Με τον όρο massage, μασάζ ή μάλαξη εννοούμε ένα σύνολο κινήσεων και χειρισμών που εφαρμόζονται με τα χέρια πάνω στους μαλακούς ιστούς τους ανθρώπινου σώματος και βασίζονται στις αρχές της ανατομίας, της φυσιολογίας και της παθολογίας.
Η ελληνική λέξη μάλαξη προέρχεται από το ρήμα μαλάσσω (=ζυμώνω) και είναι πολύ πιθανό η λέξη μασάζ, περνώντας από διάφορες λατινογενείς γλώσσες, να προέρχεται από το ρήμα «μάσσω» (που σημαίνει χειρίζομαι με τα χέρια, μαλάσσω). Πολλές αρχαίες γλώσσες είχαν παρεμφερείς λέξεις (π.χ. το εβραϊκό «mashesh», το σανσκριτικό «makeh» κ.ά.), γεγονός που υποδηλώνει και την ευρύτατη εξάπλωση που γνώρισε μασάζ στους διάφορους πολιτισμούς.
Το μασάζ ως μέσο θεραπείας θεωρείται τόσο παλαιό όσο και η ανθρωπότητα. Η πιο κοινή απόδειξη για αυτό είναι το γεγονός ότι ο άνθρωπος αντιδρά ενστικτωδώς στον πόνο, με να αγγίζει όπου πονά. Βλέπουμε ακόμα και τα μικρά παιδιά να ακουμπούν ενστικτωδώς τα πονεμένα σημεία του σώματος τους για να ανακουφιστούν. Το άγγιγμα και η εντριβή σε περιοχές πόνου είναι αποδεδειγμένο ότι χρησιμοποιούνται επίσης από κάθε οικογένεια του ζωικού βασίλειου. Είναι λοιπόν πολύ φυσικό ότι το μασάζ αποτέλεσε ίσως το αρχαιότερο και πλέον χρησιμοποιημένο μέσο για την ανακούφιση από τον πόνο.
Η πρακτική να χρησιμοποιείται η αφή ως μέθοδος θεραπείας προέρχεται από έθιμα και τεχνικές που έχουν τις ρίζες τους στην αρχαία ιστορία.
Αρχαίοι πολιτισμοί στην ανατολή και στην δύση, ανακάλυψαν πως οι φυσικές θεραπείες και το μασάζ μπορούν να θεραπεύσουν τραύματα, να ανακουφίσουν τον πόνο και να προλάβουν ασθένειες. Επιπλέον, η αφή βοηθούσε στη μείωση του στρες και προκαλούσε βαθειά χαλάρωση.
Η θεραπεία μέσω του μασάζ ήταν ιερή κατά τους αρχαίους χρόνους σε όλους τους πολιτισμούς , αλλά απέκτησε κακή φήμη κατά το τέλος της ύστερης ρωμαϊκής εποχής, μια φήμη που συνεχίζεται –σε κάποιο βαθμό- ώς τις μέρες μας. Πάντως, ταυτόχρονα με την ανάπτυξη και την διάδοση των εναλλακτικών μορφών θεραπείας, το μασάζ τείνει να αναβιώσει και να επανακτήσει την αξιοπιστία που είχε σε παλαιότερες εποχές.
[ 
]
