(yīdaì jiàn kuān zhōng bù huǐ, wèi yī xiāo de rén qiáo cuì)
Θα νοσταλγήσω την αγαπημένη ακόμα και αν καταντήσω καταβεβλημένος σκελετός.
2、死生契阔，与子成说。执子之手，与子偕老。－佚名《诗经邶风击鼓》
(sǐ shēng qì kuò, yú zǐ chéng shuō. Zhí zǐ zhī shǒu, yú zǐ xié láo)
Επιβίωση ή θάνατος, ένωση ή χωρισμός, ο γάμος έγινε. Θα κρατήσω το χέρι σου και θα γεράσουμε μαζί.
3、两情若是久长时，又岂在朝朝暮暮。－秦观《鹊桥仙》
(liǎng qíng ruò shì jǐu cháng shí, yòu qǐ zài zhāo zhāo mù mù)
Αν δύο άτομα αγαπιούνται αληθινά, δεν πειράζει αν μπορούν να είναι μαζί ή όχι κάθε μέρα.
4、相思相见知何日？此时此夜难为情。－李白《三五七言》
(xiāng sī xiāng jiàn zhī hé rì? cǐ shí cǐ yè nán wéi qíng)
Μου λείπεις και σε επιθυμώ, αλλά πότε θα ειδωθούμε? Αυτήν την στιγμή, αυτό το βράδυ, δεν μπορώ να αντέξω άλλο.
5、有美人兮，见之不忘，一日不见兮，思之如狂。－佚名《凤求凰琴歌》
(yóu měi rén xī, jiàn zhī bú wàng, yí rì bú jiàn xī, sī zhī ruò huáng)
Ω, ομορφιά μου δεν σε ξεχνώ, μια μέρα αν δεν σε δω, τρελαίνομαι.
6、这次我离开你，是风，是雨，是夜晚；你笑了笑，我摆一摆手，
一条寂寞的路便展向两头了。－郑愁予《赋别》
(zhè cì wǒ lí kāi nǐ, shì fēng, shì yǚ, shì yè wǎn; nǐ xiào lē xiào, wǒ bǎi lē bǎi shǒu, yī tiáo jì mò de lù biàn zhán xiàng liǎng tóu le.)
Αυτή τη φορά που σε αφήνω, μήπως η αγάπη μας φύγει μακριά όπως ο άνεμος, τρέξει σαν δάκρυ όπως η βροχή, γίνει σαν βράδυ που προορίζεται σκοτεινό. Χαμογελάς λίγο, σε χαιρετώ, και ένας μοναχικός δρόμος εκτείνεται μεταξύ μας.
7、入我相思门，知我相思苦，长相思兮长相忆，短相思兮无穷极。
－李白《三五七言》
(rù wǒ xiāng sī mén, zhī wǒ xiāng sī kǔ, cháng xiāng sī xī cháng xiāng yì)
(Long time missing means long time memory, while endless missing means moment miss. Knowing how much it evolves me, I prefer to haven't seen you.)
Μέσα στην επιθυμία μου για σένα, ω, εσύ ξέρεις τον πόνο της νοσταλγίας μου. Δεν πειράζει ο πόνος μεγάλος ή μικρός, το αίσθημα είναι πολύ έντονο. (Λι Μπάι)
8、曾经沧海难为水，除却巫山不是云。－元稹《离思五首其四》
(céng jīng cāng hǎi nán wéi shuǐ, chú què wū shān bú shì yún)
Είδα την μεγαλόπρεπη θάλασσα, άλλα νερά δεν συγκρίνονται μαζί της, είδα τα σύννεφα του Όρους Γουσάν και άλλα σύννεφα δεν μπορούν να ονομάζονται σύννεφα (μολονότι χιλιάδες γυναίκες με προσπερνούν, δεν θα στρέψω το κεφάλι μου).
9、君若扬路尘，妾若浊水泥，浮沈各异势，会合何时谐？－曹植《明月上高楼》
(jūn ruò yáng lù chén, qiè ruò zhuó shuǐ ní, fú chén gè yì shì, huì hé hé shí xié?)
Εσύ σαν σκόνη που υψώνεται στους αιθέρες, εγώ σαν χώμα που πέφτει στη γη, χωρίς όμοια τροχιά ζωής, πώς να ζήσουμε μαζί;
10、凄凉别後两应同，最是不胜清怨月明中。－纳兰性德《虞美人》
(qī liáng bié hòu liǎng yìng tóng, zuì shì bú shèng qīng yuàn yuè míng zhōng)
Μετά τον αποχαιρετισμό, πέφτουμε και οι δυο σε θλίψη, δεν αντέχω τα βράδυα με λαμπρή σελήνη.
[ 
]
