να συναφθούν διάφορες σημαντικές συμφωνίες σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο. Αυτό βέβαια ισχύει για χώρες οι οποίες μοιράζονται κοινές ιστορικές μνήμες που είναι ζωντανές μέχρι σήμερα και καθρεπτίζονται στα εντυπωσιακά μνημεία της αρχαιότητας.
Γνωρίζοντας το Πεκίνο στο πλαίσιο της πρόσκλησης του China Radio International είχα τη δυνατότητα να επισκεφθώ από κόντα αξιοθέατα όπως η Απαγορευμένη Πόλη, ο Ναός του Ουρανού και το Σινικό Τείχος. Χιλιάδες τουρίστες τα επισκέπτονται καθημερινά και έτσι η χρησιμοποίηση ωραίων επίθετων για την περιγραφή τους είναι φυσιολογικά συνηθισμένη. Αυτό, που ίσως έχει μεγαλύτερη σημασία να σημειωθεί είναι πως όταν ένας Έλληνας επισκέπεται τις κινεζικές αρχαιότητες και όταν ένας Κινέζος επισκέπτεται τις ελληνικές, έχουν ίσως πολλές πιθανότητες να έλθουν ασυναίσθητα πιο κοντά. Ο αρχαίος πολιτισμός μπορεί να ενώσει διαφορετικούς λαούς ακόμα και αν η χιλιομετρική απόσταση που τους χωρίζει είναι τεράστια.
Όταν το καλοκαίρι του 2014 ο πρωθυπουργός της Κίνας, Λι Κετσιάνγκ, επισκέφθηκε την Ελλάδα, είχα εντυπωσιαστεί από την απόφασή του να μεταβεί στην Κρήτη για να επισκεφθεί τους αρχαιολογικούς της χώρους κατά τη διάρκεια της ολιγοήμερης παραμονής του. Ευρισκόμενος στα αξιοθέατα του Πεκίνου τις προηγούμενες μέρες, κατάλαβα πολύ περισσότερο τους λόγους για τους οποίους ο Κινέζος πρωθυπουργός ήθελε να έχει το ταξίδι του στην Ελλάδα πλούσιο πολιτιστικό πρόγραμμα. Μία χώρα που έχει γεννήσει έναν αρχαίο πολιτισμό, επιθυμεί να γνωρίσει σε βάθος μία άλλη που έχει γεννήσει έναν άλλο και εύλογα υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός. Δεν είναι υπερβολικό, λοιπόν, να γραφεί ότι οι σινοελληνικές σχέσεις, θα έχουν πάντα μία ξεχωριστή γοητεία. Αυτή της κοινής αναγνώρισης της σημασίας του αρχαίου πολιτισμού.
[ 
]
